Je hebt er een tour met Kamelot opzitten in Zuid-Amerika. Hoe was dat?
Geweldig. Het was voor mij de eerste keer in Zuid-Amerika en op 70,000 Tons Of Metal. Het was daar heerlijk weer, zo'n 29 graden, en hier in Denemarken is het zo'n 7 graden.
Heb je nog last gehad van een jetlag?
Nee, dat heb ik nooit. Ik heb niet echt een vast schema en mijn lichaam is daaraan gewend geraakt, dus ik slaap ook goed terwijl ik in het vliegtuig zit.
Er komt alweer een tour aan. Dit keer met Kamelot in onder meer Den Bosch. Zijn jullie al samen aan het oefenen?
Nee, dat komt nog. We bereiden ons momenteel individueel voor en komen straks kort voor de tour een paar dagen samen.
Het lichaam heeft wat dat betreft flink wat te verduren voor een tourend muzikant. Vorig jaar heb je 28 shows gespeeld met Ad Infinitum in 41 dagen.
Ja, dat was best zwaar, maar het was een succesvolle tour. We hebben Upside Down en Somewhere Better live gespeeld. We kijken ernaar uit om de andere songs van Chapter III Downfall ook te spelen, want toen we het nieuwe album schreven, hadden we de live-versies al in gedachten. Onbewust focusten we ons dus al op het live spelen en daardoor voelen ze ook goed om ze live te spelen.
Het songmateriaal klinkt mede daardoor krachtiger.
Ja, op ons debuutalbum stonden de symfonische elementen nog op de voorgrond, nu is dat de metal-instrumentatie.
Daardoor komen de djenty riffs ook goed tot hun recht.
Ja, Adrian (Thessenvitz, gitaar) is daar erg goed in en we hebben veel lol gehad bij het schrijven en opnemen. Ik herinner me nog goed dat we de breakdown van From The Ashes aan het schrijven waren. Toen ik zei dat hij een cool idee daarvoor had, was hij vreemd genoeg verbaasd, maar ik heb hem gelukkig kunnen overtuigen dat het idee dat hij had prima in het nummer paste.
Jullie zijn dit keer naar Duitsland gegaan om samen nummers te schrijven in een afgelegen air bnb.
Ja, dat was een idee van Niklas (Mller, drummer). Hij wilde dat al langer en nu is het ervan gekomen. We hebben ergens in het noorden van Duitsland een cabin' gehuurd. We verbleven daar een week en hadden de beschikking over twee computers waarop we de songwritingsessies bijhielden. We hadden een gitaar, een bas en een microfoon voor de zang. We werkten in teams en wisselden ideen uit. We hadden van tevoren individueel al demo's gemaakt en konden daar samen aan werken. Het was een interessante dynamiek die er ontstond. Iedereen bouwde voort op een bepaalde versie van het nummer en daardoor werden de nummers concreter en gedetailleerder. Voordat we de nummers naar Elias stuurden, heeft Adrian veel aan de productie en het toevoegen van effecten gewerkt.
Jullie zijn altijd al zeer productief geweest. Dit keer hebben jullie binnen een week veel nummers geschreven. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar?
We hebben elke dag gewerkt toen we in de cabin' zaten. Alleen in de avonduren waren we aan het gamen. Van tevoren hadden we al wat songs of delen ervan geschreven en soms hadden we die al aan elkaar voorgelegd. We hadden inmiddels vijftien nummers. Tijdens het camp zijn Upside Down en Under The Burning Skies geschreven. Ook na ons verblijf daar hebben we nog nummers geschreven. Niet alle hebben het tot het album geschopt. We hebben onze favorieten er uitgepikt.
Het album klinkt heel modern, maar bevat een oud thema: Cleopatra en het oude Egypte. Hoe heb je die link proberen te leggen?
Dit keer komt het thema niet alleen terug in de teksten, maar ook in diverse geluiden. Luister maar eens naar Seth of Legends.
De muziek is heel opbeurend, maar de teksten zijn soms het tegenovergestelde. Neem bijvoorbeeld Upside Down.
Dat klopt, al ligt het er wel aan hoe je de teksten interpreteert. Toen Cleopatra terugkwam uit ballingschap in Syri, nam ze de troon over van haar broer. Het nummer heeft iets kwaads, maar ook iets versterkends.
Leugens is een woord dat meerdere keren terugkeert in de teksten.
In de familie van Cleopatra speelden die een grote rol, evenals verraad en moord om toegang te krijgen tot macht. Daarom komt het thema terug en is het een thema dat een grote inspiratie is geweest bij het maken van het album.
Anderzijds heb je de feelgoodsongs Somewhere Bettter en New Dawn, twee van mijn favorieten, die met hun positieve benadering afwijken van de rest.
Dat klopt. Met name New Dawn gaat over het creeren van iets positiefs. Beide gaan over hoop en er iets van willen maken. Van New Dawn waren er meerdere versies. Eentje was heel erg happy en we vroegen ons af of die wel op het album zou passen. We hebben het nummer toen iets aangepast en daarna vonden we m geschikt voor op de plaat. De teksten zijn heel persoonlijk en belichten verschillende kanten. Als de tekst over woede gaat, kijk ik ook naar de andere kant van woede en blijf er niet in hangen. Iets ligt ten grondslag aan de woede. Het gaat vervolgens om de juiste actie ondernemen en er beter uitkomen.
Dat hoor je onder meer terug in Legends, ook al wijkt dat nummer tekstueel flink af van de rest.
We hebben zo'n rijke historie en kunnen veel van het verleden leren en toch neigen we steeds weer dezelfde fouten te maken. We weten wat conflicten kan voorkomen en hoe we preventief moeten optreden. De boodschap van Legends is dan ook om naar de geschiedenis te kijken en deze niet te herhalen.
Toch nog even terug naar het vorige nummer op de plaat: New Dawn. Het lijkt wel een kampvuurnummer.
Daar heb je gelijk in, al begon het nummer met wat gitaarleads. Je zou het echter kunnen beschouwen als een kampvuurjamsessie.
Het is een van die nummers die zich leent voor een akoestische versie, zoals jullie dat met Chapter I Revisited hebben gedaan. Willen jullie nogmaals zoiets doen?
Dat is een goede vraag. We hebben het er nog niet over gehad. Toen we het akoestische album maakten, hadden we nog veel tijd, want het was tijdens de pandemie. We hadden ons debuutalbum op de markt gebracht en er komt een punt dat mensen iets nieuws nodig hadden. Omdat het akoestische album in hetzelfde jaar als het debuut verscheen, was het nog niet tijd voor een volledig album, maar konden we dus wel het akoestische album op de markt brengen. Anno 2023 zit onze agenda vol, hebben we veel plannen en komen er veel concerten aan. We kijken alweer uit naar de volgende plaat. Dat zal een metal-album worden en als er ergens tijd is om aan akoestische nummers te werken, zullen we dat zeker wel doen, maar nu is het daar beslist te druk voor.
Jullie hebben nu al vier albums in drie jaar gemaakt. Dat zie je niet vaak meer in deze moderne tijden.
We konden helaas een tijd lang niet touren en wilden toch bezig blijven, dus zijn blijven schrijven en de studio ingegaan. Veel bands die al langer meedraaien, bleven liever wachten tot ze konden touren om een bepaald album te promoten. Voor ons was dat tricky, want we zijn een nieuwe band. We hadden een fanschare opgebouwd en die wilden we graag behouden en aanwezig blijven in hun leven door iets nieuws te maken.
Inmiddels is Ad Infinitum toch wel een band die groter is geworden en behoorlijk aanzien geniet.
Het is wel grappig dat je dat zegt, want voor ons is dat moeilijk om voor te stellen. We zitten in een sneltrein en we doen wat nodig is om de trein te laten blijven rijden, maar we stoppen nooit op een station om te kijken hoe snel we gaan of hoe ver we zijn gekomen. Dus als iemand tegen ons zegt: Jullie band doet het heel goed in de scene, zeggen wij verrast: O ja, is dat zo? Natuurlijk merken we wel dat er meer mensen zijn die onze shows bezoeken, onze t-shirts dragen en tijdens concerten meezingen, maar toch blijft het binnen de band moeilijk om te ervaren hoe mensen ons zien.
Merk je het wel in het aanbod van optredens>?
Jawel. We krijgen meer en bovendien aantrekkelijkere en interessantere aanbiedingen om ergens te spelen. We werken momenteel aan tourplannen en ik kijk ernaar uit om de aankondiging te doen dat we gaan touren.
Hoewel het nieuwe album goed aansluit op het vorige in muzikaal opzicht, hoor ik toch ook weer verschillen. Deels vanwege de productie van Jacob Hansen, deels door nieuwe invloeden.
We luisteren allemaal naar veel muziek. Tussen de albums door veranderen we als mens en krijgen we weer nieuwe interesses. Bovendien ontwikkelen we ons als muzikant en raken we benvloed door andere dingen. We willen onszelf blijven ontwikkelen en onze nieuwe vaardigheden toepassen in de muziek. Vlak na het maken van het nieuwe album hebben we alweer nieuwe dingen ontwikkeld die we graag willen laten horen op de opvolger.
Zo bevat het nieuwe album best wat djent-passages.
Soms zijn we wat sceptisch, zoals ik over het toepassen van djent. Daar kwam Adrian al mee tijdens het maken van het tweede album. Ik was enerzijds bang dat fans gechoqueerd zouden zijn, anderzijds wilde ik het wel zien gebeuren. Op het tweede album passen we al meer moderne elementen toe en nu hebben we de groene vlag gezwaaid voor djent.
Het maakt de muziek ook nog eens dynamischer.
Ja, want niet alleen in de teksten willen we die dynamiek laten zien, maar ook in de muziek. From The Ashes is daar een goed voorbeeld van. Dat nummer bevat enkele van de zachtste en hardste passages van het album.
Ik hoor het ook in Underworld.
Ja, dat is trouwens een speciaal nummer. We debatteerden erover, want het was een kandidaat voor de vijfde single, samen met Eternal Rains. We hebben voor Eternal Rains gekozen, maar ik denk dat we alsnog iets van een live-video moeten maken voor The Underworld, want dat nummer laat weer een andere kant van Ad Infinitum horen.
Jullie hebben al behoorlijk wat clips uitgebracht. Die van From The Ashes is heel speciaal, want daar staat jouw hand in brand. Hoe was die ervaring>?
Het grappige was dat ik van tevoren niets wist. Het productieteam vertelde mij over het idee: We gaan je hand in brand zetten en ik reageerde daar verbaasd op: Pardon, wat? Ze hebben mij uitgelegd wat ze gingen doen met bepaalde vloeistoffen. Ik vroeg me alsnog af hoe lang het ging duren, hoe heet het zou zijn en of er voldoende veiligheidsmaatregelen waren getroffen. We hebben eerst een korte proef gedaan, zodat ik kon ervaren hoe het zou gaan. In de clip zie je eerst een scene dat alleen mijn vingers in brand staan en later een scene waarbij mijn hele hand brandt. We hadden een aantal takes gedaan. De laatste take moest ik mijn hand in de vloeistof doen en toen vroegen ze me om een kommetje van mijn handen te maken. Toen goten ze de vloeistof erover en toen dacht ik: oh, my god, dat klinkt allesbehalve veilig, maar ik ging ervoor. Mijn hele hand stond in brand en dat leek cool, dus ik hield m in een serieuze houding zodat het goed zou lijken in de clip. Vlot daarna, en dat zie je in de behind the scenes-video, doe ik mijn hand snel in een handdoek om het vuur te doven en had iedereen zoiets van: Wow! Het was supercool om te doen!
