Het sneeuwde. Hans, een deathmetalveteraan uit de diep duistere krochten van het Twentse Tukkerland, had deze keer bij wijze van kerstcadeau zijn zinnen gezet op het X-Mass Festival te Tilburg alwaar verscheidene bands uit zijn tienertijd ten tonele zouden verschijnen. Al maanden van tevoren had Hans reikhalzend uitgekeken naar het zien van de goden die vroeger al zijn slaapkamermuren sierden... maar nu was het dan eindelijk zover. Z'n droomsetlists waren al samengesteld, en als hij de geruchten mocht geloven zou de werkelijke speellijst er weinig van verschillen. Z'n vriendin had hem voor het eerst tijdens de kerst z'n gang laten gaan... ze had gezien hoeveel dit voor hem betekende. Hans kon zijn geluk niet op.

In de trein, diep verzonken in het meehummen van de verscheidene hymnes op zijn MP3 speler, zag hij met een vluchtige blik dat het buiten inmiddels begonnen was te sneeuwen. Hij voelde zich weer kinds, en waande zich terug in zijn tienerjaren toen hij z'n eerste mixtapeje in handen kreeg. Grijsgespeeld had hij het, dat wist hij nog maar al te goed... en vele tapejes volgden. En LP's. En CD's. Het leek alsof het gisteren was dat zijn moeder hem van onderaan de trap toekrijste dat het serviesgoed uit de keukenkastjes kwam zetten. Hans pinkte een traan weg... wat een mooie tijden waren dat toch. Maar het was de eerste kerst zonder haar. Mam was er niet meer. Dat zou wat worden morgen, tijdens het kerstdiner...

Maar eerst het nog concert! Eenmaal aangekomen werd hij buiten het station opgewacht door een winters wit tapijt – Hans deed z'n sjaal nog maar eens goed, begroef z'n handen diep in z'n zakken en begaf zich genoeglijk glimlachend naar de Tilburgse poptempel, ondertussen de zwerm sneeuwvlokken bewonderend die zich zachtjes neervlijden op de ijzige wintergrond om hem heen. "Wat een mooie avond is het nu al" dacht hij bij zichzelf, terwijl z'n adem wolkjes vormde buiten z'n mond.

Bij het zien van al die onbevlekte kerstmaagdelijkheid gedrapeerd over de straten, wegen en daken dacht hij na over het ophandenzijnde optreden; vroeger was de band eens in opspraak geraakt toen er geruchten de ronde gingen dat de zanger betrokken was bij satanische rituelen en het drinken van bloed op het podium. Z'n ouders waren 'er niet zo blij mee', toen ze hoorden dat zoonlief naar dergelijke bands luisterde... een aantijging dikwijls beantwoord met een kort ophalen van de schouders.
Zoals alle ouders hadden ze waarschijnlijk gehoopt dat het een fase was, en Hans die 'monsterlijke herrie' zou ontgroeien. Maar toen duidelijk werd dat dat niet zou gebeuren, moesten ze het wel accepteren. En zo geschiedde. Mam was zelfs eens meegegaan naar een klein lokaal concertje, met Hans aan haar zijde. Ze wilde het eens met haar eigen ogen zien, dus had hij, naast oordopjes, ook een kaartje voor haar gekocht. De band vond Hans zelf niet zo bijzonder, hij had ze al zo vaak gezien... maar alleen al het feit dat mam erbij was maakte het één van de mooiste concerten die hij ooit had bezocht.

Hans glimlachte, terwijl hij met die herinnering in z'n hoofd de band bewachtte in de grote zaal. Hij twijfelde dan ook geen moment toen de eerste noot gespeeld werd, en gooide zijn manen wild de lucht in. Nadien maakte een eigenaardige euforie zich van hem meester, en schreeuwde Hans z'n longen eruit, z'n beide armen te lucht geheven. "Zeg, kan het wat minder?" klonk het echter plots achter hem, in een wel héél bekende stem. Hans bevroor even, al bevond hij zich ineens weer buiten, zonder jas, met z'n schoenen in de sneeuw. Dit kon niet. Hij draaide zich om, en gooide z'n hand voor z'n mond. "Mam?"

Hans opende z'n ogen. Hij bevond zich in z'n bed, met z'n vriendin naast zich. Geschrokken ging hij in bed zitten, en keek naar het prikbord bij het bureau waar nog altijd het kaartje voor het Tilburgse Metalfestival wachtte om mee op reis te gaan. Hij keek op z'n horloge. 25 December. Hij geloofde het nog steeds niet helemaal, en stapte voorzichtig uit bed. Hij schoof voorzichtig één van de gordijnen opzij...

En jawel, het sneeuwde.

[ Terug naar de Artikelen ]

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door op 22-12-2008 om 23:33u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door MJ2 op 23-12-2008 om 00:14u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door Squidward op 23-12-2008 om 01:01u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door Luldebehanger op 23-12-2008 om 04:42u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door DirkGrijs op 23-12-2008 om 13:32u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door fallen op 23-12-2008 om 18:32u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door Old mhb op 24-12-2008 om 09:56u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door Greg op 24-12-2008 om 18:38u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door Old Mhb op 24-12-2008 om 21:34u

Reactie op De Moeder uit het Noorden: Een Hardmetalen Kerstverhaal
Door iron_dennis op 26-12-2008 om 00:27u