Michiel: Dank je wel! Arrogantie en zelfverheerlijking horen bij TMDC zoals de landstitel bij PSV hoort. Het heeft niet zozeer met drang te maken. Het doel van metal was/is toch het afzetten tegen de burgerlullenmaatschappij? Maar je hebt geen lang haar en 20 tattoos nodig om een goede metalplaat te kunnen maken, dus is het uiterlijk feitelijk onnodig en in wezen bedoeld om”lekker anders”te zijn. Daar is helemaal niets mis mee, maar ik verbaas me er dan soms over hoe serieus sommige mensen/bands zichzelf opeens gaan nemen. Heavy Metal is immers grotendeels gebouwd op imagebuilding en ik snap dan ook nooit waarom JUIST mensen uit deze scene het hardst kwelen in het koor der gekwetsten.

De muziek heeft vanaf de eerste cd al bewezen, maar TMDC is simpelweg meer dan een band die op een podium liedjes speelt. Wij geven een show met alles erop en eraan. Voor mij bestaat het spelen in een serieuze (in muzikaal opzicht) band niet alleen uit de muziek. Naast muziek zijn liveshows en imago erg belangrijk. We zijn immers entertainers, maar we kunnen niet aan de lopende band optreden of nieuwe muziek aanleveren. Dan slingeren we de propagandamachine maar weer eens aan en op de één of andere manier zijn er altijd wel argeloze slachtoffers zoals bijvoorbeeld Sanders en Metalheadsagainstracism die als willoze marionetten figureren in de grote TMDC show.

Vervolgens neemt Blabbermouth het klakkeloos over en smult de hele wereld weer mee met de avonturen van boertjes uut Kamp’n.

Martijn: Nee hoor, want muzikaal is het allemaal tip top in orde. We maken ons helemaal geen zorgen, het lijkt er meer op dat de rest van de wereld zich zorgen maakt.

Op The White Crematorium waren ook al wat keyboards en orkestrale elementen te horen, maar deze zijn behoorlijk toegenomen op het nieuwe album, en bovendien veel meer verweven met de rest van de muziek. Hoe zijn jullie er eigenlijk bij gekomen om elektronische elementen zo’n prominente rol te geven? De combinatie van death metal met elektronica is nu niet bepaald de meest voor de hand liggende…

Michiel: Nouja, als iets nog niet eerder is gedaan wil dat natuurlijk niet zeggen dat het niet voor de hand zou liggen. Het ligt, zeker na de gabber en hardcorehouse periode, juist zeer voor de hand om dit soort stijlen te mixen. Ik heb mij erover verbaasd dat tot nu toe geen enkele band in dit vacuüm is gedoken. We hebben in Nederland Next Waste Dimension en Control Human Delete, maar dat lijkt toch in de verste verte niet op wat wij doen. Fear Factory en Strapping Young Lad hadden het een tijdje aardig in de smiezen, maar beide bands zijn steeds meer op safe gaan spelen. Het was voor mij na The White Crematorium een logische volgende stap om Fear Factory/Strapping Young Lad-achtig machinaal gebeuk te koppelen aan de snelheid en bruutheid van death metal. Het leek mij dat we daarmee goud in handen zouden hebben (en dat hebben we dus ook). Geen normaal weldenkend mens gaat een dag lang alleen maar grindcore/deathmetal bands kijken. Na 3 bands klinkt alles hetzelfde en door het gebrek aan dynamiek is er ook niets bruuts meer aan. Op een open dag van de luchtmacht ben je na de 30e straaljager ook niet meer zo onder de indruk als toen de 1e op 100 meter voor je neus langskwam. Dynamiek is erg belangrijk geweest tijdens het schrijfproces van Trivmvirate en Mijn Grote Gelijk wordt feitelijk bewezen als je ziet dat de nieuwe Hate Eternal in tegenstelling tot Trivmvirate overal vrij lage cijfers krijgt. Muziektechnisch niets op aan te merken, maar na 2 nummers weet je het wel. Rutan zou na zijn stages bij Morbid Angel toch beter moeten weten….

Afijn, het fundament van Trivmvirate bestaat nog steeds uit bikkelharde death metal die ook zonder de synths zonder probleem overeind blijft, maar daar bovenop kleuren we het in met allerlei andere invloeden wat de sound een hele “frisse” uitstraling geeft.

De nummers staan allemaal op zich. Het zijn stuk voor stuk mini opera’s met een intro, middenstuk, grande finale en outro. De nummers zijn lang, maar ik heb er nog niemand over horen klagen. Op zich is dat niet zo vreemd. De band die mij het meest heeft beïnvloed voor Trivmvirate, namelijk Cradle Of Filth, maakt ook gebruik van lange nummers met meerdere thema’s. Ieder nummer heeft zijn eigen sfeer en identiteit wat de diversiteit alleen maar ten goede komt.

Martijn: De synthesizers (keyboards zijn van Playmobiel™) voegen een extra dimensie toe; het geeft de death metal basis een heel andere sfeer met een heel andere invalshoek. Hoewel sommige riffs zich uitstekend lenen voor een US death metal nummer, worden deze door de synths heel anders benadrukt.

Hoe verloopt het schrijfproces van een TMDC-nummer? Kun je me eens door zo’n proces heenleiden?

Michiel: Ik schrijf alle nummers thuis met mididrums op mijn computer. Ik speel alle instrumenten in en eens in de zoveel tijd komt synthwizzard Carsten een middagje langs om het een en ander in te spelen. Vervolgens mailen we die nummers eindeloos naar elkaar toe en veranderen ze ook nog 400 keer. Het voordeel is hiervan dat iedereen al een binding heeft met de nummers voor we ze daadwerkelijk gaan opnemen. De lyrics en het concept liggen vaak al klaar en door deze manier van werken kunnen we eindeloos tijd besteden aan het plaatsen van de woorden op de beat van de muziek. Omdat we vocaal beperkt zijn gebruiken we de vocals als een extra ritmisch instrument. Zeker op Trivmvirate heeft dat erg goed uitgepakt.

Ik kende de nummers als door en door en vond het fantastisch om te zien hoe mijn brakke demootjes nu tot volle wasdom kwamen.

Martijn: Michiel schrijft de nummers thuis en we werken deze met zijn allen uit in de oefenruimte. Vervolgens worden ze nog 400 keer veranderd en uiteindelijk is een nummer klaar.

Michiel: Martijn bedoelt:” Michiel schrijft de nummers thuis en uiteindelijk is de cd klaar.”

Jullie muziek wordt voller en voller. Ben je niet bang dat de nummers op Trivmvirate wel eens erg lastig kunnen worden om live te vertolken?

Michiel: Nee, we hebben al een aantal shows gedaan waarom we nieuwe nummers spelen. Carsten is prima in staat alle samples en orkesten live te spelen en Sjoerd speelt ook 2 nummers met een clicktrack.

Den Ensomme Nordens Dronning gaat – als ik het goed heb begrepen – over de berging van Russische submarine Kursk. Maar wat betekent de titel eigenlijk en waarom hebben jullie besloten om voor eens Noorse titel te kiezen?

Michiel: ’Den Ensomme Nordens Dronning’ gaat eigenlijk niet over de berging van de Kursk. Het is meer het verhaal van de onderzeeër die als trots van de Russische vloot het ruime sop kiest, vervolgens in de problemen raakt met een fatale afloop. Het is een TMDC traditie om de zegeningen van het socialisme te bezingen en de de totale incompetentie die tentoongespreid werd gedurende de „reddingsactie“ naar de Kursk was geheel in lijn met het immer falende beleid van de Sovjet-Unie (en de socialistische dwaalleer in het algemeen) en daarom een dankbaar onderwerp voor een TMDC nummer. De titel is inderdaad Noors, maar het staat voor ‘Die einsame Königin des Nordens’ wat de bijnaam was van het Duitse slagschip Tirpitz(het zusterschip van de Bismarck). We vonden dat ’Den Ensomme Nordens Dronning’ veel grootser en gaver klonk dan simpelweg ‘Kursk” en dat het historisch niet klopt nemen we in het kader van dichterlijke vrijheid maar voor lief.

Wie is er verantwoordelijk voor de – in mijn ogen geweldige – productie van het album? Hoe zijn jullie bij hem terecht gekomen (of werkten jullie al eerder met hem samen)?

Michiel: Guido Aalbers is verantwoordelijk voor de productie. Ik kende hem omdat hij reeds eerder heeft gewerkt met bands uit Kampen. Geen van deze band was actief in ons genre, maar hun cd’s klonken als een klok. We wilden met TMDC De Grote Sprong Voorwaarts maken en een breder publiek gaan aanspreken. Een logische stap zou dan zijn om te gaan investeren in het geluid. Ik liep al veel langer met het idee in mijn hoofd hoe een rock/pop producer TMDC zou benaderen en mixen. TMDC moet het in tegenstelling tot veel blastbands steeds meer hebben van de dynamiek. Als de gitaren erin moeten beuken, dan heeft een Guido Aalbers daar een heel andere visie op dan een mixer die dag in dag uit metal mixt. Ik haal zelf altijd het voorbeeld aan van Radiohead’s Creep. Die gitaar die er in de chorus inbeukt had op mij destijds veel meer impact dan een extreme death metal cd. De gitaren zijn daar onderdeel van de sound, vallen nog amper op en hebben geen ruige functie meer. Althans zo zie ik het.

Guido heeft een goede staat van dienst en heeft met de groten der aarde samengewerkt zoals Metallica, Coldplay, Muse and Marilyn Manson. Door met hem samen te werken namen we al mooi een voorschotje op die status. Ik heb contact gezocht met Guido en het toeval wilde dat hij er zelf nu ook eens aan toe was om een extreme band te gaan mixen. Uiteraard waren we in het begin nog een beetje huiverig, maar na een meeting en de uitwisseling van wat muziek zag iedereen het al snel zitten. Ons complete budget dat we van Twilight kregen is dan ook alleen opgegaan aan 4 dagen mixen, maar het was de prijs dubbel en dwars waard (voor meer informatie, zie http://www.guidoaalbers.com).

Hoe is het opnameproces verlopen? Zijn jullie tegen onvoorziene problemen aangelopen of liep alles soepel?

Michiel: We hebben 1 bluescreen gehad en dat was dan ook meteen de enige Nile-invloed op deze plaat. We hebben ons goed voorbereid en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Zeker tijdens het mixen moesten er nog een paar harde noten(lees: ego’s) gekraakt worden.

De drums zijn opgenomen bij Frankies Recording Kitchen, onder andere bekend van God Dethroned en Altar. Dit is allemaal met clicktrack gebeurd zodat Carsten thuis meteen met de kale drumpartijen aan de slag kon. Op datzelfde moment was zijn eeneiige tweelingbroer Pascal Altena (Ground Zero Zutphen) de drums aan het editten terwijl de rest bij mij thuis de gitaar, bass en zang alvast inspeelde. Dit kon allemaal omdat de tempo’s al vast stonden doordat we met clicktrack hebben gewerkt. De kant en klare demootjes waar ik al eerder over sprak bevatten de complete nummers met alles erop en eraan die iedereen al tot in den treuren had geluisterd. Het enige wat we hoefden te doen was de mididrums vervangen door een clicktrack waardoor Sjoerd tijdens het inspelen een complete band op de koptelefoon hoorde ipv een brak guidegitaartje uit een POD. Dit speelde voor hem ook veel prettiger, omdat je nu veel meer in de sfeer en drive van de muziek zit.

Voor de puristen. De drums zijn volledig analoog. Er hebben natuurlijk wel triggersporen meegelopen voor het geval er iets kapot zou gaan. We hebben gekozen voor aan analoge sound, omdat je nu voor het eerst een drummer keihard hoort werken in plaats van dat machinale getik van veel bands. De hele cd heeft van voor tot achter een tempo van 250 BPM.

De gitaren zijn opgenomen met 3 versterkers per kant. Een 5150, Diezel en ENGL Powerbal. Iedere versterker werd met 2 mics opgenomen door een ENGL cabinet. Ook liep er standaard een d.i. spoor mee voor eventuele re-amping. Het voordeel hiervan was dat Aalbers tijdens het mixen steeds per nummer een ander gitaargeluid kon maken. Ik had verwacht dat hij een gitaarsound zou neerzetten om vervolgens daar alle nummers in te laten lopen als in een mal. Ieder nummer op Trivmvirate heeft een ander geluid. De ene keer staat de Diezel wat harder, een andere keer hoor je bijvoorbeeld alleen de ENGL.

Over de bass kan ik vertellen dat hij voor het eerst te horen wat betekend dat Robin nu ook live aan de bak zal moeten in plaats van dat gepats/gepruts in de mutestand. Er zijn 3 verschillende bassen gebruikt met ieder een eigen sound.

De synths, samples, monnikenzang, vrouwenzang en Dagestaanse orkestraties zijn (schijnbaar) bij Carsten thuis opgenomen.

De vocals zijn bij mij thuis opgenomen en het verbaasd mij nog steeds dat er geen buren hebben geklaagd. Het gruntvolume valt mee, maar het Goebbels/Hitlerachtige loeien in Kindertodeslied ging echt voluit.

Martijn: Zoals altijd is er wel wat met opnemen, kleine dingetjes, voornamelijk technisch geouwehoer. Verder is het allemaal vlekkeloos verlopen en heeft het weinig tot geen problemen opgeleverd.

Michiel: Behalve dat Martijn op een gegeven moment dacht dat we een Dimmu Borgir cd hadden opgenomen omdat hij juist de studio instapte op een moment dat we de fluitjes, harpjes en belletjes van Carsten aan het inregelen waren.

Jullie lijken niet bepaald geluk te hebben met labels. Hoe zijn jullie bij Twilight Vertrieb terecht gekomen?

Michiel: Dat is maar hoe je het bekijkt. Hoeveel bands op Metalfan kunnen zeggen dat ze 3 cd’s op rij via een “echt label” hebben uitgebracht? Dan bedoel ik een label dat in je band investeert en een goede promotieafdeling heeft. Wij hebben juist veel geluk gehad. Vergeet niet dat toen wij onze intrede deden de labelmarkt bijna op apegapen lag. Veel labels wilden/willen niet meer investeren in bands en wij brengen zonder problemen 3 albums op rij uit.

Toxocara, de andere band van Martijn stond al in contact met Twilight-Vertrieb. Door een miscommunicatie dacht ik dat zij niet geïnteresseerd waren dus we hebben ze eigenlijk niet meer benaderd. Daarnaast hadden we een ”ja” van Mascot Records en zaten we te wachten op de contracten. Die kwamen maar niet en iedere keer was er wel weer een andere smoes. Na bijna een half jaar hoorden we dan via via via via via via dat Ed van Zijl het niet aandurfde. Kan gebeuren. Ik kan best begrijpen dat jij niet de volgende labelbaas wilt worden die door ons toedoen aan de bedelstaf raakt maar wees dan zo netjes ons dat ook te vertellen.

Martijn: Labels hebben niet geluk met ons. Ze kunnen blijkbaar niet met ons omgaan want ze stoppen steeds na een succesvolle TMDC cd. Er is al eens eerder contact geweest met Twilight maar dat hebben we destijds afgewezen. Vorig jaar heb ik met Toxocara een deal getekend bij Twilight en zo wederom contact gelegd met Twilight voor TMDC. Tot nu toe gaat dat uitstekend. Even kijken hoe lang ze het volhouden.

Met welke band(s) zou je na aanleiding van het nieuwe album het liefst op tour gaan? Is er overigens als iets bevestigd van tournees?

Michiel: Ik heb niet echt een voorkeur voor een bepaalde band. Als ze maar meer volk trekken dan wij. Als er dan een lage opkomst is kunnen we die band tenminste de schuld geven.”Goh, jullie zijn ook niet populair”.

Martijn: Obituary. Momenteel nog geen tourplannen, maar daar wordt hard aan gewerkt, en moet ook geen probleem opleveren in de nabije toekomst. Er is op zich genoeg aanbod, alleen moet het allemaal ook maar net even kunnen met werk.

Michiel: Juist, Martijn en ik werken allebei in het onderwijs (Oh God, waar moet dat heen met het vaderland) en buiten de schoolvakanties vrij krijgen is praktisch onmogelijk.

In hoeverre voelen jullie je überhaupt verwant met de death metal scène?

Michiel: Helemaal niet eigenlijk. Ik had jaren Cradle Of Filth blackmetal gespeeld, ik had een aantal jaren in Dead Head gethrashed en nadat ik daar was uitgezet vond ik het wel weer eens tijd voor iets anders. Dan maar eens death metal proberen, maar dan wel op onze eigen manier. Ik ergerde mij altijd al stijf aan de mentaliteit dat je geacht werd bepaalde bands of cd’s goed te vinden. Ik kan erg weinig met de gezwets als ”dat was in die tijd heel goed hoor”. Nou neem mij niet kwalijk, maar een 4/4 maat in 1998 is exact dezelfde als de 4/4 maat anno 2008. In de maat spelen is niet iets dat sinds het millennium is geperfectioneerd. Ook moet ik altijd lachen als de oudgedienden in de scène buigen als knipmessen en bevend door het stof kruipen als de naam van Pestilence of Mameli valt. De ergernis en verontwaardiging is dan ook groot als ik vertel dat ik nog nooit 1 noot heb gehoord en daar ook helemaal geen zin in heb. Nou, dat mag je dus niet zeggen. Ik had dus al snel door dat onze manier van jezelf presenteren totaal niet strookte met wat men gewend was. Men nam zichzelf bloedserieus (totdat je een tekstboekje van zo’n band eens opensloeg) terwijl wij met een soort Guns ‘n’ Roses-achtige bravoure de vloer aanveegden met de underground en onszelf prompt kroonden tot de koningen van de Nederlandse death metal scene. Onnodig om te vertellen dat onze intocht een impact had op de scène als een atoomzon in een dor maanlandschap.

Ik hou niet zo van dat inspiratieloze geraas. Doe mij maar bands als Cradle Of Filth, My Dying Bride, Strapping Young Lad, een vleugje blackmetal en een forse dosis Type O Negative.

Martijn: Ikzelf heb juist het tegenovergestelde van Michiel, bands als My Dying Bride, Strapping Young Lad, alle blackmetal en alles wat riekt naar Gothic kan mij compleet niet boeien. Als ik al moet kiezen in metal dan is het death metal, er is weinig daaromheen wat mij kan interesseren. En dan niet alle death metal, het met TMDC o zo vergeleken Nile doet mij bijvoorbeeld ook vrij weinig.

Bedankt voor je antwoorden, het laatste woord is aan jullie…

Michiel: We hebben nieuwe Merchandise: http://cms.monolith-deathcult.com/merchandise/4.html

Martijn: Bedankt voor het interview, en kom eens kijken naar een nieuwe TMDC show!