Gefeliciteerd met het nieuwe album dat heel positief ontvangen wordt.

Na een heftige periode is het maar afwachten hoe het ontvangen wordt, dus ik voel me verwend met alle positieve reacties.

Het is wel een onzekere periode geweest. Voor jou persoonlijk qua gezondheid, maar ook het gedoe met de oude line-up. Je hebt je de vraag gesteld of je er �berhaupt mee door zou moeten gaan. Je hebt er vervolgens tijd en energie aan besteed en dan is het afwachten wat de buitenwereld ervan vindt.

Je moet wel door kunnen zetten. Als je geen doorzetter bent, kun je beter stoppen. Je moet je ding doen en dan hopen dat mensen het mooi vinden.

Het was wel even in spanning afwachten, zeker toen met de eerste single de nieuwe zangeres gepresenteerd werd.

Vooral hoe de zangeres ontvangen werd, want je ziet bij veel bands dat het wisselend uitpakt.

Heb je daarom voor de voor de veilige weg gekozen door iemand te nemen die een beetje hetzelfde timbre heeft als Charlotte?

Nee, eigenlijk niet. Misschien een teleurstellend antwoord: als het maar mooi klinkt en bij de muziek past. Ik heb eerst nog naar een zanger gezocht, dus ik was beslist open minded.

Bij toeval ontdekten jullie elkaar in een kort tijdbestek. Zij stuurde je een berichtje via Instagram en jij ontdekte haar op YouTube.

Je moet een beetje geluk hebben en ik heb de afgelopen jaren veel geluk gehad. Het klinkt misschien vreemd, maar Covid is echt een zegen geweest.

Je had daardoor tijd om te herstellen van een burn-out.

Niet alleen dat, maar ook vanwege het proces. We hebben van alles geprobeerd en daar kun je goed de tijd voor nemen. Ook daarna was de pandemie nog gaande. Als Covid er niet was geweest, was er ook geen Delain meer geweest, niet in deze vorm althans. Misschien dat ik ooit nog een album in projectvorm had uitgebracht. Kijk, voor mij is het natuurlijk mijn brood en als we door hadden gegaan zonder pandemie hadden we zoveel verliezen geleden, dat we wat anders hadden moeten gaan doen.

Voor veel muzikanten was het een zware periode, omdat ze niet live konden spelen.

Ik had het geluk dat ik daar niet van afhankelijk ben, want ik schrijf veel muziek voor andere projecten.

Diana woont in Itali� en wij in Nederland. Natuurlijk heb je media als Skype en Zoom, maar je wilt natuurlijk elkaar ook live treffen om te kijken of er een klik is op persoonlijk vlak.

Ik heb haar eerst uitgenodigd, zodat we elkaar konden leren kennen. We hebben elkaar ontmoet met Ronald Landa (gitarist/zanger) en Sander Zoer (drummer) erbij. Daarna zijn we met elkaar gaan werken. Zij is wel drie of vier keer hier geweest en dan was ze hier niet slechts twee dagen, maar langer. Delain is altijd al een internationale formatie geweest, want we tourden veel, We repeteerden eigenlijk nooit en zagen elkaar alleen tijdens de tour. De tour moet nu nog beginnen, en dat is wel spannend, want daar leer je elkaar pas echt goed kennen. We hebben er echter vertrouwen in, anders waren we er niet aan begonnen. We hebben ons goed voorbereid.

Is het geen risico om iemand met zo weinig ervaring in zo�n grote band mee te laten draaien?

Ja, maar dat hebben we met Charlotte in het begin ook gehad. Ik had al in Within Temptation gezeten, maar Charlotte was zo groen als gras. Diana is nu al wat ouder en verder. Dat Charlotte zich fantastisch heeft ontwikkeld, staat overigens als een paal boven water. Die potentie zie ik bij Diana ook. Het is alleen een kwestie van tijd. We hebben misschien nu niet de tijd die we toen hadden omdat we nu verder zijn, maar ik ben wel onder de indruk over hoe snel ze het oppakt.

Al tijdens de eerste offici�le clubshow maakte ze contact met het publiek en was ze beweeglijk. Het viel ook op dat het publiek haar al snel omarmde.

Dat laatste is fantastisch om te zien. Delain is altijd gezegend geweest met een enorm loyale fanbase. In de transitietijd heb ik het contact met fans opgezocht. Als ze vragen hadden, konden ze altijd bij me terecht. Dankzij de fans kunnen we muziek maken en optreden. Het is mooi om te zien hoe de fans op Diana reageren. Ik vind dat Diana bovendien een sterke vrouw is. Terwijl ik al jaren ervaring heb, gaat zij met bepaalde dingen beter om. Ze heeft een kookprogramma en is gewend om met grote groepen mensen te werken. Ze is heel nuchter en dat hebben we nodig.

Het lijkt me een slimme, verstandige en zorgzame vrouw met een positieve uitstraling.

Zeker, en ze is heel leergierig. Ze wil groeien en ziet Delain als mogelijkheid om zich verder te ontwikkelen. Ze pakt dingen snel op. Ludo(vico) Cioffi (bassist) en Ronald zijn zeer ervaren en helpen haar met bepaalde dingen. We hebben tijd nodig en het touren gaat zeker helpen.

Haar voornaamste verbeterpunt is, zoals ze het zelf noemt, �public speaking�. Ze bereid zich wel goed voor op een show, wil ook wel, maar het komt er nog niet soepel uit.

Het is af en toe nog wat houterig, maar dat gaat er wel uit. Ronald windt het publiek met gemak om zijn vingers. Totdat Diana zich verder ontwikkeld heeft, kan hij dat opvangen.

Ze heeft al bijgedragen aan twee nummers.

Ja, dit is natuurlijk een transitie-album. Ondanks dat in de basis veel dingen hetzelfde zijn, zijn er ook wel enkele aanpassingen. We hadden al best veel geschreven, dus zij kwam wat later in het proces erbij, maar heeft er dus wel aan bijgedragen.

Het is natuurlijk aftasten waar haar comfortzone is, maar ze kan in ieder geval op technisch vlak heel veel.

Zij heeft zoveel controle. Ik denk dat mensen nog niet eens doorhebben wat ze allemaal kan.

Underland heeft een Midden-Oosterse vibe. Zij is natuurlijk Roemeens, maar heeft zij andere roots?

Niet dat ik weet. In Roemeni� zijn mensen over het algemeen donkerder. De bevolking zal een mix zijn van Ottomaans, Romeins en Slavisch. Epica past die Midden-Oosterse melodie�n wel veel toe in de muziek. Wat je vaak terughoort in deze muziek is dronen, dat betekent dat je het akkoord laat blijven klinken en daar ga je omheen en daardoor krijg je al snel zo�n Midden-Oosters-achtig sfeertje.

Haar kwaliteit komt met name goed tot zijn recht in de akoestische versie van The Quest And The Curse.

Ze kwam er zelf mee. Ze heeft het zelf in elkaar gezet. Alles staat in dienst van de muziek bij Delain, maar het is goed als er een keer ruimte komt voor het showcasen van de vocale kwaliteiten.

Ga je nog meer mee doen met die akoestische versies? Live spelen of op een ep zetten bijvoorbeeld.

Ik zit er wel aan te denken om er wat meer mee te doen. We hebben namelijk het geluk dat Ronald ook nog eens ontzettend goed kan zingen. Hij kan bovendien, net als Ludo, ook nog eens grunten.

Niet alleen de rustige kant, maar vooral het contrast tussen hard en zacht is hier en daar uitstekend uitgewerkt. Dat hoor je onder meer in The Quest And The Curse en in The Cold.

Ja, en dan kan Diana ook nog eens meer een popstem laten horen. Charlotte heeft een heel mooie, karakteristieke, rauwe stem en Diana heeft wat meer een popstem, waardoor je ook de oudere tracks een groter contrast kunt bezorgen. Dat gaan we de volgende plaat denk ik ook wel doen. Guus (Eikens) is een meester met riffs en hij heeft meer ingespeeld dan mensen denken. Later heeft Timo vooral veel ingespeeld. Guus heeft veel riffs verzonnen, maar dit keer heeft Ronald bijgedragen, net als op April Rain. Daarom hoor je die overeenkomst ook wel.

Ook een groot en bovenal knap contrast, is de afwisseling en samenkomst van verschillende zanglijnen in Invictus.

Dat was heel wat werk, want je hoort alleen al honderdveertig tracks aan koren met Paolo Ribaldini. Daar komt nog eens een koor overheen en dan hebben we Marco Hietala en Diana ook nog. Het was wel heel veel en je kunt het beschouwen als een mini-rockopera. Het was een hele puzzel om de zanglijnen in het couplet op elkaar af te stemmen. De twee lijnen zaten elkaar in de weg en het was heel moeilijk om ze te mixen. Ik moest echt kiezen welke wanneer de overhand krijgen.

Diana heeft een achtergrond in trance-muziek. Die stijl hoor je af en toe al bij Delain, maar zie je dat nadrukkelijker terugkomen in de toekomst?

Goede vraag. Ik weet het niet. Zij komt eigenlijk niet uit de trance-muziek. Ze heeft van alles gedaan. Ik geloof dat Armin van Buuren wel eens wat van haar gedraaid heeft, maar ook TesseracT vindt ze fantastisch. Ze is eigenlijk een metalchick, maar ik vind dat haar stem heel goed in de trance-muziek past. Daardoor associeer je haar daar misschien mee. Ik hou van verschillende soorten muziek. Metal is mijn favoriet en die ingredi�nten gebruik ik dan ook bij de receptuur van mijn muziek, maar ik vind ook heel gave dingen in de trance terug. Het ruimtelijke en cleane bijvoorbeeld, dus dat zal je bij mij wel terug blijven horen komen. Wat voor mij bijvoorbeeld een inspiratiebron is, is The Birthday Massacre. Het lijkt me leuk om eens een keer met ze te touren. Robin La Joy heeft ze aan mij ge�ntroduceerd.

Nu we het toch over Robin hebben: Opvallend is dat zij op een paar van Diana na, de teksten heeft geschreven.

We hebben stinkende mazzel dat ik ben getrouwd met iemand die native speaker is. Alleen daarmee red je het echter niet. Je moet iemand hebben die tekstschrijver is, en dat is ze toevallig. Ik heb er nooit aan gedacht om haar te vragen voor Delain. Ze is echter wel van de metal. Kamelot, Insomnium en Nightwish kan ze heel erg waarderen. Zij schrijft op een klassieke manier. Charlotte schreef als begenadigd tekstschrijfster meer op een hedendaagse manier met heel mooie tegenstellingen in haar teksten. Bij Robin zit er fantasy en fictie in, maar ook dingen die mensen kunnen aanspreken omdat het een raakvlak heeft met hun eigen leven.

Jullie hebben al een aantal clips uitgebracht. Komt er nog meer?

Als er budget over is, zou ik er eentje voor Invictus bij willen doen.

Het album werkt eigenlijk toe naar een episch einde met Invictus en Underland.

Het was ook de insteek om meer rechttoe rechtaan te beginnen. The Quest And The Curse en Moth To A Flame zijn de uitzonderingen. Hideaway Paradise is normaal gesproken niet echt een liedje waarmee je een album begint, maar we hebben ervoor gekozen omdat je nu een opgaande lijn hebt.

Muzikaal klinkt het vertrouwd en toch ook vernieuwend. Uiteraard vanwege een nieuwe zangeres, maar ik hoor ook in de riifs en in het toetsenspel ook weer andere dingen dan voorheen.

Een voorwaarde om door te gaan met Delain was voor mij dat er genoeg Delain-DNA aanwezig moet zijn, maar ik probeer tegelijkertijd te vernieuwen. Het productieteam is nog in tact, Guus is er nog bij, Svante Forsb�ck en Jakob Hansen zijn er nog bij, Sander en Ronald zijn weer terug.

Ik las dat een aantal fans dat het nieuwe materiaal teruggrijpt op de periode van April Rain en Lucidity. Herken je dat of doe je gewoon wat in je opkomt, ongeacht het muzikale verleden.?

Dat laatste. Je zit gewoon in je eigen bubbel. Ik vind het jammer dat mensen Apocalypse And Chill zien als een album dat niet van mij is, maar het is wel degelijk van mij, en de band uiteraard. Ik heb het bovendien geproduceerd. Timo Somers droeg zeker bij het laatste album heel veel bij op het gebied van arrangeren en twee liedjes. Met back to the roots bedoelde ik meer qua gasten en mensen die mee zouden doen, maar niet zozeer qua muziek. The Quest And The Curse is natuurlijk een heel klassiek liedje omdat daarin de grunts zitten en de zang, maar dat was voor mij juist een showcase om iedereen te introduceren. Wat mij betreft heb ik dus niet teruggrepen op April Rain of Lucidity.

Wat me opvalt, is dat je steeds meer filmmuziek hoort terugkomen in de toetsenpartijen.

Ik hou van filmmuziek en ondanks dat ik nog een ander project heb, sijpelt dat soort muziek ook wel door bij Delain. Dat zal ook wel zo blijven, maar ik hou ook van de harde riffs.

Ondanks dat er veel verschillende stijlen in de songs verwerkt zijn, klinkt het nog altijd als Delain en pakt de muziek de luisteraar heel snel.

Dat vind ik super om te horen. Wat ik belangrijk vind, is dat mensen het als Delain vinden klinken. We hebben in het begin wel naar de identiteit gezocht en nu Charlotte weg is, is het des te belangrijker dat die sound er nog wel is. Je moet namelijk wel rechtvaardigen dat je het plakkaat Delain er opplakt.

Dat is gelukt, want je leest dat de fans dat veel fans dat terugkoppelen.

Dan is de missie geslaagd. Ik ben erg blij met dat soort reacties.

Tot nu toe heeft Delain altijd goede albums uitgebracht, al vind ik dat Apocalypse And Chill niet helemaal af is.

We hadden best weinig tijd en we moesten op tour. Ik kan je wel verklappen dat we voor het volgende album veel tijd gaan nemen. Het is echter de kunst om genoeg, maar niet te veel tijd te nemen. Dat laatste doet Wintersun bijvoorbeeld. Het is een soort Goldilocks-zone waar je mee te maken hebt.

Hoe is het wat dat betreft met Eye Of Melian?

Goed, daar gaan we gewoon mee door. We zijn alweer bezig, dus dat is niet iets eenmaligs geweest. We hebben er altijd veel plezier in. Bij Delain is het altijd wat meer werken qua schrijven. Het zijn twee heel verschillende processen.

In april gaan jullie weer touren. Eerst in Europa en later in Zuid-Amerika. Je zou rustiger aan gaan doen met optreden, maar is dat �berhaupt wel mogelijk, want fans verwachten je overal, omdat jullie in het verleden veel en overal hebben opgetreden?

Het is wel mogelijk. Dit jaar doen we nog rustig aan vanwege de na-effecten na Covid. Iedereen wil spelen. Ik wil de band ook niet in het diepe gooien. Dit jaar doen we rustig aan. Wat dat betreft is de Europese tour ook maar een tourtje. Die in Amerika is ook kort. We staan nog wel op wat zomerfestivals. Volgend jaar gaan we de frequentie van optreden wel opvoeren, maar ik ga geen tweehonderd shows per jaar meer doen. Dat wordt echt te veel, maar het zullen er wel zo�n vijftig of zestig zijn. Dat zie ik nog wel zitten. Dat zijn ook al drie volle tours van zo�n twintig shows.

Paolo Ribaldini trad toen met jullie op. Zien we hem weer terug op het podium?

Ja, hij gaat mee met de Europese tour en met de festivals. Het is echter te duur om hem mee te nemen naar de Verenigde Staten. Hij heeft bovendien zijn andere bezigheden. We hebben bovendien Ronald en hij kan meer opvangen dan mensen wellicht denken, dus daar hebben we veel geluk mee.

Het was geweldig. Er valt nog genoeg aan te timmeren, maar ik denk dat we een goede startpositie hebben. Als dit de start is, heb ik veel vertrouwen in de toekomst.