Vele mensen, inclusief ikzelf, kan ik je zeggen. De kerst cd wilde ik al erg lang maken. Ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb, want ik houd erg van kerstmis. Van zowel de festiviteiten als de spirituele kant. En vooral van de muziek. Ik was altijd al benieuwd hoe die prachtige, klassieke kerstliederen zouden klinken als je ze in de stijl maakt waar ik om bekend sta. We hadden erg veel plezier met die nummers te spelen. We wilden niet zomaar rockversies van de nummers maken, want mijn grote vriend Dee Snider van Twisted Sister heeft dat al gedaan. De nummers moesten echt een eigen stijl krijgen. Met goede nummers is het mogelijk om ze anders te arrangeren en anders te benaderen. En dat is gelukt, al zeg ik het zelf.
En daarna besloot je om gelijk door te werken aan een nieuwe cd?
Het maken van Made Of Metal ging erg vlot. Begrijp me niet verkeerd, het was niet gehaast. Alles viel op z'n plek. De muziek was niet zo lastig. Soms duurt het eeuwen om een plaat te maken, maar soms is het net alsof je de kraan open zet en de nummers er uit komen vloeien. Dat laatste gebeurde bij het maken van de nieuwe cd. De drijfveer erachter was toch dat we daarna weer met de Halford band op de planken kunnen staan.
Gingen jullie na het maken van de kerst cd gelijk door met Made Of Metal?
Nee. Ik geloof dat we in april van dit jaar pas echt begonnen zijn met deze cd. Destijds vertelde ik aan mijn gitarist en producer Roy Z. dat ik veel ideen had voor nieuwe nummers en hij vroeg of ik die met de Halford band wilde opnemen. Hij moedigde me aan om vooral door te gaan met schrijven. Dat heb ik gedaan, waardoor er een stuk of twaalf nummers uit mijn pen kwamen. Het was al lang geleden dat het schrijven zo lekker ging. Ik denk dat het voor het laatst zo soepel ging toen ik met War Of Words van Fight bezig was. Alles ging nu weer erg spontaan.
Toch staat er in het cd-boekje dat het album in 2009 en 2010 is opgenomen.
Dat klopt wel, want afsluiter The Mower is van vorig jaar. Die lag nog op de plank, om uitgebracht te worden als een single. Ook I Know We Stand A Chance is een overblijfsel van vorig jaar. Ik heb veel nummers op de plank liggen. Sommige zijn wat ruwe demo's, andere zijn wat completer. Het maken van een album is net als het schrijven van een boek. Je zoekt de juiste stukken om het grotere geheel te maken. De bulk van het materiaal is echter wel voor dit album geschreven.
Was het lastig om de hele band weer bij elkaar te halen? Iedereen heeft toch ook zo zijn andere projecten, waardoor de agenda's niet altijd vrij zullen zijn.
Dat ging godzijdank goed. Gelukkig was iedereen vrij en hebben we veel tijd in het album kunnen steken. En we kunnen ook nog wat liveshows doen, voordat het Judas Priest beest begin 2011 zijn kop weer opsteekt.
Als n van de muzikanten geen tijd zou hebben, had je dan het album niet gemaakt? Of had je dan iemand anders gezocht?
Ik denk niet dat we dan deze plaat zouden maken. Ook al staat mijn naam op de voorkant, het is toch een echte band. Daarom heb ik al jaren deze mannen in de band. Er is een zekere chemie tussen ons, vooral op het podium. Dat is erg belangrijk.
Het meest opvallende nummer op het album is denk ik Till The Day I Die, met zijn country- en bluesinvloeden.
Dank je. Bij dat nummer kwam bij mij de zanglijn als eerste in me boven. Die deed me erg denken aan een muziekstijl waar ik altijd van gehouden heb: traditionele blues uit het zuiden van de Verenigde Staten. Muddy Waters, Lead Belly, dat soort mensen. En ook bijvoorbeeld Janis Joplin. Ik heb geprobeerd het wat gematigd te houden aan het begin, zodat het daarna los kan barsten als de hele band erin knalt. Ik vond het een erg fris geluid voor op de cd, dus toen ik het aan Roy Z. voorstelde kreeg hij ook gelijk wilde ideen om erin te verwerken. Zoals die slidegitaar en de country-blues dingen. Hij is echt een genie. Als ik klaar ben met mijn dingetje laat ik hem zijn werk doen en dat is het nummer produceren. Maar hij is altijd erg voorzichtig. Dan zegt hij tegen me "he Metal God, ik heb hier een idee, wat vind je ervan?" Toen ik die gitaar erop hoorde was ik helemaal verkocht. Het is echt prachtig. Die gitaar die hij gebruikt doet me erg denken aan de blues van begin 20e eeuw. Dus dat nummer is erg geslaagd.
Gaan jullie die ook live spelen?
Ik denk het wel, dat lijkt me echt heel leuk.
Ook opvallend aan het album is dat er diverse nummers over sport opstaan. Dat had ik ook niet van jou verwacht.
Ik doe graag leuke dingen met mijn muziek. Ik neem wat ik doe erg serieus, maar ik wil het wel leuk maken. Metal kan veel dingen zijn, bijvoorbeeld erg donker en agressief. Of juist iets heel anders. Als er iets is wat ik van plan was met dit album, dan was het wel om een album te maken waarvan je je goed gaat voelen. Luchtig, niet te complex, maar wel met de goede hooks en melodien die goede nummers behoren te hebben. Dan kijk ik om me heen naar onderwerpen. Bij sport zie ik veel overeenkomsten met hard rock en metal. In het openingsnummer Undisputed gebruik ik boksen als een metafoor voor heavy metal. De onverslagen wereldkampioen is voor mij heavy metal. Het is nog altijd niet verslagen, ook al zijn er genoeg mensen die het niks vinden en metal het liefst weg zien gaan. Maar metal blijft overwinnen.
Zo moet je Matador ook zien. Ik heb het nummer wel tot het uiterste gedreven, denk ik. Het moest niet te cartoon-achtig worden, of te dom. Roy heeft dat nummer een geweldige kant op geduwd, waardoor het perfect op het album past. En er is natuurlijk nog het titelnummer dat gaat over Nascar-racen. Maar ook dat moet je vanuit een metaloogpunt bekijken. Ik probeer het gewoon interessant te houden en niet te vaak in herhaling te vallen. Het moet voor ons en de fans wel leuk blijven.
Maar ben jij zo'n grote sportfanaat?
Ik mag graag naar sport kijken. Het is erg leuk vermaak.
Op het einde staat dan nog The Mower, wat ongetwijfeld n van de hardste nummers is die je ooit hebt gemaakt.
Hahaha ja, dat klopt. Zoals ik zei, die hadden we al vorig jaar opgenomen. Ik wist niet zeker of we die wel op de cd moesten zetten, want het nummer is niet zo representatief voor het hele album. Toen we dat nummer op het internet zetten dacht iedereen dat de hele cd zo hard zou worden. Dat is niet het geval. Maar ik ben blij dat we het toch op het album gezet hebben. Wel op het einde, want ergens anders zou het niet passen. Het was voor mij een nieuwe manier om een metalnummer te maken. De arrangementen zijn erg anders dan we ooit gedaan hebben. Roy en Metal Mike hebben dat in elkaar gezet. Ik heb alleen de zang gedaan. En slechts op n manier kon ik hun intensiteit evenaren, door de Painkiller-stem te gebruiken, zoals men die is gaan noemen. De hoge schreeuwstem. Het was echt verschrikkelijk lastig voor me om dat te doen, want ik ben ook niet de jongste meer haha. Maar ik denk dat ik toch wel een redelijke prestatie heb geleverd.
The Mower gaf me even weer het gevoel van toen ik Resurrection voor het eerst luisterde, namelijk dat het een stuk feller was dan wat je met Judas Priest gedaan had.
Dank je. We proberen als muzikanten altijd beter te worden. Sommige mensen proberen dat binnen hun eigen stijl te worden, de stijl waarin ze zich comfortabel voelen. Ik ben altijd wat nieuwsgieriger geweest en wil altijd wel wat andere dingen proberen. Je vergroot dan de manieren om jezelf uit te drukken. Zolang het maar recht uit het hart komt.
Je hebt al gezegd dat je met Halford weer gaat optreden. Wat zijn de plannen?
Eerst gaan we naar Japan, daarna gaat Halford door Zuid-Amerika. Later dit jaar gaan we met Ozzy op tour door Noord-Amerika. Hij gaat op zijn eerste stadion-tour in jaren en heeft me gevraagd om mee te gaan. Hij is een goede vriend van me dus natuurlijk gaan we mee. Dat gaat tot eind december door, waarna ik met kerst naar Engeland terugvlieg om mijn ouders ook weer te zien. Ook ga ik dan met Glenn en Ken de plannen voor Judas Priest doornemen.
Ik mis in dit rijtje de shows in Europa.
Helaas... Ik zou graag willen maar daar hebben we de tijd niet voor. Judas Priest gaat helaas voor. Ik weet dat we ook in Europa fans hebben van Halford, maar die zullen mij eerst met Judas Priest op de planken zien. Die shows staan vast en daar gaan we een hele tijd mee op tour.
Zit er ook nieuw materiaal aan te komen?
Dat weet ik nog niet. Daar hebben we nog geen plannen voor, maar dat weet je maar nooit met ons. Glenn, Ken en ikzelf gaan dan bij elkaar zitten om wat te schrijven, als we de tijd rijp achten en ideen hebben. Zo werken we al veertig jaar. Ik verwacht wel dat er uiteindelijk wel weer een nieuwe cd komt, alleen weet ik niet wanneer. Zelf wil ik graag nog een Priest album maken, maar dat hangt ook af van de andere jongens in de band.
