Olavi, hoe zou je het nieuwe album omschrijven?
Het nieuwe album is een echt Amon Amarth-album, daar is geen twijfel over mogelijk. We mikken altijd op sterke composities met een goede dynamiek. We hebben nog betere songs en melodien proberen te schrijven dan voorheen. Ook hebben we meer inspiratie geput uit de bands waar we naar luisterden toen we jonger waren. Vroeger durfden we dat niet zo goed. Zouden de fans het wel kunnen verteren, zou het nog bruut genoeg klinken? Nu hebben we echter veel aan klassieke thrash- en heavy metal-refererende riffs geschreven.
Dat heeft niet verkeerd uitgepakt. Het derde nummer, Father of the Wolf, zou bijvoorbeeld op de ruige vocalen na zo een nummer van Accept kunnen zijn.
Dat was precies onze bedoeling. Het voelde erg goed om eindelijk aan dat verlangen toe te geven en het resultaat mag er zijn.
Heeft het werken aan Deceiver Of The Gods veel tijd in beslag genomen?
Ik had nog veel ideen over van het schrijfproces van Surtur Rising. Daardoor verliep het dit maal vrij vlot. Vanaf september ben ik echt aan het nieuwe album gaan werken.
Doe je dat terwijl jullie op toer zijn, of reserveer je daar special tijd voor?
We hebben niet echt een vaste werkwijze. Twilight Of The Thunder God uit 2008 werd bijvoorbeeld helemaal geschreven terwijl we op toer waren voor With Oden On Our Side. Dit keer ging het gelijk op.
Jij bent het brein achter Amon Amarth, maar op het vorige album Surtur Rising schreef je collega-gitarist Johan Sderberg veel nummers. Hoe is de verdeling dit keer?
Ik schreef zes nummers, hij drie en het nummer Hel penden we samen neer.
Denk je vooraf na over de opbouw van een album, waar je een snel en waar je een langzaam nummer wilt?
Nee, de volgorde van de tracks bepalen we pas als alles opgenomen is. We wisten wel dat we weer wilden eindigen met een episch nummer, net zoals we op onze vorige twee cds deden. Dat is Warriors Of The North geworden, een nummer dat langzaam opbouwt en niet misstaat naast Embrace Of The Endless Ocean en Doom Over Dead Men.
Wanneer ben je tevreden over een nieuw nummer? Weet je het als je een echte live-kraker als Pursuit Of Vikings geschreven hebt?
Dat weet je pas als je de nummers op het podium tot leven brengt en de reactie van de fans ervaart. Daarom was het ook prettig dat we ons vorige album een paar keer integraal hebben gespeeld tijdens concerten: zo konden we goed ontdekken welke nummers het meest aansloegen.
Wie deed dit keer de productie?
Andy Sneap (werkte eerder met bands als Arch Enemy, Kreator, Nevermore en Testament, WB). We bivakkeerden bij hem in Engeland.
Welke themas uit de Scandinavische mythologie worden er aangesneden op Deceiver Of The Gods?
De centrale figuur op dit album is de god Loki, de bad guy in de Noorse mythen. Net als op Surtur Rising het geval was is dit geen volledig conceptalbum maar zijn er een aantal songs aan hem gewijd, vier om precies te zijn.
Voelen jullie je op artistiek vlak nooit beperkt door jullie Viking-thema?
Niet echt, we hebben altijd wel inspiratie, zonder in herhaling te vallen. Het cultureel erfgoed van onze contreien is daar omvangrijk genoeg voor. Ik zou wel eens iets met andere muziek willen doen, heavy metal of punk bijvoorbeeld. Naast het nieuwe album hebben we een bonus-cd opgenomen waarop we daarmee gexperimenteerd hebben. Nee, meer kan ik daar nu nog niet over zeggen, je zult moeten wachten tot het album verschenen is!
Geloven jullie eigenlijk in de goden en zaken waar jullie teksten over handelen? Treed je ze als filosofisch gedachtegoed tegemoet, of geniet je gewoon van de verhalen?
Ik geloof zelf nergens in. Als we dood zijn, zijn we dood. Alle mythen en religies zijn wat mij betreft sprookjes. Neemt niet weg dat ik er enorm van kan genieten. Niet alleen van de Scandinavische mythologie en geschiedenis, ook de Romeinen en een figuur als Djengis Khan vind ik machtig interessant. De tijd waarin oorlogen werden uitgevochten met zwaarden van man tot man in plaats van het doden door het overhalen van een trekker of een klik op de knop, tijden die tot de verbeelding spreken.
Nu we het toch over geweld hebben: het nummer Blood Eagle begint met een getergde krijs en het onmiskenbare geluid van staal dat vlees doorklieft. Waar hebben jullie die sample vandaan?
Er is nog een onderzoek gaande in Engeland, meer zeg ik daar niet over!
Ik zag op jullie Facebook-pagina dat Messiah, de klassieke zanger van Candlemass, langskwam om een gastbijdrage in te zingen.
Wij hebben Messiah ontmoet op een tribute-concert voor Ronnie James Dio. We bleken erg goed met elkaar op te kunnen schieten. Een tijdje later kwam hij langs bij een show van ons in Stockholm, waar hij woont. Nadien dronken we een paar biertjes en ontstond het idee om eens samen te werken. Het nummer Hel bleek daar geschikt voor. Het handelt over de godin van de onderwereld. Eerst wilden we op bepaalde passages vrouwelijke vocalen inzetten, maar we realiseerden ons dat dat niet bij onze muziek past. Toen nodigden we Messiah uit. Johan en hij zingen dezelfde tekst en het duet tussen de zware grunts en de karakteristieke zang van Messiah werkt perfect.
Was Thom Thiel, die prachtig werk leverde voor jullie vorige twee albums, weer verantwoordelijk voor het artwork?
Zeker, het is weer een episch beeld geworden. Op de cover staan Loki en Thor tegenover elkaar. Loki heeft het leger der doden achter zich geschaard, Thor heeft de andere goden aan zijn zijde. De afbeelding is zo groot en gedetailleerd dat hij niet helemaal op de cover past: pas als je het cd-boekje uitvouwt, is de hele scene te zien.
Hoe veel verschillende versies van het album zullen er dit keer verkrijgbaar zijn?
Het uitbrengen van verschillende versies van het album is iets waar wij niet achter staan, maar wat het label graag wil. Er worden drie versies op de markt gebracht: de normale cd, het album plus de eerder genoemde bonus-cd en een speciale editie waar ook nog een beeld bij zit.
En zijn er al plannen voor een videoclip?
We zijn op het moment bezig met de voorbereidingen van een video bij het titelnummer. Verwacht veel epiek en wapengekletter. Zoiets als de clip voor Twilight Of The Thundergod, maar dan keer tien!
Jullie zijn uitgegroeid tot een band van formaat. Zou je een sleutelmoment in de carrire van Amon Amarth kunnen aanwijzen?
In de loop der jaren zijn we telkens met kleine stappen vooruit gegaan. Vanaf het album Versus The World ging het ons echt voor de wind, die plaat is nog altijd een favoriet onder de fans en ik ben er ook nog steeds trots op. Toen we in 2008 Twilight Of The Thunder God uitbrachten en op tour gingen als support van Slayer kwam het besef hoe groot we geworden waren. Daar zijn we nog steeds zeer van onder de indruk. We werden geweldig ontvangen door hun fans en het was prachtig om met onze favoriete band op het podium te staan. Zonder die tour zouden we nooit zo groot zijn geweest als we nu zijn. Een recent, persoonlijk hoogtepunt is de bijdrage van Messiah aan het nieuwe album: Nightfall is een van mijn favoriete albums en om een idool uit mijn jeugd in een van onze nummers te horen is geweldig.
Hebben jullie de komende tijd toerplannen?
We toeren eerst door Europa, in juni spelen we hier op Fortarock. Daarna zijn de States aan de beurt.
Ik zag dat jullie daar meegaan met het Mayhem Festival, een rondreizend metalfestival dat dit jaar geheadlined wordt door Rob Zombie. Hoe vinden jullie het om als vrij extreme metalband uit Zweden het podium met hem te delen? En zal het niet vreemd zijn om in de hete Amerikaanse zomerzon te spelen?
Ik ben eerlijk gezegd niet bekend met de muziek van Rob Zombie. Ik zie het Mayhem Festival vooral als een kans om nieuwe fans te winnen. Er spelen ook genoeg andere heftige bands als Machine Head, Children of Bodom en Behemoth, dus het publiek zal ook wel iets met ons aan kunnen vangen. Overigens openen wij het hoofdpodium: de optredens daar beginnen pas als de bands op de andere twee podia allemaal gespeeld hebben. Tegen die tijd valt de avond, dus we zullen niet in de volle zon staan spelen. Dat zou inderdaad afbreuk doen aan de sfeer.
Gaan jullie nog iets extras doen op het podium, zoals het nagebouwde Viking-schip of de gensceneerde gevechten in het verleden?
Niet op Fortarock. Voor onze show op Sweden Rock, het weekend daarna, hebben we wel iets speciaals in petto. In de VS gaan we ook groot uitpakken met een volledige show.
Hoe zou je het toerleven omschrijven aan onze lezers?
Een dag duurt 24 uur, een optreden anderhalf uur. Toeren is veel wachten en kan erg saai worden. Je moet jezelf bezig houden om verveling te voorkomen. Ik bezichtig overdag graag de stad waar we spelen. Nu we zo groot zijn hebben we een uitgebreide crew en hoeven we onze soundcheck niet meer zelf te doen, dus heb ik daar de tijd voor. Verder vermaken we ons met de playstation, films en boeken. We feesten niet meer zo veel als vroeger: met de jaren zijn we niet alleen ouder, maar vooral ook professioneler geworden.
Of ik een vaste routine heb, voor ik het podium op ga? Zon 40 minuten van te voren begin ik met opwarmen. Niet alleen mijn handen, maar ook mijn nek voor het headbangen! Als je dat avond aan avond doet kan je behoorlijk stijf worden. Ik doe de warming up altijd aan de rand van het podium, terwijl de andere bands spelen. Zo voel ik de energie van de zaal al aan en begint de adrenaline vast de stromen, voor ons optreden losbarst.
Als ik een metalmuzikant spreek, vind ik het altijd leuk om te horen hoe de liefde voor onze muziek begonnen is en hoe je in je eerste band belandde. Hoe is dat bij jou gegaan?
Ik begon zoals zo velen met Kiss. Die band was echt alles voor me in mijn vroege tienerjaren. Ik wilde Ace Frehley zijn. Ik stapte over op de heavy metal van Judas Priest, Accept en Iron Maiden. Later kwam daar ook extremere muziek bij, zoals punk en death metal. Toen we met Amon Amarth begonnen wilden we een kruising creren tussen Iron Maiden en Bolt Thrower. Het draaide toch uit op een meer death metal-gerichte band. De laatste tijd luister ik weer veel heavy metal en dat hoor je ook terug op ons nieuwe album. De cirkel is rond.