Ja en nee. Laat ik het zo zeggen: het is een klein land. We hebben in Denemarken veel goeie bands, maar het probleem is dat het moeilijk voor ze is om internationaal door te breken. Als je bij een klein Deens label tekent dan kom je meestal niet veel verder dan Denemarken. Alhoewel, de laatste tijd gaat het al iets beter. Raunchy zat bij een klein label maar werd opgemerkt door Nuclear Blast. En wij zitten daar nu ook bij, dus er is hoop...
Jullie zijn relatief gezien een nieuwe band, want het debuutalbum kwam deze zomer uit. Hoe is het allemaal voor Mnemic begonnen?
Het verhaal voor Mnemic begon ongeveer vijf jaar terug, in het kleine Deense stadje Aalborg. In het begin waren het gitarist Rune en drummer Brylle die samen wat aan het jammen waren. Ze zaten toen nog in death metal bands. Ik ging met ze mee jammen, en we begonnen meer een echte band te vormen. Maar we wilden wat nieuws doen, en geen death metal maken. Na wat line-up wisselingen hebben we twee songs opgenomen voor een demo, en later nog drie voor onze tweede demo. Dat was vorig jaar. Kort na de tweede demo kwamen we bij Nuclear Blast terecht, en nu is er het volledige album.
Op jullie website omschrijven jullie Mnemic als "fusion future metal". Kan je dat wat toelichten?
Dat wordt lastig. Het is een mix van diverse elementen, er zit veel groove in, veel afwisseling. Ook zijn er wat techno invloeden in te horen. Kortom, het is een high tech matrix-metal mix... of zoiets...
Het album doet me wat denken aan bands als Fear Factory en Meshuggah, maar toch zijn jullie geen flauwe kopie van die bands. Er zijn echter wel duidelijk overeenkomsten. Ben je dat met me eens?
Zeker. Die bands zijn de reden waarom wij Mnemic begonnen zijn. We vinden ze erg goed, en wilden ook iets maken wat in dat straatje past. Je kan dus de invloeden wel in onze muziek horen. Maar ik zou onze band eigenlijk niet willen vergelijken met andere bands, we klinken gewoon als Mnemic.
Het debuutalbum Mechanical Spin Phenomena kwam deze zomer uit. Hoe verliepen de opnames?
Nou, dat was een hele ervaring... Soms ging het geweldig, soms was het een hel. We hebben het album opgenomen op AntFarm Studios, wat toendertijd op een boerderij was, naar inmiddels is de studio verhuisd. We moesten daar met z'n vijven de kamer delen toen we daar overnachten. Maar het voordeel was dat we echt 24 uur per dag aan het album konden werken, en dat maakte veel goed. We werden niet door buitenstaanders gestoord. En we hadden ook een goeie producer erbij, Tue Madsen. Hij was als een zesde bandlid. Met hem hebben we alles besproken, over hoe we het wilden. Ik kan eigenlijk niet wachten tot we ons tweede album gaan opnemen, want ik heb de smaak te pakken.
Wie schrijft bij jullie de songs?
Die worden meestal in de oefenruimte bedacht. Als ik met een idee aankom dan speel ik dat en de drummer bedenkt daar dan weer wat bij, en dan komt de andere gitarist die zijn ideen weer toevoegt, en zo ontstaat er langzaamaan een song.
Na de opnames van het album verliet bassist Mikkel de band. Waarom?
Hij kon zich niet echt binden aan de band. Hij is een toffe gast, maar zodra het wat serieuzer werd met de band was het niks voor hem. We moesten iemand anders zoeken, die wel de juiste instelling had.
Wie is dat geworden?
Tomas Obeast Koefoed, de bassist van de Deense rock-band Grope.
Een track, Blood Stained, is geremixt door Rhys Fulber van Front Line Assembly. Hoe heb je hem zover gekregen?
Op een avond zat ik thuis achter m'n pc, te luisteren naar Front Line Assembly. Ik vind ze echt te gek, en ben grote fan. Toen kreeg ik het gekke idee dat het misschien wel goed zou klinken als een van onze nummers door hun bewerkt zou worden. Ik heb toen op het internet gezocht hoe ik met hen in contact kon komen, en via een aantal fansites kwam ik bij hun manager uit. Ik heb hem wat nummers gestuurd, en hij vond ze goed, dus hij ging het met Rhys overleggen. Het was al lang terug dat Rhys een echte heavy remix gemaakt had, en wilde het graag doen.
Dat nummer staat alleen op de limited edition van het album?
Nee, het staat ook als b-kant op de single.
De cd zelf is rood van kleur, in tegenstelling tot de normale zilvere kleur; dus een leuke gimmick. Wie heeft dat bedacht?
Dat hebben we zelf bedacht. We konden niet kiezen tussen blauw of rood, en toen hebben we maar een muntje opgegooid om te kiezen. En het werd dus rood. Het platenlabel vond het ook een leuk idee.
We kunnen jullie binnenkort zien op tour met Death Angel, in onder andere Amsterdam, Groningen en Den Bosch. Is dit jullie eerste tour buiten Denemarken?
Ja. En ik heb er erg veel zin in.
Ben je nerveus?
Nee, helemaal niet. Ik hoop gewoon een te gekke tijd te hebben, en dat het publiek dat ook heeft.
Hoe lang denk je dat jullie zullen spelen per avond?
Ik weet het nog niet, ik heb daar nog niks over vernomen. Ik denk zo'n 30 tot 45 minuten, dat is meestal het geval bij zulke tours.
Jullie hebben twee videoclips opgenomen; een voor Ghost en een voor Liquid. Hoe was het om dat te doen?
Erg vermoeiend. We stonden daar veertien uur achter elkaar te headbangen. Het was wel erg leuk, maar tegelijkertijd ook een ware hel. Ik ben niet zo'n fan van dit soort clips, waarin je de band ziet optreden. Ik heb liever iets artistieks, maar daar hebben we momenteel niet echt het budget voor.
Een vraag die we vaak stellen: wat zit er de laatste tijd veel in jouw cd speler?
Nine - Killing Angels
Juno Reactor - Shango
Chimaira - The Impossibility Of Reason
Het hangt echter wel van m'n stemming af, en of ik een kater heb of niet. Maar ik kan ieder moment van de dag een cd van Wes Montgomery opzetten. Dat is zo relaxt.
Wat zijn de plannen voor Mnemic na de tour met Death Angel?
Nog meer touren. En nieuw materiaal schrijven voor het volgende album. Daar hopen we in december mee te beginnen, en dan in 2004 gaan we weer op tour. Hopelijk in Europa en de VS, om daarna de studio weer in te gaan. Het wordt een drukke tijd, maar ook een hele leuke tijd.