De opnames vonden plaats in de Sandlane Recording Facilities. De nieuwe MaYaN cd is hier ook opgenomen. Was dat om te proberen hoe het hier zou klinken?

Mark: dat was enerzijds wel om wat dingen uit te testen, maar anderzijds was het toch al besproken, dus was het voor MaYaN ook best makkelijk om het hier op te nemen. De eerste plaat hadden we in Duitsland opgenomen omdat Epica daar ook opnam. Met Epica wilden we nu een frisse wind, en we dachten dat dat voor MaYaN ook geen kwaad kon. De productie van de eerste plaat was toch net iets te gepolijst voor wat MaYaN nodig heeft. Je ziet achteraf dat het een goede keuze is geweest om ook MaYaN hier op te nemen. En dat we ze achter elkaar opnamen zorgde er ook voor dat alles gewoon kon blijven staan.

Coen: maar eigenlijk zijn we hier terechtgekomen via een tv-programma waar we aan hadden meegewerkt, genaamd Niks Te Gek. Met een fan, Ruurd, hebben we hier toen een nummer opgenomen. Toevallig zat Joost [van den Broek, producer] hier toen ook en toen is het balletje gaan rollen. We hebben hier toen een dag gezeten met z'n allen, met de hele band, omdat het nummer toen in ��n dag opgenomen moest worden. Toen bedachten we dat we dat bij de volgende plaat, bij deze dus, misschien ook zo moesten doen: met z'n allen tegelijk in de studio. Dat is dan logistiek gezien net even wat handiger om dat hier in Nederland te doen in plaats van in Duitsland. En de ruimte is gewoon echt te gek. Een heel sfeervolle ruimte, alles zit er bij. We zagen het wel zitten om de plaat hier op te nemen.

Was het ook echt nodig om een keer naar een andere studio te gaan, en met een andere producer? In plaats van w��r naar Duitsland, om w��r met Sascha [Paeth, producer] op te nemen.

Coen: "nodig" is misschien niet het goede woord. Het grootste verschil is dat we bij het schrijven en de opnames van de vorige plaat elkaar amper gezien hebben. We schreven via internet, dus dan stuur je elkaar de nummers op. Dat is op zich best makkelijk. Maar op een gegeven moment ga je drums opnemen in Duitsland, daar was toen Isaac wel bij, maar wij bijvoorbeeld niet. Maar als Ari�n klaar was ging hij weg en werden de gitaren opgenomen. Daar is dan verder ook niemand bij. Dus je ziet elkaar dan niet. Dat wilde we nu helemaal omgooien. Ook omdat we hier toen met z'n allen gezeten hadden. Dat gevoel was toen heel fijn. Heel prettig om dat op die manier weer te proberen. Ik denk dat je dat zeker kan horen op de plaat.

Mark: ja, want je gaat met elkaar doornemen hoe je alles een stap hoger kunt tillen. Ik denk dat we in Duitsland alle mogelijkheden wel benut hadden. Je wilt ook niet in herhaling vallen. Je wilt met zo'n nieuwe plaat wel verfrissend zijn. De enige manier is om dan eens een keertje alles om te gooien; de kussens op te schudden. Het is niet alleen een nieuwe studio. We hebben ook een nieuwe producer en mixer. Alles is nu anders. Dat houdt je ook bij de les. Anders ga je toch jezelf herhalen. Dat gaat automatisch, daar kun je niks aan doen. Er zijn bepaalde dingen waar dat goed voor is. Dan weet je bijvoorbeeld wat je aan elkaar hebt. Maar je wordt er ook gemakzuchtig van. Als je even het wiel opnieuw moet uitvinden kom je ook weer bij dingen waar je anders niet achter zou zijn gekomen. Dat is het verfrissende hiervan.

Wanneer begon het echte werk voor deze cd? Een jaar geleden waren jullie druk bezig met de Retrospect-show, dus ik kan me voorstellen dat jullie toen nog niet met het hoofd bij een nieuwe plaat zaten.

Coen: dat gaat altijd een beetje tussendoor. De idee�n voor nummers ontstaan toch op willekeurige momenten. Er kunnen nu al zaadjes geplant zijn voor idee�n voor de volgende plaat. De een is daar sneller mee dan de ander. Maar op een gegeven moment laten we dan de nummers aan elkaar horen, om er aan te kunnen werken. Maar rond de tijd dat we begonnen was ik net in Amerika op tour met Kamelot.

Mark: toen zijn we inderdaad de idee�n op een hoop aan het gooien, zo rond die tijd. Met Joost als leiddraad. Er komt dan zo'n berg aan muziek samen. Hij heeft het kaf van het koren gescheiden. Zo kwamen we wel bij de sterkste nummers uit. De zwakkere broeders zijn er toen uitgegooid. Dat is altijd een heel leerzaam proces. Iedereen gelooft natuurlijk in zijn nummers, maar als je ze op zo'n hoop gooit vallen er toch wat zwakkere nummers af. Dat is ook het voordeel als je er zoveel hebt. Dan kun je zo'n schifting doen. En dan hadden we er nog teveel.

Hoeveel nummers hadden jullie dan?

Coen: we hebben zeventien nummers opgenomen, waarvan er vijf niet op de plaat staan. Dat worden extra tracks hier en daar in verschillende edities.

Mark: als je eenmaal gaat mixen komen ook weer de sterkere van de selectie bovendrijven.

Coen: maar dat was echt niet normaal, zo moeilijk.

Mark: inderdaad. Op de weg hier naartoe heb ik nog een nummer geluisterd dat is afgevallen, maar als ik het luister draait m'n maag bijna om, omdat het zo pijnlijk is dat dat nummer af moest vallen. Maar het ging niet anders.

Die krijgen we dus nog wel een keer te horen?

Coen: er komen natuurlijk verschillende versies uit. De digipack heeft een bonustrack, en de iTunes versie heeft een andere bonustrack. Bonustracks vind ik niet het goede woord. Het zijn de tracks die we niet op de plaat hebben gezet. Je kijkt toch naar het verloop van de plaat, en wat die plaat nodig heeft. Daardoor zijn er uiteindelijk toch vijf nummers afgevallen. Maar heel stom hebben we gewoon gestemd: maak je Top 17 en wat er onderaan komt zetten we niet op de plaat. De plaat moet natuurlijk zo sterk mogelijk zijn. We hebben zelfs ook nog akoestische versies van nummers opgenomen om het nog wat leuker te maken.

Mark: we hebben nog nooit zoveel materiaal opgenomen.

Reflecteert dat ook in de tijd dat jullie in de studio zaten? Was dat ook langer dan voorheen?

Coen: absoluut. De tijd dat we effectief in de studio zaten was langer dan voorheen.

Mark: en ook de pre-productie was uitgebreider dan ooit tevoren. We hebben dat voorheen, zoals Coen al zei, altijd via internet gedaan door de nummers naar elkaar toe te sturen. Nu wilden we echt een plaat schrijven zoals we destijds ook bij The Phantom Agony gedaan hebben.

Coen: samen repeteren, zodat je echt op de details kan ingaan. Daardoor wordt het materiaal veel sterker. Dat was de insteek. En dan moet je natuurlijk maar kijken wat er uitkomt.

Op welke manier was het anders om met Joost te werken dan om met Sascha te werken?

Coen: Joost heeft natuurlijk een medaille.

Mark: een gouden medaille.

Coen: een Koninklijke onderscheiding.

[Joost loopt op dat moment net voorbij en vangt een glimp van het gesprek op]

Joost: een Koninklijke sound!

Coen: Joost is een andere producer dan Sascha. Het is altijd spannend om van producer te wisselen. Ook omdat we met Sascha een supergoede band hebben en super gewerkt hebben, en hij precies weet wat de band nodig heeft. Dus dat was wel een beetje een sprong in het diepe. We kennen Joost natuurlijk ook van vroeger en van zijn werk wat hij doet met andere bands. Heel eng was het niet om dan met Joost in zee te gaan.

Mark: Joost heeft nog echt dat jonge honden enthousiasme in zich. Iemand die het nog allemaal wil ontdekken. Hoewel hij al veel jaren meedraait heeft hij dat nog in zich. Om tot 's avonds laat met zo'n plaat bezig te zijn, om het onderste uit de kan te halen. Dit is niet om Sascha af te vallen, maar dat misten we wel een beetje toen we de vorige plaat Requiem For The Indifferent opnamen. We hadden het gewoon nodig, iemand die de band bij de kladden pakt en er voor de volle 100% voor gaat.

Coen: dat haalt de prestaties van de band ook omhoog. Dat is de belangrijkste taak van een producer. Het overzicht bewaren en het beste uit de band te halen. Dat was vanaf het begin al duidelijk dat Joost daar de juiste man voor was. We hebben natuurlijk wel wat ori�nterende gesprekken gehad, om te besluiten of we dat wel met hem konden doen. Maar het was vrij snel duidelijk dat alle neuzen dezelfde kant op stonden. En dat hij er ook heel veel tijd in wilde steken, en dat ook heeft gedaan. Dat moet je maar aan zijn vriendin vragen, die zal er niet blij mee geweest zijn.

Mark: ze zijn nog steeds samen, dus gelukkig is het allemaal goed gekomen. Maar dat zijn intensieve periodes, kan ik je vertellen.

Jullie hebben hier dus ook lange dagen gemaakt?

Mark: hij zag zijn vriendin waarschijnlijk alleen bij het eten.

Coen: we zijn hier begonnen en hebben elke dag van tien tot zes in de studio gezeten. Joost moest om zes uur weg. Maar een aantal van ons bleven hier overnachten en gingen 's avonds ook nog door. Ik woon hier niet zo gek ver vandaan dus ik ging wel naar huis elke avond. Joost was hier dan meestal om half 9 's ochtends, dus het was echt dagen maken. Echt werken, zo leek het wel. Maar dan wel een te gekke baan.

Nog steeds de leukste baan ter wereld, neem ik aan.

Mark: ja, zeker wel.

Jij kent niet anders, toch?

Mark: hahaha nee. Nou ja ik heb wel vakantiebaantjes gehad.

Coen: we zijn eigenlijk allemaal fulltime Epica-lid.

Mark: jullie hebben nog wel eens wat anders gedaan, maar dit is eigenlijk het enige wat ik kan. Ik kan nog wel een beetje fietsen tegen bergen op, maar verder... Ik zou m'n studie kunnen oppakken, maar dan moet ik allemaal bijstudies doen om weer mijn kennis op te halen.

Coen: zolang dit goed gaat zitten we wel goed. Zeker met zo'n plaat als deze, dan hebben we er weer zin in.

Dus jullie hebben ook weer zin in de tour?

Mark: daar heb ik heel veel zin in. Ik moet zeggen, we hebben zo lang getourd, bijna tien jaar lang. Eigenlijk bijna constant. Na Retrospect had ik het wel eventjes gehad. Maar nu heb ik weer zin.

Coen: volgende week vliegen we naar Zweden voor de opnames van een videoclip. Maar ik zit nu al op internet te zoeken waar we naartoe gaan. Op een of andere manier wil je er toch weer even uit. Dat zijn dan maar drie dagen waar je waarschijnlijk toch de hele dag in een studio voor een greenscreen zit. Maar gewoon, weer even op reis zijn, daar heb ik nu zin in.

Ik zat bij het beluisteren van het album eigenlijk te wachten tot de verplichte ballad zou komen. Die kwam deze keer heel laat.

Coen: die hebben we bewust daar gezet. We wilden echt knallen in het begin. En het kwam zo uit qua feel van de plaat. In het begin toch even vol gas, en later wat meer rustpuntjes.

Wie heeft dat catchy melodietje verzonnen?

Coen: toevallig is de ballad Canvas Of Life het enige nummer van mij op de plaat.

Mark: maar dan wel een pareltje, meteen. Leuk om te vermelden is dat we deze keer twee hele goeie ballads hadden. Rob [Van Der Loo, bassist] had ook een ballad geschreven, die normaal gesproken ook zo op een album had gekomen. Maar nu had Coen een n�g mooiere ballad geschreven. Tenminste, uiteindelijk vonden we die toch net beter.

Coen: ik heb zelf heel erg getwijfeld tussen die twee. Je gaat dan altijd zeggen "we doen maar ��n ballad op de plaat." Maar van mij hadden ze er allebei zo op gemogen. Maar uiteindelijk ga je voor je eigen songs. Het is gewoon heel vies, natuurlijk. Nee serieus, die van Rob is ook super. Dat is dan ook de eerste bonustrack.

Mark: ik vind die van Rob ook echt super gaaf. Ze zijn allebei super.

Nu we het toch over Rob hebben: hij zit nu twee jaar bij de band, maar dit was de eerste keer met hem in de studio voor een album. Hoe was het om met hem in de studio te zitten?

Mark: Rob is een pur sang bassist. Die hoef je niets te vertellen, die weet wat hij moet doen.

Coen: dat klikte vanaf het begin al. Ook qua persoon, maar ook muzikaal.

Het titelnummer heeft als toevoeging Kingdom Of Heaven part II. Wanneer werd het duidelijk dat dit een vervolg werd op op Kingdom Of Heaven van Design Your Universe?

Mark: eigenlijk pas heel laat, toen bleek dat de sound van het monnikenkoor er bij paste. En dat het tekstueel dezelfde context had als van deel 1. Als je ze achter elkaar legt is het alsof het een vloeiend geheel wordt.

Qua thema past het er goed bij?

Mark: het gaat door waar het eerste nummer stopt.

Coen: Kingdom Of Heaven is eigenlijk het begin van de thematiek van deze hele plaat. Je hebt een keer niet geschreven over godsdienst. Dat is ook wel een keer lekker.

Mark: dat was al lang geleden, toch? Ik heb het helemaal gehad met die godsdiensten. Dan krijg je weer van die fanatiekelingen op je dak.

Coen: nu krijgen we wetenschappelijke fundamentalisten achter ons aan.

Mark: die zijn misschien nog erger. Die plegen misschien echt aanslagen straks.

Coen: ja met allemaal zuren. Of zure bommen.