Voorafgaand aan de hoofdbands neemt de opgetogen voorzitter de tijd om de heropening van Baroeg vol enthousiasme toe te lichten. Gestationeerd in het (vernieuwde!) kantoor blikken we allereerst kort terug op wat er op de fatale avond is gebeurd.

Fatale klap

"Ik was die avond aan het darten dus ik was er zelf niet bij", steekt Miedema van wal, terwijl hij peinzend een peukje rolt. "Er was onenigheid tussen een groepje Poolse bezoekers, die Baroeg vermoedelijk voor het eerst bezochten, en een ander groepje bezoekers van "The Night Of The Punks", een punkfeest dat overigens niet vanuit Baroeg wordt georganiseerd, maar op meer locaties plaatsvindt. Onze leidinggevenden kwamen tussenbeide en wisten de boel te sussen. De jongen die de fatale klap heeft toegebracht heeft ze nota bene nog gezegd dat hij geen geweld zou gebruiken, uit respect voor Baroeg. Daarmee leek de kous af, totdat het noodlot, voor iedereen geheel onverwachts, toesloeg. De avondcoordinator en programmeur draaiden zich even om en toen was het leed al geschied".

The rest is history, want al snel kwam het nieuws dat Baroeg de deuren drie maanden lang moest sluiten. Bovendien bleek de vergunning naamstechnisch niet helemaal te kloppen en hoewel er nog een zienswijzegesprek volgde, stond het besluit van de gemeente gauw vast.
"Inmiddels zijn we keihard bezig alle ladingen papierwerk 100% op orde te krijgen. Dat gaat ook lukken", verzekert Miedema. "Maar toen wij de consequenties van de gebeurtenissen vernamen hadden we even een paar dagen nodig om dit te verwerken. Gelukkig kregen we het wel voor elkaar om de vrijwilligers toegang tot het pand te verschaffen, aanvankelijk had alleen het bestuur vrij spel. Maar als je in de tussentijd iets voor elkaar wilt krijgen, dan is dat aantal mensen natuurlijk niet voldoende. Uiteindelijk mochten ook de vrijwilligers de drempel over".

Heilige grond

Toen de voeten weer op de heilige grond stonden, besloot men dat deze drie maanden Baroeg een opknapbeurt moesten verschaffen. Gemeente Rotterdam, die in de media en de speculaties voortdurend de zwartepiet toegespeeld kreeg, schoot te hulp en trok, tezamen met het DKC (Dienst Kunst en Cultuur), maar liefst 15.500 euro uit voor de renovatie van onze geliefde stek. Tevens benadrukt Miedema dat er geenszins sprake is geweest van een mogelijk definitieve sluiting van Baroeg. Drie maanden dicht en daarna mocht de tap weer bruisen.
Wat overigens ook niet onvermeld gelaten mag worden, is het feit dat de geldinzamelactie voor de familie van het slachtoffer de nodige vruchten heeft afgeworpen. Dankzij de opbrengst van dit initiatief, overigens niet georganiseerd maar uiteraard wel gesteund door Baroeg, konden vervoer en een fatsoenlijke begrafenis worden gerealiseerd. Dus iedereen die een bijdrage heeft gedoneerd: thumbs up!

Toen de subsidie voor de verbouwing eenmaal rond was ging men aan de slag. Moeite noch kosten (nouja, binnen de limieten van de subsidie) werden gespaard om de bezoekers bij retour versteld te doen staan. De lijst met vernieuwingen, veranderingen en verfrissingen reikt tot aan de horizon. Wat bij binnentreding al onmogelijk over het hoofd gezien kan worden is de (nieuwe!) bewaakte garderobe. Nadat de bezoeker voorzien wordt van een polsbandje (hoewel ik in alle eerlijkheid moet zeggen dat ik mij de dag erop wat kaal voelde zonder de nostalgische resten van de fietsende kerstman-stempel op de rug van mijn hand) is er nu mogelijkheid om de jassen, tassen en God mag weten wat nog meer, bij de bewaakte garderobe (in september gratis, daarna 50 cent!) achter te laten. Tevens kunnen daar munten worden ingeslagen, waarmee de consumpties aan de bar worden afgerekend, wat het schenk- en serveertempo aanzienlijk versnelt.

The place to be

Een blik door Baroeg reikt plots ook verder dan voorheen, wat blijkt: een aantal muurtjes zijn weggehakt waardoor er ruimte en overzicht is ontstaan. Er is zelfs aan verbeterde ventilatie gedacht, dus soppen doen we er tegenwoordig ook minder snel.
De doortocht naar de zaal voert u en mij langs het (deels opnieuw geschilderde!) café-deel (zonder barkrukken) waar de behaaglijke sfeerverlichting de ouderwets gemoedelijke sferen belicht en de muziek over een vernieuwde en verbeterde installatie wordt gespeeld. Ook de wc's hebben een opknapbeurt gehad. De finishing touch moet volgens de voorzitter nog volgen, maar het is in ieder geval al een behoorlijke verbetering ten opzichte van voorheen.
In de zaal, the place to be, zijn de vernieuwde elementen minder zichtbaar (hoewel het podium onvervalst fris oogt na een vers likje verf) maar o-zo belangrijk. Zo is de zaal beter geïsoleerd en zijn het licht en geluid op alle mogelijke vlakken gepimpt en uitgebreid. "Een dronken reviewer die niet meer precies weet hoe een avond is verlopen komt tegenwoordig niet meer weg met een standaard copy-paste verhaal over het slechte geluid in Baroeg", glundert Miedema. "Hoewel we met de oude P/A ook nog regelmatig een goed geluid wisten neer te zetten wilden wij ook op dit vlak het onderste uit de kan halen".

Dit alles is een greep uit een grote grabbelton, want zo is overal wel aan gesleuteld, zowel in de voor het publiek betreedbare oorden, als achter de schermen. Baroeg moest op alle fronten innoveren.
Hulp kwam er af en toe uit onverwachtse hoeken. Zo vertelt Miedema over een dart-collega, elektricien van beroep, die meerdere weken vrij nam om de elektra-vernieuwing in Baroeg met raad en daad bij te staan. Kosteloos en zonder ook maar enige affiniteit met de metal te hebben. Zo ziet u maar, Baroeg laat uiteenlopende harten sneller kloppen.

Garderobenummertjes

Als de drie maanden eindelijk tot het verleden behoren is er allereerst een persmiddag voor een select aantal genodigden, waaronder politici en –uiteraard- de pers. "Vlak voordat de deuren werden geopend liep ik nog even door Baroeg en keek ik rond met een enorme grijs op mijn gezicht", weet Miedema zich te herinneren. "Overigens zaten wij enkele minuten voor aanvangstijd nog de nummertjes voor de garderobe te schrijven... maar ja, dat hoort er ook een beetje bij".
En daarmee blijft Baroeg, vernieuwd of niet, ook gewoon Baroeg. De gezellige, vriendelijke, gemoedelijke en vertrouwde sfeer blijft, ondanks de formelere uitstraling, geheel onaangetast. Integendeel, deze is, waar mogelijk, zelfs aangedikt, zowel uiterlijk als inhoudelijk. Ook hiervoor heeft Miedema, vanuit Baroeg gezien, een logische verklaring: "We werken hier bijna uitsluitend met vrijwilligers en dat zijn allemaal liefhebbers, met hart voor Baroeg, muziek en hun taken".

Toch komt zo'n opfrisbeurt beslist niet ongelegen. "We willen concurreren", luidt het commentaar. "In Nederland zijn wij op gebied van live-muziek behoorlijk verwend. Op een willekeurige zaterdag kun je vaak kiezen tussen soms wel acht bands waar je heen kunt gaan. Wat wij willen, naast uiteraard een goed en exclusief programma neerzetten, is dat de mensen ook voor Baroeg kiezen op basis van de faciliteiten die we ze kunnen bieden. Dat als men geen sterke programmavoorkeur heeft, tóch naar Baroeg komt, in plaats van een andere zaal die wellicht even ver rijden is. Overigens organiseren wij hier niet alleen metalconcerten, maar ook dansavonden, om maar eens wat te noemen. Dat publiek is sowieso kieskeuriger."

"Wel vinden wij het belangrijk om het vertoeven hier ook op financieel vlak aantrekkelijk te houden. Muziek moet wel leuk blijven. Voor de munten rekenen wij 1 euro 70, dat is best goed te doen, toch? Ook de entreekosten houden wij bescheiden. Worden de kosten van een package niet gedekt, dan spreken we desnoods de baromzet aan. Maar liever dat dan de prijzen aan de deur opschroeven. We zijn allemaal liefhebbers in hart en nieren en dat is ook wat wij met Baroeg willen uitstralen."

Cultuurplan

Duidelijke taal, maar wat zijn de toekomstperspectieven? Hoewel Baroeg al menig maar door het oog van de naald heeft moeten kruipen, verzekert Miedema nogmaals dat er absoluut geen intenties zijn om Baroeg voorgoed de mond te snoeren. Integendeel. Zo is het bestuur hard bezig om Baroeg in het Cultuurplan van 2009 te loodsen. Als dat zou lukken betekent het dat Baroeg vier jaar voorzien is van subsidie én dat er betaalde banen vrijkomen, wat de zaak uiteraard enkel ten goede zal komen. Op dit moment staat de teller op slechts twee, de rest is op vrijwillige basis, wat inhoudt dat de mensen zich naast hun dagelijkse besognes soms tien slagen in de ronde moeten werken om de tent draaiende te houden. Inmiddels is Baroeg overigens wel voorzien van een zevenkoppig bestuur dus ook op organisatorisch vlak wordt progressie geboekt.

Baroeg Open Air

Tot slot komen wij nog even terug op Baroeg Open Air, een geweldig en succesvol initiatief dat het leven zag in 2006 en in 2007 tot grote spijt van de organisatie, de bands en niet in de laatste plaats de bezoekers, werd afgelast. "Het was flink balen toen wij beseften dat BOA 2007 geen doorgang kon vinden", zo besluit Miedema zijn verhaal. "Maar na lang wikken en wegen was dat de enige juiste optie. Zelfs als de gemeente bereid zou zijn om ons op die datum de vrijheid te schenken, was het alsnog geen doen om BOA door te laten gaan. Het vergt nogal wat organisatorisch werk, en dat is zacht uitgedrukt. Je stampt niet even een openlucht festival uit de grond. Buiten dat was er een financieel risico, want na een sluiting van drie maanden met een BOA openen is geen tactische zet. Naast dit alles waken wij met man en macht over onze vrijwilligers, met name over hen die de fatale avond alles van dichtbij hebben meegemaakt. Vergeet de Cannibal Corpse-shirts maar even. Als het puntje bij paaltje komt, zijn we allemaal mensen. En je kan je voorstellen dat als zo'n iemand, die het ongeval met eigen ogen heeft waargenomen, op een BOA een opstootje of een (vriendschappelijk) stoeipartijtje spot, dat dat wel eens verkeerd kan uitpakken. En als je vrijwilligers het moeilijk krijgen moet je als organisatie ineens op meerdere plekken tegelijk zijn, met name omdat BOA zich niet enkel beperkt tot het gebouw. Daar aansluitend vonden wij de veiligheidsrisico's nog wat te groot. Wat ik al zei: BOA is een ruimtelijk gebeuren. In het gebouw, voor het gebouw, op het grote grasveld met slechts een klein bruggetje ter verbinding... Vrij onoverzichtelijk dus. Gebeurt er weer wat, dan zijn wij grandioos de lul. Dat risico nemen was dus beslist geen optie. Voor de heropening van Baroeg was een wat compactere gig veel geschikter."

"Maar dat er een BOA 2008 komt staat wat ons betreft vast. Tipjes van de sluier kan ik nog niet oplichten, simpelweg omdat het daar nog te vroeg voor is. We praten namelijk wel al ongeveer vijftig weken vooruit. Wel zou ik graag een grote naam als headliner willen aantrekken. Vooralsnog is niets zeker, maar we gaan er wederom alles aan doen om de volgende BOA weer tot een groot succes te maken".

Hoeveel mooier kunnen de vooruitzichten zijn? Baroeg is terug en knokt zich op alle fronten een weg naar succes na succes. De agenda wordt steeds voller, van binnen wordt het steeds gezelliger en de kwaliteiten van de faciliteiten zijn en worden flink opgeschroefd. De ster van Baroeg is rijzende, dankzij de inzet van het bestuur, de vrijwilligers, muziekliefhebbers en alle andere mensen die deze bijzondere die-hard om wat voor reden dan ook een warm hart toedragen.

Na deze onderhoudende stroom aan Baroeg-info manoeuvreer ik mij terug de zaal in om de resten van het eerste concert in het weder heropende Baroeg te inhaleren, de opperbeste sfeer op te snuiven en uiteraard de nodige consumpties weg te werken. Als ik na afloop richting de deur zwalk, houdt een vriendelijk glimlachende jongeman, met een (vast welgemeende) "wel thuis", de deur voor mij open. Tegenwoordig staat er zelfs beveiliging bij de deur, de knaak heeft hij dus nog van mij tegoed.