Dit is de een na laatste avond van de tour. Hoe is de tour verlopen?

D�d: Over het algemeen goed, er is veel publiek komen opdagen. In Parijs speelden we zelfs een van onze beste shows ooit! Iron Maiden trad er op dezelfde avond op, dus we hadden weinig publiek verwacht, maar het was stampvol en ��n groot gekkenhuis!

Alle bands op deze tour zijn Noors. Hebben jullie ze uitgezocht?

D�d: Ja. Voor Aspherium, Wyruz en Grinding Fortune is het de eerste tour ooit, maar ze doen het ontzettend goed. Het voelt goed om deze jongere bands op weg te helpen.

Het nieuwe album heet simpelweg Blood Red Throne. Mikten jullie dit keer op de perfectie, de ware vorm, van jullie bandgeluid?

D�d: Dat doen we elke keer dat we aan een nieuwe cd werken, maar dat is niet waarom het album zo heet. Ik had al vroeg een beeld van de cover, de afbeelding van de troon. Het album moest dus wel zo gaan heten.

Jullie klinken op het nieuwe album eigenlijk eerder als een US death metalband dan als een band uit de Scandinavische scene.

D�d: Daar kan ik mij niet helemaal in vinden. Wij combineren de verschillende stijlen extreme metal. Vroeger had je de Amerikaanse death metal uit Florida en was er sprake van een duidelijk afgezonderde Zweedse death metalscene. Nu ligt alles veel dichter bij elkaar en spreken we gewoon van het �death metal�-genre.

Jullie gooien ook nog altijd black metal in de mix.

D�d: We gebruiken zeker bepaalde noten en melodie�n die aan black metal doen denken. Een overblijfsel uit mijn tijd als live-gitarist bij Satyricon. Het maakt onze nummers sfeervol en groots.

Het is een vrij gevarieerd album geworden. Plan je de afwisseling tussen snelle en langzamere stukken van te voren of begin je met schrijven en merk je wel waar je uit komt?

D�d: Dat laatste. Ik laat de inspiratie op natuurlijke wijze vloeien en onderleg de riffs met geprogrammeerde drums om ze te testen.

Jammen jullie dan niet?

D�d: Nee. Slechts twee van ons wonen in dezelfde stad. We wisselen demo�s uit via het internet. Zo draagt iedereen zijn steentje bij aan nieuw werk.

Hoe doen jullie dat dan met repeteren?

D�d: Wij oefenen nooit. Wij spelen pas samen als we op het podium staan.

Echt? Werkt dat voor jullie?

D�d: Ja. Wij bereiden elk thuis onze partijen voor en voegen dat pas samen op het podium. Het is natuurlijk heel spannend, maar het voegt iets spontaans toe aan de optredens. Toen we de eerste show van deze tour deden was het bijvoorbeeld zes maanden geleden dat we voor het laatst samen gespeeld hadden. We waren dodelijk nerveus, maar zetten een beestachtige show neer! Het zorgt ook voor een goede sfeer binnen de band. Omdat we elkaar niet zo vaak zien, is het optreden en de tijd die we samen doorbrengen op tour een haast magische ervaring.

Zijn er bepaalde bands die jullie inspireren?

D�d: Niet alleen death metal-favorieten als Cannibal Corpse en Death, maar ook de groove van Pantera en de melodie van Nevermore zijn van invloed op mijn gitaarspel en de composities van Blood Red Throne.

Vocalist Bolt: op vocaal gebied heb ik vele voorbeelden: Chris Barnes, George �Corpsegrinder� Fisher, Devin Townsend, Phil Anselmo, Gaahl...

Hoe zouden jullie de muziek van Blood Red Throne omschrijven aan iemand die jullie nog nooit gehoord heeft? En welk nummer zou je als voorbeeld aandragen?

D�d: we zijn natuurlijk een brute death metalband. Wat ons onderscheidt is onze pakkende groove, die we ook in de snelle stukken waarborgen. Arterial Lust van het album Altered Genesis uit 2005 is daar een goed voorbeeld van. Ook hebben we heel melodieuze leadpartijen. We klinken niet zo klinisch en strak als veel andere huidige death metalbands. Onze muziek leeft, het is een organisme dat beweegt en groeit.

Is er, terugblikkend op jullie carri�re, een bepaald album waar jullie buitengewoon trots op zijn?

D�d: Dit album! We gebruikten voor het eerst zevensnarige gitaren, wat dit tot onze meest heavy klinkende plaat ooit heeft gemaakt. De productie is beter dan ooit te voren. We hebben onze sound uitgebreid en grenzen opgezocht. Hymn To The Asylum is met 260 beats per minuut ons snelste nummer tot nu toe! Blood Red Throne is gewoon meer van alles.

Jullie line up is verre van stabiel. Hoe komt dat toch?

D�d: Ik heb nog nooit iemand uit de band getrapt, als je dat denkt. Het is erg moeilijk om een toerende band te combineren met familie en werk. Dat is ook waarom mede-oprichter Tchort (gitaar, WB) de band in 2010 verliet: hij wilde meer tijd reserveren voor zijn familie. Je moet keuzes maken. Zo gaan wij nooit op vakantie met onze gezinnen, al onze vrije dagen gaan op aan toeren met Blood Red Throne.

Wat voor werk doen jullie eigenlijk in het dagelijks leven?

Bolt: Grappig genoeg werken wij allemaal met metaal. Wij werken allemaal in de bouw of in de metaalindustrie. Ik zelf ben tegenwoordig een consultant die de positie van bouwvakkers moet verbeteren. Ook heb ik een eigen boekingskantoor, waarmee ik met name in Noorwegen shows opzet en jonge bands op weg help.

Op de vraag of de band een vaste routine heeft voor een optreden, worden de bekertjes bier geheven. Enkel drummer Emil Wiksten trekt voor het eerst zijn mond open:

Ik ben de enige die een daadwerkelijke warming up doet: voor elk optreden speel ik vijftig minuten onafgebroken blastbeats op mijn elektronische oefendrumstel. Zo maak ik mijn ledematen vast soepel. Anders is een set van deze intensieve muziek echt niet vol te houden!

Wanneer ik een metalmuzikant spreek, vind ik het altijd leuk om te horen hoe de liefde voor �onze� muziek begonnen is. Hoe ging dat bij jullie?

D�d: In 1991 kwam ik in aanraking met death metal via een vriend die mij Pestilence en Obituary liet horen. Toen ik mijn eerste concert bezocht, Pantera en Megadeth, wist ik zeker dat ik dit zelf wilde doen.

Gitarist Ivar: Ik kwam in aanraking met de single Whiskey In The Jar van Metallica. Daarna kocht ik het Garage Inc. Album en dat blies me omver. Ik heb me toen verdiept in Metallica. Later volgde mijn favoriete band Pantera. De muziekleraar op mijn middelbare school had in zijn lokaal een elektrische gitaar waarop hij mij liet spelen. Het geluid dat daar uit kwam, kwam op mij over als de muzikale variant van een machinegeweersalvo en ik was verkocht!

Bassist Ole: Als tiener heb ik hersenletsel opgelopen bij een zwaar verkeersongeluk, sindsdien klinkt alle metal mij als muziek in de oren. Nee hoor, ik begon met spelen in een Rage Against The Machine-coverband en ging van daaruit naar steeds extremere muziek luisteren.

Bolt: Mijn vader nam me in 1997 mee naar een concert van Blue �yster Cult. Daar begon mijn interesse in muziek. Later maakte het album Iowa van Slipknot diepe indruk. Ook Sepultura was een favoriete band. Toen ik in 2011 met mijn oude band op toer ging als support van Six Feet Under, leerde ik het death metal-genre beter kennen en echt waarderen.

Leuk dat je Slipknot als invloed noemt. Veel metalheads doen nogal laatdunkend over die band.

Bolt: Ik luister er niet meer dagelijks naar en vind de nummers waarop Corey Taylor zijn zuivere stem laat horen ook vreselijk, maar de brute agressie van Iowa blies me als tiener omver! Dat is wat ik zo mooi vind aan metal en haar fans: de meeste van ons zijn rustige en vredelievende mensen, omdat we onze duistere kant kunnen botvieren in de agressieve muziek die luisteren en maken.

Ik ben door mijn vragen heen. Is er nog iets dat jullie graag willen aankaarten?

D�d: Ja. Helaas hebben we recentelijk toch iets gewelddadigs meegemaakt. Twee weken terug is er iets vreselijks voorgevallen tijdens onze show op het Steelfest-festival in Finland. Tegen het einde van het optreden zagen wij plots een ambulance het publiek in rijden. In de pit was iemand tegen de vlakte geslagen die niet meer opstond. Na ons optreden zijn we gelijk naar het ziekenhuis gegaan om het slachtoffer te bezoeken. Hij is inmiddels buiten levensgevaar, maar heeft permanente hersenbeschadiging opgelopen. De politie is nu driftig op zoek naar de klootzak die dit gedaan heeft: naar verluid was hij er nog trots op ook! Ons optreden is gefilmd, zodra we thuis zijn sturen we die beelden naar de politie in de hoop dat de dader daar op staat. Onze boodschap: houd het gezellig en raap elkaar op in de pit!

Nog meer wijze woorden voor onze lezers?

Drink beer! Support death metal!

Blood Red Throne is op 22 juni te zien op Dokk'em Open Air, Friesland.