Rock 'n' Roll. We houden allemaal van harde, agressieve muziek. En we zijn allemaal vrienden. Voor ons was het een rare manier om als band samen te komen, maar het pakt verdomde goed uit.
Hoezo is het een rare manier om als band samen te komen, als je allemaal vrienden met elkaar bent? Zo beginnen vele bands toch?
Omdat het als een projectje van gitaristen Scott Ian en Joe Trohman is begonnen. Zij waren bevriend en begonnen wat te jammen in het oefenhok, gewoon voor de lol. Ze waren niet van plan om er echt wat mee te doen, maar ze vonden het gewoon leuk en begonnen ook meer nummers te schrijven. Daarna kwam ik er ook bij, en we hadden veel plezier in samen muziek maken. Daarna begon de bal pas echt goed te rollen en van het een kwam het ander, en daar zijn we dan, aan de vooravond van onze eerste shows en met een album dat bijna af is. Dit voelt gewoon erg goed.
Tot de dag voor jullie eerste show had nog niemand iets van jullie muziek gehoord. Pas op de laatste dag staan er twee nummers op MySpace. Waarom is er zo lang gewacht?
Er is zo lang gewacht omdat de nummers nog niet af waren. De opnames waren nog niet gedaan. Dat zijn ze nog steeds niet. Het album is nog steeds niet af. De twee nummers die we op MySpace gezet hebben zijn ruwe mixen, waarvan het eindresultaat nog veel beter gaat klinken. Er komen waarschijnlijk nog wat overdubs bij, en ze worden nog opnieuw gemixt. We hebben ze nu online gezet zodat de mensen die nieuwsgierig zijn nu eindelijk wat kunnen horen.
De twee nummers die ik nu gehoord heb doen me meer denken aan een combinatie van Fall Out Boy en Everytime I Die, en niet zozeer aan Anthrax. Zijn deze representatief voor het hele album?
Voor mij klinken ze eigenlijk helemaal niet zoals onze eigen bands. Ik vind het hele album een klassiek geluid uitstralen. Dan bedoel ik niet "oud." Als ik het album luister krijg ik hetzelfde gevoel als bij een AC/DC plaat, of een Thin Lizzy album. Het klinkt echt als een compleet album. Vele "albums" van tegenwoordig klinken meer als een verzameling nummers. De kunst van een album maken dat echt als één geheel klinkt is verloren gegaan, denk ik soms.
Vind je dat echt zo zeldzaam tegenwoordig?
Vele albums hebben twee goede nummers en acht waardeloze. Dat is niet alleen bij rock- en metal albums zo, het is in elk genre tegenwoordig schering en inslag. Dat is de doodsteek voor de muziekindustrie. Men heeft geen zin meer om geld uit te geven aan een cd waar slechts een paar echt goede nummers op staan. Dan downloaden ze liever die nummers, want de slechte nummers draaien ze toch niet. Bij onze plaat sta ik vierkant achter elk nummer.
Als ik de band bekijk, zie ik drie gitaristen, een drummer en een zanger. Geen bassist. Hoe zit dat?
Bij de liveshows hebben we Josh Newton van Everytime I Die mee voor de basgitaar.
Dat is mooi, dan hebben jullie uit elke band twee leden.
Hahaha ja inderdaad. Maar Josh helpt ons slechts een handje; we weten nog niet wie onze vaste bassist gaat worden. Op het album heb ik ook de baspartijen opgenomen. We waren wel van plan om een vaste bassist te zoeken, maar we komen tijd tekort. Deze shows stonden al gepland, evenals de opnames. Josh wilde ons graag helpen, dus we hebben de afgelopen week constant met hem geoefend. Het wordt gaaf.
Aangezien jij al vele albums hebt geproduceerd neem ik aan dat je dat nu ook weer doet?
Dat klopt. Dat was wel zo logisch. Ook onze demo's waarmee we onze platendeal met Island Records hebben gekregen heb ik geproduceerd. Maar voor het hele album doen Joe en ik de productie samen.
En natuurlijk in jullie eigen studio?
Nee niet eens. Ik heb een mobiele installatie, en kan eigenlijk overal opnemen. We hebben in Brooklyn een gave studio gevonden, waar we het album opnemen. Daar zitten we hele dagen.
Wanneer is het album opgenomen?
De afgelopen maanden. Je vroeg me al waarom het zo lang duurde voordat we muziek online hadden. We zijn eigenlijk te laat begonnen met de opnames. Dat kwam ook omdat de deal met Island later op gang kwam dan we hadden gehoopt. Daardoor zijn we ruim een maand later dan gepland begonnen met de opnames. We hebben nu ongeveer twee en een halve maand aan het opnemen.
En is het nu af?
Nee, nog niet. Het is nu denk ik voor ongeveer 90% klaar. Na deze shows gaan we nog even terug naar de studio. Nu kunnen we even onze focus verleggen, waardoor we daarna weer fris verder kunnen. Maar als we in Europa zijn zit ik in mijn hotelkamer waarschijnlijk nog de nummers te editen. Als we terug zijn gaan we het mixen.
Weet je al wie de definitieve mix gaat doen?
Dat weten we nog niet helemaal zeker. Claudius Mittendorfer, een hotshot uit New York, heeft de ruwe mixen gedaan. Hoe hij Ironiclast gemixt heeft vind ik erg goed, maar het andere nummer We've Got A Situation Here heeft nog wat meer werk nodig. Dus misschien gaat hij het doen, maar we hebben nog een paar andere mensen op het oog. Zelf ben ik erg gecharmeerd van het werk van Nick Raskulinecz, die ondermeer de nieuwe Deftones plaat geproduceerd heeft. Die klinkt erg goed. We hebben nog een paar namen, dus de beslissing is nog niet genomen.
Je noemt nu de twee nummers die ook op MySpace staan. Heb je nog meer songtitels die je al mag noemen?
Jahoor. Bij een paar nummers zijn het nog werktitels, dus die kunnen nog wel veranderen. We hebben ondermeer Bad Blood en Little Darling... Even denken... We hebben ook nog Black Heart. Nu ik er over nadenk zijn de meeste titels toch wel al definitief. Zo hebben we ook nog Blues Having The Blues, dat vind ik wel een gave titel.
Naar welk nummer ben je heel benieuwd hoe het live gaat uitpakken?
Allemaal! Ik wil ze allemaal live gaan spelen.
Ja, natuurlijk. Maar er is altijd wel één nummer waar je net iets enthousiaster over bent dan over de rest.
Okee, okee. Maar dat nummer heeft nog geen titel. We noemen het nu nog The Livingroom Song, omdat we het in de huiskamer geschreven hebben.
Is al besloten hoe het album gaat heten?
Nog niet. We zitten te denken om het misschien gewoon geen naam te geven, zoals wel vaker bij debuutalbums het geval is. Maar dat weten we nog niet zeker.
En wanneer staat de release gepland?
De releasedatum stond op 7 september, maar het zou goed kunnen dat die naar achter geschoven wordt. Naar oktober. Maar ook dat is nog niet zeker. Dat wordt de komende weken beslist, wanneer we vele vergaderingen met het label hierover gaan hebben. Het wordt sowieso na de zomer, want we willen wel zeker weten dat er genoeg tijd is om alles klaar te maken. Ook voor de promotie is behoorlijk wat tijd nodig.
En morgen is jullie eerste optreden...
[het interview vond plaats op 31 mei. Op 1 juni was de allereerste show - red.]
Dat klopt. Hier in New York, recht tegenover onze studio. Lekker dichtbij.
Ben je zenuwachtig?
Nee totaal niet. In de oefenruimte gaat alles lekker. Ik ben eigenlijk nooit zenuwachtig voor optredens. Ook niet met Anthrax als we het podium van een groot festival betreden, of een kleine club waar het publiek "in your face" staat. Als de apparatuur maar goed is maak ik me geen zorgen.
Heb je in het verleden dan wel eens problemen gehad met je spullen?
Nou, aan het einde van onze tours gaat al het materiaal terug naar waar we met Anthrax oefenen in Chicago. Eigenlijk moet ik zeggen "waar we met Anthrax niet oefenen," want dat doen we eigenlijk nooit. We slaan daar dus altijd onze spullen op als we niet op tour zijn. Zodra we dan op tour gaan halen we het op, pluggen het in, en komen er dan achter dat dingen niet meer werken. Maar dat lossen we dan wel op voordat de eerste show begint. Nu zal alles goed gaan.
Jullie spelen nu één show in de VS, en komen daarna voor een aantal shows naar Europa.
Precies. We zien de show in Brooklyn als een opwarmshow. Misschien komen we er achter dat sommige nummers niet zo lekker lopen in de set, dus dan kunnen we dat nog wat aanpassen voordat we aan de "tour" door Europa beginnen. Een echte tour is het natuurlijk niet, het zijn een paar shows op festivals, ondermeer op Rock Am Ring. En wat losse shows zoals bij jullie in Amsterdam.
Maar jullie zijn een totaal nieuwe band, hebben nog geen muziek uitgebracht... Hoe komen jullie aan deze shows?
Door de buzz die er wel een beetje rond gecreëerd is. Allen zitten we in vrij succesvolle bands, dus verwacht men dat we samen ook wat leuks kunnen doen. Voor ons is het ook erg spannend, want ook wij weten nog niet of er iemand naar ons komt kijken. Ik denk het overigens wel hoor.
Jullie komen zoals je zei ook naar Amsterdam. Dat wordt een gratis show...
Dat heb ik ook gehoord. Ik weet ook niet precies wie dat bedacht heeft, maar ik vind het niet erg. Zo wordt het extra leuk voor de fans, hoop ik.
Hebben jullie de setlist al bepaald?
We hebben slechts één album, dus natuurlijk gaan we daar het grootste gedeelte van spelen. En wat covers, maar we zien wel hoe de avond verloopt. Het wordt erg leuk, dat weet ik wel.
Mensen verwachten natuurlijk dat er ook een nummertje van Anthrax, Fall Out Boy en Everytime I Die voorbij komt.
Helaas, dat gaan we waarschijnlijk niet doen. De covers die we doen zullen nummers zijn die onszelf hebben geïnspireerd, en die we zelf ook te gek vinden.
Hoelang zal jullie show duren?
Ik denk dat we ongeveer een uur spelen. We zijn een nieuwe band met één album, dus dan kun je ook niet gelijk een avondvullend programma neerzetten.
Je andere band Anthrax is sinds kort ook weer veel in het nieuws. Eerder dit jaar zei je nog dat je hoopte dat John Bush permanent terug kwam en op de nieuwe versie van het niet uitgebrachte album Worship Music zou zingen, maar nu is Joey Belladonna weer bij de band. Wat gaan jullie met Worship Music doen?
Daar zijn we momenteel nog over bezig. Joey is erg blij om weer terug te zijn, en hij zal ook op ons volgende album zingen. We weten nog niet of dat Worship Music wordt, of dat we de muziek nog gaan veranderen. Dat album was geschreven voor een andere zanger. De nieuwe cd moet natuurlijk wel bij Joey's stem passen. Misschien gebruiken we nog enkele nummers van Worship Music, met wat aanpassingen.
Jullie deden enkele shows met John, maar toen kwam Joey terug. Hoe reageerde John toen jullie hem vertelden dat Joey terug was?
John deed de shows, maar hij wilde niet echt terug bij Anthrax. We waren al maanden aan het proberen om hem over te halen om permanent terug te komen, maar dat had geen resultaat. Zijn leven is nu totaal anders dan toen hij nog bij de band zat. Hij heeft een gezin, waar hij veel om geeft en veel tijd mee wil doorbrengen. Dat is natuurlijk heel cool, dus we begrijpen zijn beslissing zeker. Hij wilde wel wat losse shows doen, maar niet meer permanent in een hardwerkende band. En dat is wat Anthrax juist wel is. We zijn veel op tour, en dat wilde hij niet meer.
En toen kwam Joey terug, op tijd voor de Big Four Of Thrash shows. Gaan die shows zich focussen op de oude albums?
Nee, we gaan proberen uit heel de Anthrax geschiedenis wat te doen. Dus ook wat van de albums die Anthrax met John Bush heeft opgenomen.