Toen ik kanker had, dacht ik dat er nooit meer een Testament album zou komen. Dat was ook het laatste wat me op dat moment interesseerde. Ik heb zelfs twee jaar niet meer naar muziek geluisterd. Ik was gewoon op en dacht echt dat het gedaan was met mijn leven. Ook de laatste jaren was het nooit zeker of er een nieuw album zou uitkomen. Enkele jaren geleden hadden we wel wat songs geschreven, maar die waren niet goed genoeg. De laatste jaren waren we echter opnieuw geconcentreerd op het schrijven van songs en nu liep het dus wel goed.
Ik had nooit verwacht dat je met deze line-up een nieuw album zou maken. Ik dacht dat de oude line-up tour gewoon iets was om de oude fan te bedanken.
Dat was ook absoluut de bedoeling. We hadden totaal geen intenties om met deze line-up een album te gaan maken. Maar we bleven maar samen spelen en het klikte goed. Toen vroeg ik aan gitarist Alex en bassist Greg of ze niet mee wilden doen op een nieuw album en ze reageerden alle twee positief. Het resultaat ligt dus binnenkort in de winkels.
Dankzij Alex Skolnick komen er weer eens van die typische melodieuze gitaarsolo’s langs. Dat hebben we toch wel gemist.
Ja, de bijdrage van Alex wordt gewaardeerd. Overigens moet ik ook zeggen dat deze nieuwe songs zich veel beter lenen aan gitaarsolo’s. Zo was The Gathering vooral op snelheid gericht en Demonic was toch vooral onze death metal plaat. Nu paste de solo’s wel perfect in de songs en als je dan ook nog eens een topgitarist als Alex in huis hebt dan maak je daar zeker gebruik van.
Het album is The Formation Of Damnation getiteld. Waarom?
Het verwijst vooral naar de Amerikaanse politiek en dus ook naar George Bush en zijn beleid. Een beleid waar ik, op zijn zachts gezegd, niet achtersta. Eveneens verwijst het naar alle andere wereldse problemen, maar ook naar de huidige milieuproblematiek. Op onze vorige albums refereerden we vaak naar Nostradamus en voorspellingen, en nu zijn het eigenlijk onze eigen voorspellingen en een reflectie op de wereld van vandaag.
Mijn favoriete song van het nieuwe album is Fear. Ik krijg dat deuntje niet meer uit mijn hoofd. Is een goed refrein ook de essentie van een goed metalnummer?
Misschien wel. Wat voor muzieksoort het ook is, een goed refrein is altijd welkom. Sowieso ben ik blij dat het nieuwe album veel melodie bevat. Ik ben er ook heel trots op dat ik wat meer kan zingen en er minder instrumentale passages zijn. Ik ben zeer veel te horen. Ons nieuw materiaal is ook wat zwaarder, niet harder en sneller, maar dus zwaarder. Sommige songs klinken als een harde versie van Souls Of Black. Ook kan je moeilijk zeggen dat het nieuwe album eentonig is, er komen heel veel verschillende dingen langs. En nu ik toch bezig ben, ik vind ook dat de drums heel geslaagd zijn.
Testament, Death Angel én Exodus zitten nu op hetzelfde label. Is dat toeval?
Het is niet zo dat we afgesproken hebben om allemaal bij dit label te tekenen. Nuclear Blast is gewoon de grootste platenmaatschappij op puur metal gebied en die proberen ook zoveel mogelijk grote bands in hun stal te krijgen. Dat is eigenlijk de enige reden.
Ik ben nog steeds helemaal gek op jullie vorige album. Ik vind dat The Gathering een even grote klassieker is als jullie debuut The Legacy. Hoe zie jij dat?
Ik ben er zeer trots op en het is een van de belangrijkste albums uit onze carrière. Kijk eens naar de line-up die gewoonweg geniaal was. Dave Lombardo op drums. James Murphy op gitaar. En dan Steve DiGiorgio op bas. Hallo! Dat kan gewoon niet slecht zijn. Tel daarbij de fantastische songs en je komt uit op een topplaat. Of het een klassieker is, durf ik helemaal niet te beweren. Maar toen was Testament, na veel problemen en een steeds wisselende line-up wel weer helemaal in the picture.
Jullie speelden de laatste jaren vooral songs van de eerste vier albums. Ik hoop dus op de komende tour wel wat meer van The Gathering te horen is.
We hebben eind vorig jaar al weer enkele songs van dat album gespeeld. En komende tour gaan we er vijf doen. Of misschien zelf zes. Dus je zal tevreden zijn.
Over live concerten gesproken, jij zult vast wel eens de jazzband van gitarist Alex Skolnick aan het werk gezien hebben. Vind je zijn jazz versies van hardrock klassiekers geslaagd?
Zeker weten. Dat is gewoon coole zooi. Hij speelt ook wel eens Testament klassieker in een jazz jasje. En Alex heeft dit gewoon nodig. In de jaren ’90 was hij metal helemaal beu en had hij iets anders nodig in zijn leven. Dankzij andere muziek heeft hij zichzelf nog meer ontwikkeld en nu heeft zijn eerste liefde dan ook teruggevonden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik weinig gitaristen ken die zo goed en bevlogen zijn als Alex.
Ik las iets dat Testament heeft gespeeld op een speciaal Longest Walk Kickoff Concert?
Ja, daar hebben we drie songs gespeeld. Dat was op het openingsconcert dat gehouden wordt om zich in te zetten voor de Amerikaanse Indiaanse cultuur en ook voor het milieu. Er wordt een zeer lange wandeltocht georganiseerd van de Westkust tot Washington DC. Voor het Witte Huis zal het laatste concert worden gehouden. Een goede zaak.
Even een persoonlijke vraag. Heeft de ziekte die je hebt overwonnen je zeer erg veranderd?
Zeker weten. Ik sta anders in het leven. Ik vind vrienden, genieten en gewoon leven nu veel belangrijker. Ook heb ik me ontwikkeld op spiritueel vlak en sta ik veel sterker in mijn schoenen.
Geniet je nu meer van albums opnemen en van een tour?
Zeker weten. Vooral een tour en de shows zijn veel leuker. Ik neem vaak familie en vrienden mee en het is gewoon een gezellige boel. Vroeger was het eenshow spelen, feesten, show spelen en weer feesten. Nu is het vooral meer genieten en zo krijg je ook veel meer mee van een land.
Hoe kijk je terug op het Dublin Death Petrol album en die tour?
Zeer gezellig en dat was ook de enige intentie. De tour was ook vooral bedoeld om eens met mijn broer op het podium te kunnen staan en te kunnen rondhangen met mijn vroegere schoolvrienden. Je moet weten dat ik heel de wereld ondertussen wel heb gezien, maar mijn vrienden die in Dublin Death Petrol spelen, waren nog nooit in Europa geweest. Laat staan dat ze grote shows hebben gespeeld. Dus het was een leuk uitje.
Je hebt duidelijk ook een speciale band met Nederland?
Natuurlijk. Dynamo Open Air zal me altijd bij blijven. En eveneens heb ik er heel veel goede vrienden. Als ik er ben, dan spreek ik altijd af met een achttal vrienden om bij te praten. Erg leuk.
Heb je ook een band met België?
Ja, vooral met het bier. Hahaha. Ik drink heel graag Duvel. Ik ben een grote bierdrinker. Ik drink elke dag trouwens ook Stella Artois, wat ook een Belgisch bier is. In Amerika is dat heel populair, je vindt het in de supermarkt en ook in de cafés. Mmmmmmm.
Hehe. Nog enige laatste woorden?
Ik ben vooral blij dat ik dit mag meemaken, in een band mag spelen en heel de wereld mag rondreizen. Oja, we zijn bezig met een show te regelen in de Effenaar.