De vorige keer dat ik jullie zag stonden jullie in een zaal die ongeveer half zo groot is als die van vanavond. Het gaat dus nog steeds de goede kant op met Disturbed.

Jazeker! We zijn de afgelopen jaren steeds blijven terugkomen, en stukje bij beetje is onze fanbase gegroeid. Ik vind het mooi om te zien dat we ook hier het nu goed doen.

Jullie hadden hier een wat langzame start, he?

Toen ons eerste album The Sickness in 2000 uitkwam wisselden we net van label hier in Europa. Daardoor wist niemand hier echt van ons bestaan af omdat er amper aan promotie gedaan werd. Dat was wat jammer. We zijn toen hier naartoe gekomen en ons best gedaan, en hoopten dat er via mond tot mond reclame toch wat ging leven.

Op de nieuwe plaat Indestructible sta jij als producer genoemd, met David als co-producer. De vorige albums werden door Johnny K geproduceerd. Waarom besloten jullie om deze keer alles zelf te doen?

We hebben veel van Johnny K geleerd, want hij heeft onze eerste drie albums geproduceerd en ook onze demo's. Maar we wilden een nieuwe uitdaging, en het leek ons daarom goed om het helemaal zelf te proberen. We wisten toch al hoe we ons geluid moeten maken, daarvoor hebben we nooit op een producer moeten vertrouwen. Johnny K heeft ons gelukkig wel goed geholpen en veel advies gegeven, maar nu was het tijd om helemaal op eigen benen te staan. We hebben altijd keihard gewerkt, en dit was de laatste stap die we nog moesten nemen. We werken het beste als we een bepaalde druk voelen; als we een doel hebben en een deadline moeten halen. Nu hebben we er nog een schepje bovenop gedaan en moesten we nog harder werken, maar ik denk dat het resultaat er zeker mag zijn.

Op Ten Thousand Fists stond jij zoals gezegd als co-producer vermeld. Wat was dan nu het feitelijke verschil in je werkzaamheden?

Het leek voor mij niet echt veel anders. De studio was hetzelfde, want we hebben Johnny K z'n studio wel gebruikt. Hij was alleen niet aanwezig toen we er waren. Het verschil is dat er dus nu geen buffer tussen ons en de opnames zat. Een soort scheidsrechter; een onafhankelijk persoon. Nu moesten we elkaar op de fouten wijzen, of als we vonden dat een opname beter kon. Voorheen deed Johnny dat. Nu moesten we dus elkaar daar op wijzen, wat soms lastiger is.

Als je er nu op terugkijkt, vind je dan dat je eigenlijk al jaren terug het allemaal zelf hadden moeten proberen?

Nee, ik denk dat nu het moment er juist voor was. Misschien dat we bij een volgend album wel weer met Johnny samenwerken, ik weet het niet. Maar de nummers zelf en de sound kwamen altijd al van ons af. Daar heeft geen enkele producer inspraak in. Dat was al zo bij de nummers waarmee we begonnen, zoals Stupify en Down With The Sickness. Die zijn al geschreven toen we nog in lokale kroegen optraden. Daar heeft geen producer zich mee bemoeid.

Over oude nummers gesproken: op het nieuwe album staan een paar nummers die al erg oud zijn. Perfect Insanity en Divide, bijvoorbeeld. Wat is hier in de loop der jaren mee gebeurd?

Die twee nummers stammen al uit 1996, denk ik. Dat zijn twee van de eerste nummers die we ooit geschreven hebben. Toen we The Sickness opnamen speelden we die twee nummers al erg lang, en verkozen we andere nummers boven deze om op te nemen. Die anderen waren nieuwer, en die voelden toen frisser aan. We zijn destijds dus niet toegekomen aan het opnemen van Perfect Insanity en Divide. Toen we aan Indestructible begonnen leek het ons leuk om die oude nummers eens op te duiken. We hebben ze wel wat opgepoetst, maar voor ons waren ze eigenlijk nog net zo gaaf als toen we ze destijds speelden. En als we na twaalf jaar een nummer nog steeds goed vinden, waarom zouden we het dan niet eens opnemen? Er zitten een paar kleine aanpassingen in, maar de vibe is nog hetzelfde.

Maar hoe heb je die nummers levend gehouden in al die jaren? Heb je ze soms nog in de oefenruimte gespeeld?

Zo af en toe speelde ik wel eens een stukje, om te zien of ik nog wist hoe ze gingen. Of als we aan het oefenen waren begon iemand soms een stukje te spelen, en dan haakten we allemaal er op in. Zoals ik zei, we zijn die nummers nooit zat geraakt, dus daarom hebben we nu besloten ze op plaat te zetten. Hierdoor wisten we ook welke kant we op wilden met de rest van het album.

Voor het vorige album wisten jullie Todd McFarlane en Greg Capullo te strikken voor de cover, en nu heeft David Finch 'm getekend. Wie is bij jullie de comicbook-fan in de band?

Voornamelijk David en John. Dit karakter hebben we al sinds dat we begonnen, maar hij werd een beetje ons handelsmerk en daarom hebben we destijds wat professionele hulp gezocht om hem beter te maken. We hebben destijds aan Todd McFarlane gevraagd of hij er wat mee kon.

Het figuur heeft natuurlijk ook wel wat weg van zijn Spawn personage.

Dat is inderdaad wel waar. Hij leek ons een geschikte persoon om er wat cools van te maken. Voor het nieuwe album hebben we David Finch benaderd. We hadden veel van zijn werk gezien en waren er erg van onder de indruk. Zijn werk is nog wat gedetailleerder dan van Todd en Greg, en dat zochten we.

Jullie zijn zo te zien wel op de hoogte van de ontwikkelingen op het muzieklandschap. Zo kwam er onlangs een EP van jullie uit, alleen via iTunes, speelden jullie voor MySpace een speciaal concert, en zitten er nummers van jullie in de Guitar Hero en Rock Band spellen. Hoe gaat zoiets in z'n werk? Worden jullie gevraagd, of pusht jullie label jullie richting de makers van die spellen?

Meestal komen die aanvragen binnen bij ons management. Dan willen ze een nummer in licensie nemen. Ik vond Guitar Hero wel grappig, eigenlijk. Ik ben er niet goed in, maar het was wel leuk. De andere jongens spelen het wel veel, en ook Rock Band. Maar ik denk dat het een goede manier is om mensen kennis te laten maken met je muziek. Kijk naar wat het deed voor Dragonforce! We mogen gelukkig niet klagen over onze platenverkoop, maar toch ontdekken veel mensen nu onze nummers via die spellen. Ook mensen die anders nooit van ons zouden horen.

En die live EP, Live & Indestructible, bevatte liveopnames van jullie "online show" van MySpace. Wat moet ik me bij een "online show" voorstellen?

Dat was voor ons ook wat nieuws... We zaten in een klein zaaltje, met honderd of tweehonderd fans. En verder keek iedereen online, van over de hele wereld. En dan kon men online nummers aanvragen, en tussen de nummers door chatten wij met de fans. Dan konden de fans stemmen op de nummers die wij daarna zouden spelen. Er waren fans uit 70 landen geloof ik, dus ook vanuit landen waar we nog nooit getourd hebben.

Hoe vond je het om verzoekjes te spelen?

Dat was heel erg wennen, kan ik je zeggen. We hebben wel weer een paar nummers gespeeld die we al lang niet meer gespeeld hadden. Het was wel vreemd dat we zelf niet de controle hadden over wat we gingen spelen.

En het was toch ook wel raar om voor een klein publiek in de zaal te staan?

Dat was ook al lang terug. Nou ja, we hebben een tijdje terug ook nog een show gedaan in onze eigen stad, maar we speelden onder een andere naam. We waren een Disturbed tribute-band, genaamd The Indestructibles. Dat was in een zaal voor 1500 man, wat voor ons heel weinig is in de Verenigde Staten. Maar dat was heel cool om te doen. We zagen vele oude bekenden, waaronder ook veel fans die ons al sinds het begin kennen. Hoe gaaf of die grote zalen en festivals ook zijn, zo'n kleine zaal blijft toch heel gaaf. Het publiek staat echt pal voor je neus, prachtig!

Wat komt er voor jullie na deze tour?

We zijn nog tot begin november op tour door Europa. Daarna gaan we in de Verenigde Staten in wat kleinere steden spelen waar we al een tijd niet geweest zijn. Als we normaal op tour gaan dan moeten we helaas steden overslaan waar we graag zouden spelen, dus nu gaan we een tourtje doen waarbij we die steden bezoeken. Half januari gaan we dan weer op tour, en hopelijk komen we volgende zomer weer naar de Europese festivals. Ik zou graag nog een keer naar Europa komen voor dit album, maar dat is nog niet zeker. We zijn sowieso nog wel tot juni op tour, maar ik weet nog niet waar het ons allemaal heen brengt. Misschien zijn we nog tot het einde van de zomer op pad. Daarna laden we even onze batterijen op, en begint het hele circus opnieuw met een nieuw album.

Heb je dan nooit het gevoel dat het gaat herhalen? Album - tour - korte pauze - album - tour....

Nou, de afgelopen negen jaar zijn eigenlijk voorbij gevlogen zonder dat ik er echt bij stil heb kunnen staan. Maar het is inderdaad wel wat herhalend. Maar dat is niet erg, zo willen wij het ook wel graag. Zodra we een korte pauze nemen beginnen we het touren al te missen. Als ik thuis ben en er komt een gave band in de stad dan ga ik kijken, en als ik dan in het publiek sta krijg ik gelijk zelf ook weer zin om op te treden.