�Een beetje vreemd, maar wel lekker� zou een adequate parafrasering zijn van mijn review van U.M.A., het in 2013 verschenen debuutalbum van de Italiaanse avant-garde/blackmetalformatie Progenie Terrestre Pura. De mengeling van black metal met psychedelica, ambient en IDM-achtige beats en bliepjes zorgde voor een bijzondere en volstrekt unieke sound, hoewel namen als Void Ov Silence, Thee Maldoror Kollective, Germ en Aborym (mits we dat afschuwelijke laatste album buiten beschouwing laten) in de buurt komen. Toegegeven, de uitwerking was niet op alle momenten even perfect en niet alle nummers hadden een even goede �flow�, maar de idee�n van deze Italiaanse groep smaakten naar meer.

Vier jaar na het eigenzinnige debuut keert het Italiaanse sci-fi-ensemble terug aan de hemel met oltreLuna, met nieuwe vocalist Emanuele Prandoni (Anamnesi) als vervanger van Nex[1], die op het debuutalbum de zwakste schakel vormde. Doorselecteren noemen we dat in sporttermen. Ook in termen van songwriterschap heeft de band stappen gezet. De vijf lange nummers op oltreLuna (ze klokken tussen de acht en vijftien minuten) vloeien een stuk logischer en houden de aandacht daardoor beter vast. Met de muzikale aanduiding �atmospheric black metal/psybient� wordt de spijker op de kop geslagen. Bevreemdende, psychedelische ambientklanken vormen immers een wezenlijk bestanddeel van de sound van deze band.

Toch is oltreLuna een stuk feller dan zijn voorganger, die wel erg 'mellow' is. Opener [.Pianeta.Zero.] schiet briesend en schuimend uit de startblokken met vurige, gedreven riffs en intense blackmetalscreams, totdat er een zeer verrassende overgang volgt naar een minimalistisch, Arabisch aandoend, ori�ntaals gedeelte. De opener is representatief voor de rest van het materiaal, waarin Progenie Terrestre Pura nog meer de extremen opzoekt dan voorheen. Kolkende, industrial-achtige black metal, met riffs die bij vlagen wat aan Blut Aus Nord doen denken, worden op moeiteloze wijze gecombineerd met futuristische synths en psychedelische effecten. De muziek wordt verder verrijkt door het toevoegen van viool ([.subLuce.]), fluit en trompet ([.oltreLuna.]) en zelfs dub-step (afsluiter [.Proxima:B.]).

Door de unieke smeltkroes van verschillende genre-elementen, de spannende, onconventionele opbouw van de nummers en het eigenzinnige karakter van de muziek zal Progenie Terrestre Pura wellicht aansprekender zijn voor fans van Ne Obliviscaris en Persefone dan voor traditionele blackmetalliefhebbers. Voor oltreLuna dien je immers behoorlijk avontuurlijk aangelegd te zijn. Gelukkig slaagt de band erin om alle invloeden te kanaliseren door een verdienstelijke productie, maar een goede hoofdtelefoon is desondanks aan te raden om alle subtiele effecten die in de muziek verborgen liggen tot hun recht te laten komen. Onder de oppervlakte borrelt en bruist er namelijk van alles.

Deze Italianen bewijzen met hun tweede album dat ze een gezelschap zijn om rekening mee te houden. oltreLuna is een intense luisterervaring, waarin ontzettend veel gebeurt, maar de luisteraar toch in een heerlijke trance wordt geschud. Een aanrader voor de ontdekkingsreizigers onder ons!

Tracklist:
1. [.Pianeta.Zero.]
2. [.subLuce.]
3. [.oltreLuna.]
4. [.Deus.Est.Machina.]
5. [.Proxima:B.]