Dat hebben we altijd wel. We kunnen niet meer doen dan ons best en we zijn dan ook ontzettend blij met het resultaat. De releasedatum nadert snel en het is dan ook een spannende tijd voor ons. De mensen die het album gehoord hebben vinden het goed. Een paar weken terug hadden we een luistersessie voor de pers en de meesten klonken erg positief.
Vanzelfsprekend wilde je iets anders doen dan op jullie vorige album. Wat was je grootste uitdaging toen je aan de slag ging voor deze plaat?
We wilden gewoon gave nummers schrijven en niet te veel afwijken van ons geluid. Toch wilden we de format iets aanpassen en spannender maken. Björn (Gelotte, gitaar, red.) en ik hebben een aantal demoversies opgenomen. Later hebben we daar met de hele band naar geluisterd en de schaar te voorschijn gehaald om de oninteressante partijen eruit te knippen. We wilden een opbouw van couplet-refrein-couplet-refrein-solo voorkomen. We hebben met z’n allen aan de pre-productie en arrangementen gewerkt.
Een nummer dat heel erg verschilt van alles wat jullie eerder met In Flames hebben geschreven is The Chosen Pessimist. Het is een wat trager nummer en Anders klinkt anders dan we van hem gewend zijn. Wat kan je verder over dat nummer vertellen?
Het is een nummer dat we pas in de studio hebben geschreven, toen de opnamen al in volle gang waren. Op de één of andere manier hadden we het gevoel dat er iets miste, dus hebben we ervoor gekozen om het over een andere boeg te gooien. We hebben toen de akoestische gitaar gepakt en zijn gaan jammen. Het resultaat daarvan was een song van negen minuten, terwijl we normaliter zo rond de drie, vier minuten zitten. Het was eigenlijk één groot experiment, met veel verschillende passages. De zang van Anders vind ik persoonlijk zeer geslaagd.
Het lijkt welhaast een Radiohead-song.
Ja, qua atmosfeer lijkt het wel een beetje op Radiohead. Het is leuk om mensen te laten zien dat we ook iets anders kunnen.
Anders laat meer cleane vocalen horen dan ooit te voren. Hoewel ik zijn cleane zang erg goed vind, mis ik soms wat agressie. Ben je het daarmee eens?
Ik denk dat Anders een goede balans heeft gevonden tussen zijn verschillende manieren van zingen. Hij wil zich ontwikkelen als zanger en niet de hele tijd alleen maar schreeuwen. Op A Sense Of Purpose klinkt hij een stuk emotioneler dan eerst. Om je vraag te beantwoorden: Ik ben het dus niet met je eens en vind het een perfecte mix.
Als ik naar het hele album luister, dan hoor ik in sommige nummers wat thrashy invloeden. Zijn jullie meer dan ooit beïnvloed door thrash metalbands?
Zo zou ik het niet willen zeggen. Mij wordt vaak gevraagd welke bands van invloed zijn geweest op mijn spel, maar daar kan ik nooit een specifiek antwoord op geven. Hetzelfde geldt voor Björn. De riffs komen vanzelf. We wilden alleen de riffs wat intenser en interessanter maken en daardoor klinken ze iets meer thrashy dan voorheen. Het zal ongetwijfeld komen door de thrash metalbands waar je naar luistert als je jonger bent, maar we hebben dat nooit met opzet gedaan.
Vond je het leuk om weer in de studio te zijn?
Zeker. Helemaal omdat we ditmaal in onze eigen studio waren. Het heette eerst Studio Fredman, maar een jaar geleden hebben we het gekocht. We hebben het album dus in onze eigen studio opgenomen, met de hulp van Roberto, die de bas, drums en gitaren heeft opgenomen, en Daniel Bergstrand die Anders’ vocalen heeft opgenomen. We hebben in het verleden veel met Daniel gewerkt, onder andere voor Reroute To Remain en Soundtrack To Your Escape. Hij weet precies wat Anders wil.
Ik heb nog een vraag van Municipal Waste voor je: Wat zeg je tegen mensen die beweren dat jullie tegenwoordig meer als een popband klinken dan als een metalband?
Dat ik het daar niet mee eens ben, haha. Wij zijn geen popband en dat willen we ook nooit worden. Ik weet wel wat hij bedoelt. Als je een berg cd’s verkoopt dan krijg je vaak te horen dat je commercieel bent geworden. In Flames klinkt heavy, maar tegelijkertijd zijn we ook toegankelijk.
Zou je persoonlijk ooit terug willen naar het geluid van jullie vroegere platen?
Natuurlijk niet! Dat hebben we al gedaan.
Een echt stevige In Flames-plaat zit er dus niet meer in?
We zijn nog steeds behoorlijk stevig. Dat zul je op het nieuwe album ook wel horen. Ik denk dat we de beste onderdelen van onze vorige platen hebben samengevoegd en zelfs nog een stap verder zijn gegaan.
Je was drummer en medeoprichter van Hammerfall. Hoe vind je dat die jongens het nu doen?
Ik ben erg blij voor ze dat ze succes hebben. We zijn ooit als hobbyband begonnen in een tijd dat niemand meer luisterde naar de power metal die wij maakten. Tijdens optredens zijn we vaak uitgelachen. Toen ons debuut uitkwam herleefde het genre plotseling. Het zijn nog steeds goede vrienden en ik ben blij voor ze.
Zet je nog wel eens een plaat van ze op?
Nee. Als ze een nieuw album uitbrengen wil ik nog wel een paar nummers horen, maar ik vind die muziek niet meer zo interessant.
Drum je nog steeds?
Nee, ik vind er eigenlijk niks meer aan. Daar word je veel te zweterig van. Je moet weten dat ik nooit een geweldige drummer was. We zaten zonder drummer en ik was de enige die een beetje kon trommelen. Ik ben altijd meer van de snaren geweest.
Je hebt ook een aantal albums opgenomen met Dimension Zero. Als bassist nota bene. Ben je nog steeds bij die band betrokken?
Jazeker. We zijn absoluut niet de meest actieve band. Ongeveer anderhalf jaar geleden hebben we een album opgenomen dat echter nooit in Europa is uitgebracht. Die plaat is alleen in Japan verkrijgbaar. We proberen iets te regelen met de platenmaatschappij zodat hij ook hier wordt uitgebracht, maar het is geen prioriteit. Vorig jaar hebben we drie shows gedaan, waaronder Wacken. Het is leuk om af en toe bij elkaar te komen en te spelen. We zullen voorlopig geen optredens doen omdat we het allemaal heel druk hebben.
Later dit jaar spelen jullie in Amerika, als onderdeel van de Gigantour.
Daar kijk ik erg naar uit. Allereerst is het een grote eer om met Megadeth te mogen optreden. Ik ben altijd een fan geweest van die band, en ook al hebben ze de nodige bezettingswisselingen meegemaakt, het blijft een kwalitatief erg goede band. Children Of Bodom doet ook mee. Hoewel dat één van m’n favoriete bands is, baal ik een beetje. Die gasten drinken iedereen onder de tafel. Dat kan nog gevaarlijk worden. Het blijven Finnen, hè. Na de show is dat leuk, de volgende ochtend een stuk minder.
Daarna doen jullie de zomerfestivals in Europa. Denk je dat jullie later in het jaar nog een clubtour doen?
Dat is wel de bedoeling, maar we hebben nog niks vastliggen. We weten nog niet welke bands we meenemen, maar het wordt hoe dan ook een mooie tour.