Het leek wel alsof een hogere macht wilde voorkomen dat het album uit zou komen. Er waren ontzettend veel problemen tijdens het opnameproces. Letterlijk alles wat mis kon gaan, is ook misgegaan. Zo waren er problemen met de lay-out en bandfotos. Microfoons hebben het begeven, de stroom viel uit en de opnames van de gitaren hadden een krakend geluid. Dus moest ik s nachts naar een andere studio, maar ondertussen waren de problemen in mijn studio alweer voorbij. En toen kwam de coronacrisis er nog bovenop. Dat ontbrak er nog aan. We waren inmiddels zover dat we daar zelfs om konden lachen.
Het album zou in augustus van 2020 uitkomen. Dat werd uitgesteld naar november en uiteindelijk is het maart 2021 geworden. Toch werd Final Days eind 2019 al aangekondigd. Was de plaat toen al helemaal af?
Nee, maar we waren al wel een heel eind op weg. Het zag er sterk naar uit dat de opnames hooguit nog anderhalve maand zouden duren. Uiteindelijk heb ik het eindresultaat pas met kerst beluisterd, een jaar later dus! Naast de studioproblemen heeft de coronacrisis gezorgd voor onvoorziene obstakels, zoals reisbeperkingen en het schrappen van bepaalde plannen op het gebied van video-opnames. We moesten improviseren waardoor alles maar langer en langer duurde.
De platenmaatschappij was op een bepaald moment wel tevreden met het resultaat, maar dat waren wij als band niet. Het moet een perfecte plaat zijn waar ik honderd procent achter sta. Orden Ogan doe ik in eerste instantie voor mijzelf. Ik moet vooral zelf tevreden zijn met het eindresultaat. De luisteraars moeten kunnen horen dat er hard is gewerkt voor een kwalitatief goed product. Onze voorgaande platen hebben de tand des tijd goed doorstaan dankzij deze perfectionistische instelling.
Je hebt dus duidelijk geen spijt van het lange proces. Is er toch niet iets wat je in de toekomst anders zou doen om niet in herhaling te vallen?
Veel problemen waren gewoon domme pech waar we verder niet iets aan konden doen. Dus in feite hadden we de deadline van augustus 2020 makkelijk kunnen halen. Door alle onvoorziene zaken heb ik wel ontzettend veel stress ervaren. De platenmaatschappij heeft ook nog eens veel druk uitgeoefend. Daarom heb ik gezegd dat we in de toekomst pas beginnen met de planning rond de release als het album ook echt af is. In principe moet een tournee minstens zes maanden van tevoren vastgelegd worden en moet je in dat opzicht wel op tijd beginnen met de voorbereiding. Toch wil ik het de volgende keer dus anders doen, zodat we niet weer in de knel komen.
Final Days staat in het teken van sciencefiction. Streef je ernaar om voor elk album een ander thema te hebben?
Dat klopt. Het westernthema van voorganger Gunmen uit 2017 ontstond op een natuurlijke wijze, aangezien de eerste songs die ik schreef melodielijnen in die sfeer hadden. Voor Final Days hadden we lange tijd nog geen idee. Uiteindelijk zijn we op het scifi-pad gestuurd door onze fans. Na een optreden proberen we altijd een praatje te maken bij de merchandisestand. Steevast stelden fans voor om de ruimte in te gaan. Dus besloten we om er dit keer maar voor te gaan. Het is op deze manier een beetje fanservice, haha.
Toen het concept van Final Days bekend was gemaakt, moest ik denken aan Symphony X. Net als bij Orden Ogan kwam de band na een reeks albums in de mythische en geschiedrijke sferen in 2011 met Iconoclast (2011), ook een full-length met sciencefiction als thema. Ben je toevallig bekend met dat album?
Nee, want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik nauwelijks naar power metal luister. Mensen kijken er vaak raar van op als ik dat zeg. Orden Ogan komt vanuit het hart en is zoals power metal naar mijn mening moet klinken. Ik mik op zware gitaarriffs, donkere themas en probeer zoveel mogelijk clichs te vermijden. Aangezien zon band nog niet bestond, ben ik begonnen met Orden Ogan. Daarnaast luister ik zelf liever naar een band als Bolt Thrower, Britse death metal. Symphony X is ongetwijfeld een goede band, maar heb er zelf nooit naar geluisterd.
Dat zou je dan toch eens moeten doen. Net als Ordan Ogan is Symphony X helemaal geen standaard powermetalband. De stijl is eerder symfonische en progressieve metal.
Van progressieve metal moet ik al helemaal niks hebben, haha. Voor bands als Dream Theater heb ik veel respect. En volgens mij heb ik in het verleden wel eens wat voorbij horen komen van Symphony X. Emotioneel raakt het me gewoon niet. Al die vlugge noten klinken voor mij als herrie.
Dan kom ik nog even terug op het beleid van steeds een ander concept per album. Als je als band echt populair wil worden, lijkt dat alleen te kunnen door je te beperken tot n thema. Kijk maar naar acts als Amon Amarth, Sabaton en Powerwolf. Heb jij wel eens overwogen om dat ook te doen?
Nee, maar ik denk ook niet dat het klopt wat jij zegt. Natuurlijk zijn de bands die je noemt de laatste jaren enorm gegroeid in populariteit. Je moet daarbij rekening houden met het feit dat ze gewoon hun werk goed doen. Er zijn echter genoeg succesvolle bands zonder doorlopend thema. Iron Maiden is een voorbeeld, hoewel die groep natuurlijk al lang bestaat. Het wisselen van thema houdt de boel bovendien fris. Onze fans weten nooit waar we mee gaan komen en dat maakt ons juist succesvol. Uiteraard zal onze muziek herkenbaar blijven, maar de kers op de taart is het steeds wisselende concept.
Ondanks het futuristische thema staat Final Days niet bol van de elektronische effecten. Heb je daarvoor gewaakt?
Dat klopt. De scifi-elementen zijn vooral op de achtergrond te horen. Als je het album met koptelefoon beluistert, dan vallen ze pas echt op. Het zou op mijn zenuwen hebben gewerkt als we wel op de volledig moderne toer zouden zijn gegaan, haha. Toch hebben we best wel veel futuristische samples gebruikt. Maar die hebben dus vooral een ondersteunde functie. Ik garandeer je dat je na elke luisterbeurt weer iets nieuws hebt ontdekt.
Voorheen was jij voor zowel de vocalen als de gitaren verantwoordelijk. Tegenwoordig ben je fulltime zanger. Is gitaarspelen helemaal verleden tijd voor jou?
In 2019 heb ik mijn duim gebroken. Het herstel heeft zeker vijf maanden geduurd. Daarna moest ik opnieuw gitaar leren spelen. Maar het is gelukt en daarom zijn alle ritmepartijen voor het nieuwe album door mij ingespeeld. Het is wat omslachtig om de andere gitaristen in de band te moeten leren wat ikzelf al kan spelen. Tijdens mijn blessure stonden er festivalshows op het programma, dus werd ik gedwongen om de gitaar links te laten liggen. Maar het ging me buitengewoon goed af als frontman. De fans accepteerden het en ik kreeg complimenten van de leden van Powerwolf na een optreden op het Duitse Summer Breeze.
Bassist Niels Lffler is nu de nieuwe gitarist. Vervolgens wisten we Steven Wussow te strikken als nieuwe bassist. Hem hebben we met n telefoontje weggekaapt bij Xandria, haha. Gelukkig hapte hij meteen toe, want Steven was onze eerste keuze. In principe zat het dus goed met de line-up. Toch hadden we inmiddels een probleem met Tobias Kersting, gitarist sinds 2007. Wegens persoonlijke omstandigheden heeft hij momenteel een lange pauze van Orden Ogan. Tobias is een goede vriend en deze situatie hadden we liever willen voorkomen. Het kwam echter op een punt dat een tijdelijke breuk onvermijdelijk was.
Jullie moesten dus op zoek naar een nieuwe gitarist. Hoe is dat gegaan?
We hebben het even moeilijk gehad met zijn vertrek. De muziek van Orden Ogan is niet complex en technisch. Toch is het niet eenvoudig, waardoor we wel het een en ander vragen van een snarenplukker. Daar komt bij dat wij als bandleden nuchtere gasten zijn, onderling veel lol hebben en goed met elkaar omgaan. Een nieuw bandlid moet in dat opzicht dus ook nog eens goed bij ons passen. Toch heeft de zoektocht niet lang geduurd. We werden gewezen op Patrick Sperling, die werd aangeprezen als een jonge versie van Zakk Wylde, een superaardige gast en een groot Orden Ogan-fan. Patrick vertelde me lachend dat hij wel wist dat mijn telefoontje ooit zou komen. Hij past perfect bij de band en dit is dan ook de sterkste line-up van Orden Ogan.
De laatste jaren maak jij naam als producer en hebt onder meer gewerkt met Asphyx. In een interview met Metalfan.nl heeft zanger Martin van Drunen het volgende over jou gezegd: Hij is gepassioneerd, enthousiast, heeft geduld en is heel communicatief.
Ik probeer inderdaad zo te werken. Voor een egostische producer is geen plek. Je werkt in dienst van de band en dat willen sommige producers nog wel eens vergeten. Het is een eer dat muzikanten mij met hun materiaal vertrouwen. Martin kende ik al van een ander, geheim project, dat dit of volgend jaar moet verschijnen. Als groot Asphyx-fan wilde ik graag het nieuwe album onder handen nemen. Dat heb ik uiteindelijk geopperd en Martin hapte toe. De bandleden wilden dit keer wat anders en waren sowieso al op zoek naar een andere producer. Het was een supertoffe ervaring en alle bandleden waren prettig in de omgang. Het eindresultaat Necroceros is zeer goed ontvangen. Hopelijk blijft het niet bij deze samenwerking.
De meeste muzikanten kennen mij als expert van power metal. Bands zoals Rhapsody Of Fire en Brainstorm komen logischerwijs bij mij uit. Nu ik Asphyx in mijn portfolio heb, ziet men dat ik ook behendig ben in het mixen en producen van andere stijlen. Uiteraard blijf ik gewoon werken met powermetalbands. Rhapsody Of Fire blijft een mooie uitdaging. Maar ik ben nu ook klaar voor het hardere werk.
