Fantastisch. Ik ben gewoon verrast door hoe goed men het album vindt. Veel mensen vinden het album nog beter dan Blood Of The Nations, wat mij nog meer verrast. Het was voor ons een grote uitdaging om een album te maken dat minimaal net zo goed is als dat album.

Ik denk dat men destijds niet verwacht had dat Blood Of The Nations zo goed zou zijn.

Precies. Men had niet verwacht dat het ook maar een beetje goed zou zijn of succes zou hebben. Daar hadden wij dus het verrassingseffect in ons voordeel. We wisten wel dat het erg moeilijk zou zijn om dat album te evenaren. Nu krijgen we reacties van mensen die onze verwachtingen overtreffen. Wat vind jij?

Ik heb het album nog niet genoeg gehoord om te oordelen of ik hem beter vind dan Blood Of The Nations, maar het is toch minimaal net zo goed.

Dank je. Ik had niet gedacht dat we nog beter konden worden, dus daarom had ik voor mezelf als doel gesteld dat het album net zo goed moest worden.

Waarom denk je dat je niet beter kan worden?

Met Blood Of The Nations hebben we de juiste snaar geraakt. Het was het perfecte album voor die tijd. Alles viel op z'n plek. We hadden er ook veel succes mee. Daardoor leek het me lastig om een nog beter album te maken, dus was ik al blij als Stalingrad net zo goed zou zijn. Ik zelf vind 'm net zo goed, maar ik ben blij om te horen dat veel mensen hem nog beter vinden.

Het laat in ieder geval horen dat jullie niet eenmalig teruggekeerd waren, maar dat het toch echt nog wel in jullie zit.

Precies. Maar als songwriter vind je altijd dat je beste nummer nog moet komen. Daarom moet elk album toch beter worden als het vorige.

Als je terugkijkt op de hele re�nie, met het album en de lange tour, welke herinnering zal jou dan altijd bijblijven?

Sommige shows, zoals de allereerste show die we met Mark in New York deden, waren geweldig. Zo'n eerste show is sowieso speciaal, omdat je dan pas gaat uitvinden hoe het publiek op je nieuwe zanger reageert. En onze terugkeer in Duitsland, op het Rock Hard festival, was ook prachtig. Alle ogen waren op ons gericht, en dat merkten we.

Was die show ook zo speciaal omdat je zelf al vrij lang niet meer in Duitsland woont?

Daardoor voelde het echt als een terugkeer in het vaderland. Ik woon al bijna vijfentwintig jaar in Amerika, maar Duitsland blijft toch speciaal.

Dus je bent naar Amerika verhuisd toen Accept succesvol was aan die kant van de oceaan?

Ja. In de jaren '80 kon iedereen die een beetje muziek maakte wel een hit scoren daar. Nu is het daar wel bagger. Het is vrij dood op metalgebied.

Dus nu is Europa weer jullie grootste afzetmarkt?

In Europa doet Accept het goed. Maar ook in Rusland. Eigenlijk is het nu meer wereldwijd, al blijven we in Duitsland toch het beste scoren. Maar dat komt natuurlijk omdat we daar vandaan komen.

Hoe reageerden jullie Duitse fans eigenlijk toen jullie aankondigden dat een Amerikaan de nieuwe zanger was?

Eerst waren ze erg sceptisch. Gelukkig veranderde dat snel toen ze ons live zagen en het album hoorden.

Door naar de nieuwe cd. Hoe lang nadat de vorige tour eindigde begonnen jullie aan Stalingrad?

Erg snel erna. We hadden misschien een maand pauze, maar het voelt alsof we al sinds Blood Of The Nations nonstop bezig zijn. De afgelopen twee jaar zijn de drukste jaren van mijn leven. We hebben echt keihard gewerkt aan deze nieuwe cd. Dag en nacht. Al vroeg hebben we besloten dat het album begin april moest uitkomen. Als je dan terugrekent dan zul je zien dat we eigenlijk erg weinig tijd hadden. We moesten snel de studio in, zodat het album in januari gemixt kon worden. Het was echt een hectische tijd.

Dat betekent ook dat je jezelf er toe moet zetten om nummers te schrijven. Komen de idee�n dan ook wel?

Wij werken het beste als er wat druk op ons staat. Nu was er meer druk dan we eigenlijk wilden. Maar het was wel goed voor ons. Als we ons niet aan een strak schema moeten houden en pas iets gaan doen op het moment dat er wat inspiratie is, dan komt een album nooit af. Nu moesten we echt keihard werken, waardoor we ook ge�nspireerd werden. Ook doordat het vorige album zo goed ontvangen werd voelden we daar druk van.

De lat lag dus hoog.

Heel hoog. Daardoor was Stalingrad natuurlijk wel een grote uitdaging. Maar je moet ook een uitdaging hebben als je iets goeds wil maken.

Wat wel hielp, denk ik, is dat dit jullie tweede album met Mark is, waardoor jullie nu wel weten wat hoe hij in de studio is.

Dat hielp heel veel. Maar we wisten nu ook welke richting we op wilden. Bij het vorige album waren we nog zoekende. We wisten toen niet precies hoe Accept in 2009 of 2010 zou moeten klinken. We waren toch best lang weggeweest. Deze keer was dat makkelijker. We wilden niets afwijkends, maar doorgaan op de sound van de vorige plaat.

Blood Of The Nations was wel wat harder dan we van Accept gewend waren. Was dat destijds een bewuste keuze?

Dat komt denk ik door onze producer Andy Sneap. Hij heeft ons een zetje in die richting gegeven. Hij heeft alle nummers gehoord die we voor Blood Of The Nations geschreven hadden. Sommige nummers waren te soft, of te pop, of te dit, of te dat. We hadden ook een nummer met een te gekke riff, maar het klonk teveel als Black Sabbath. Zo hadden we wel meer nummers. Ze waren wel cool, maar het was geen Accept. Andy heeft ons daar erg mee geholpen. Hij hoorde wat er juist wel goed bij ons past, wat echt onze eigen stijl is.

Op welke manieren is hij anders dan andere producers waar je mee gewerkt hebt?

Hij is meer een muzikant dan een producer. Wat ook meegeholpen heeft is dat hij een Accept-fan is. Hij heeft echt nog dat beetje fan in zich. Hij houdt echt van de muziek, want hij is er mee opgegroeid. Hij is echt een metalfan die producer geworden is, dus hij kijkt er anders tegen aan. Veel producers hebben een totaal andere achtergrond. Andy is tevens ook zelf gitarist, dus hij begrijpt hoe het moet klinken.

Hoe zijn jullie bij hem uitgekomen om jullie plaat te produceren?

We hebben een gezamelijke vriend. We waren destijds nog nummers aan het schrijven en wisten nog niet wie we als producer zouden nemen. Toen Andy hoorde dat wij aan het schrijven waren en van plan waren om een nieuwe cd op te nemen, vond hij dat hij die plaat echt moest produceren. Hij wilde ons dus graag eens ontmoeten om daar over te praten. Van het een kwam het ander. Het klikte gelijk goed, waardoor we niet eens meer overwogen hebben om naar andere producers te kijken. En natuurlijk hebben we hem voor Stalingrad ook weer gevraagd.

Hebben jullie voor Stalingrad nog iets anders gedaan dan voor Blood Of The Nations?

Nee, niet echt. De manier van werken en de mensen met wie we werkten waren hetzelfde.

Dan even over het nummer Stalingrad. Het gaat over de stad in de Tweede Wereldoorlog. Is dat iets wat jou fascineert?

"Fascineert" is een groot woord. Ik hou erg van goede, interessante verhalen. En dat is een van de interessantste verhalen van de laatste honderd jaar. Anderhalf miljoen mensen zijn daar in ��n veldslag omgekomen. Dat maakt het wel de moeite waard om over te vertellen. Toen ik daar jaren terug documentaires over zag leek het me een goed onderwerp voor een nummer. Het liefst maak ik ook nummers die een goed verhaal vertellen.

Heb je soms ook nummers waarvan de muziek te gek is, maar dat je nog geen idee hebt wat voor tekst erbij moet?

Dat gebeurt regelmatig. Het is erg lastig hoor. Dan heb je de muziek, maar dan moet je nog een tekst verzinnen die erbij past. Gelukkig heeft Mark dan wel idee�n, als we het aan hem laten horen. Maar het liefst heb ik zelf ook al een idee wat het onderwerp ongeveer moet worden.

Hoeveel invloed heeft Mark op de teksten?

Dat hangt van het nummer af. Hij schrijft ook gewoon mee hoor. Bij een nummer als Stalingrad wisten we al wat de titel moest zijn, en daar heeft hij dan tekst bij geschreven. Als Amerikaan is hij toch minder bekend met de Europese geschiedenis, dus heeft hij eerst zijn huiswerk gedaan. Bij andere nummers, zoals Never Forget of Us Against The World, wisten we echt niet waar het over zou gaan. Dan hebben we echt onzinteksten die gewoon wat rijmen, om te testen of het nummer goed loopt. Pas in een later stadium komen daar normale teksten voor in de plaats.

Komt de muziek altijd eerst?

Meestal wel. Heel soms hebben we een titel die gewoon gaaf klinkt, zoals op het vorige album met Pandemic. Dat is gewoon zo'n gaaf woord, dat we besloten om daar een nummer omheen te bouwen.

Voor het vorige album hebben jullie vrij veel getourd. Gaat dat met Stalingrad weer gebeuren?

Ja. Dit jaar en volgend jaar zijn we op tour. Volgend jaar doen we diverse festivals, maar dit jaar doen we onze eigen headline tours. In de zomer nemen we even pauze, maar daarna gaan we door de rest van Europa. En we gaan weer naar Zuid-Amerika, Noord-Amerika en een beetje naar Azi�.