Bleeding Gods leverde in 2015 een verdienstelijk visitekaartje af met het debuutalbum Shepherd Of Souls. De cd, met daarop makkelijk in het gehoor liggende thrashy death metal, leverde de Nederlanders veel optredens op, in voorprogrammas en op festivals als Stonehenge en Eindhoven Metal Meeting. Men speelde zich zelfs in de kijker van Nuclear Blast Records en zodoende verschijnt de opvolger via een van de grootste metallabels die de wereld rijk is.
Bij beluistering van de tweede plaat van deze Nederlandse band, getiteld Dodekathlon, blijkt dat de band bepaald niet stil heeft gezeten en op alle vlakken een behoorlijke progressie heeft doorgemaakt. Op Shepherd Of Souls werden in de teksten al allerhande mythologische onderwerpen uit onder andere de Midden-Oosterse en Zuid-Amerikaanse oudheid aangesneden. Ditmaal komt men met een compleet conceptalbum op de proppen, waarop een van de meest tot de verbeelding sprekende verhalen uit de Griekse mythologie besproken word: de twaalf werken van Herakles.
Aan elk van de twaalf taken die de halfgoddelijke krachtpatser verrichte, is op Dodekathlon een nummer gewijd.
Zo behandelt Bloodguilt het startpunt van het verhaal. Hercules moordt in een door de godin Hera veroorzaakte vlaag van verstandsverbijstering zijn gezin uit, waarna hij boetedoening moet doen door een aantal als onverrichtbaar beschouwde taken uit te voeren. Multiple Decapitation gaat bijvoorbeeld over het gevecht met de veelkoppige hydra en Inhuman Humiliation over het uitmesten van de stallen van koning Augias. Voor degenen die genteresseerd zijn in mythologische verhalen voegt dit zeker iets toe, maar het heeft de band ook uitgedaagd om elk nummer een eigen gezicht te geven, dat goed aansluit bij de toon van de te vertellen episode. Als gevolg daarvan, is de muziek een heel pak meeslepender en afwisselender geworden.De thrashy drive van de nummers is gebleven en ook de riffs zijn nog steeds massief. De vocalen van frontman Mark Huisman lijken nog steeds op die van Lamb Of Gods Randy Blythe. Deze basis staat nog steeds als een huis, maar is voorzien van een aanbouw in de vorm van de toevoeging van toetsenpartijen. Men lijkt goed naar bands als Septicflesh en Behemoth geluisterd te hebben. De symfonische elementen worden nergens overheersend, maar werken ondersteunend. Bleeding Gods is nog steeds een riffgerichte band, maar die riffs krijgen wel extra gewicht door de dramatische ondersteuning. Daardoor is Dodekathlon muzikaal een vrij gevarieerd album geworden.
Het nummer From Feast To Beast, waarvoor ook een mooie video gemaakt is, is exemplarisch voor het album, als weergave van knap geconstrueerde muziek die in dienst van het album staat. De luisteraar krijgt wel veel te verwerken. Niet in de minste plaats omdat het album behoorlijk lang duurt. De nummers duren allemaal rond de vijf minuten, het album in het geheel meer dan een uur. In dat opzicht is Bleeding Gods zichzelf wellicht voorbijgesneld. Een volgende keer zou er meer aandacht aan het aanbrengen van balans (een enkel rustpunt, in de vorm van Tyrannical Blood, is te weinig) besteed kunnen worden.
Bleeding Gods heeft een ambitieus album gemaakt en een geluid gecreerd dat duidelijk genspireerd is door andere bands, maar wel behoorlijk eigen is. Al met al voelt dit album heel compleet en overtuigend aan en maakt het de luisteraar benieuwd naar hoe het live vertolkt zal worden. Bleeding Gods verkent met succes meer epische regionen, zonder al te ver van het death/thrashpad af te dwalen. Fans van extreme metalbands die als aanvulling op hun brutaliteit een grootste sfeer weten te scheppen, zoals Behemoth, Carach Angren, Dimmu Borgir, Septicflesh en Vader, zouden Bleeding Gods zeker een kans moeten geven.
Tracklist:1. Bloodguilt
2. Multiple Decapitation
3. Beloved By Artemis
4. From Feast To Beast
5. Inhuman Humiliation
6. Birds Of Hate
7. Saviour Of Crete
8. Tyrannical Blood
9. Seeds Of Distrust
10. Tripled Anger
11. Hera's Orchard
12. Hound Of Hell
