�Yes, we�re back�, kondigden de heren van Bloodphemy medio 2015 na twaalf jaar inactiviteit aan. Ze hebben sindsdien beslist niet stil gezeten, want er kwamen reeds een ep en een full-length uit. De old school deathmetalband is zelfs al bezig met de opvolger die in 2018 verschijnt. Laten we niet te veel op de zaken vooruitlopen, maar Bloodline van eerder dit jaar eens opzetten.

Bloodphemy maakt zoals reeds gemeld old school death metal. Daarin zitten verschillende ingredi�nten. De basis is death metal met de smerigheid en bruutheid (lage, nagenoeg onverstaanbare gastgrunts van Dirk Willems) van Cannibal Corpse en het technische en de riffs van Morbid Angel. Daardoorheen proef je af en toe thrashy of groovy riffs (Madness respectievelijk Obsessed, dat Dirk op zijn best laat horen). De solo�s zijn soms melodieus van aard en soms herinneren ze aan Trey Azagthoth (Blood Will Tell).

De heren laten een vaardige indruk achter. Dat is niet vreemd, want ze hebben hun cv opgebouwd bij Bleeding Gods, Bodyfarm en veel andere bands. Drummer Edwin Nederkoorn wisselt regelmatig van snelheid. Dat zorgt voor veel variatie. In veel gevallen zijn de wisselingen geslaagd, zoals die in het vermorzelende Sides (denk aan Asphyx en Sinister) en het snelle Infanity (midtempo en blasts, maar ook doom). In het hectische Blood Will Tell zorgen de variaties voor een wat fragmentarisch gevoel. In het tweede deel van het album ligt het tempo lager dan in het eerste deel, op Obsessed na. De Amersfoortse band legt veel nadruk op groove en die komt door de goede productie goed tot zijn recht.

De songs zijn gitaargedreven. Winfred Koster en Rutger van Noordenburg komen met aardig wat memorabele idee�n. De invloeden van Morbid Angel liggen er soms wel dik bovenop, zoals in Soulmate (draai Where The Slime Live er maar eens achteraan), maar dat bederft het luisterplezier slechts als je op zoek bent naar originaliteit. De riffs, die soms doen denken aan Asphyx en Bolt Thrower, vervelen namelijk geen moment en zijn afwisselend groovy (� la I know Them van Ektomorf in Obsessed), agressief of melodieus van aard. Contravene is een sterke afsluiter met harmonieuze leads.

Liefhebbers van Amerikaanse old school death metal met een Nederlands tintje kunnen hun geluk niet op met deze release. Bloodphemy belicht zowel de melodieuze als brute kant van extreme muziek en zowel de groovy als de agressieve. Veelzijdig dus, al moet je geen baanbrekend album verwachten. Het is gewoon een pot lekkere death metal met Void, Infanity en Contravene als uitschieters.

Tracklist:
1. Void
2. Blood Will Tell
3. Sides
4. Infanity
5. Madness
6. Soulmate
7. Obsessed
8. Annihilation
9. Contravene