Je bevindt je in een package met drie compleet andere bands. Hoe is dat voor jullie?

De meesten kennen ons niet. We ontmoeten dus veel nieuwe mensen. Het is heel interessant.

Wat me opviel, is dat tijdens de show het gitaargeluid veel beter in de mix stond dan voorheen.

Ja, dat vond ik ook. Dat komt door onze geluidsman en door de zaal waarin we spelen. Het geluid op het podium was ook heel goed. We gebruiken elke avond dezelfde monitoren en uitrusting, maar het hangt er sterk vanaf waar je bent.

De setlist vanavond was erg sterk, al zullen sommigen een of meerdere nummers van The Horror missen. Is het een bewuste keuze om die weg te laten of heeft dat met de setlengte te maken?

Het heeft voornamelijk met de lengte van de set te maken. Ook als we binnenkort gaan touren met Insomnium hebben we slechts beperkt de tijd. Als we een headlineshow gaan spelen, ben ik er vrij zeker van dat we ook wat van The Horror gaan spelen.

Jullie staan veel op de internationale podia dit jaar. Zijn jullie ook nog op festivals te bewonderen?

Daar kan ik momenteel nog niets over zeggen. In september en oktober gaan we in ieder geval naar de Verenigde Staten en daarna komen we terug voor nog een Europese tour.

De aankomende tour met Insomnium is in Oost-Europa. Komen jullie later dan terug voor West-Europa?

Ja, absoluut.

De nieuwe nummers sluiten goed aan bij die van The Children Of The Night. Veel mensen hadden net als de overgangen van de andere platen een grotere stijlverandering verwacht. Anderen geven aan dat jullie je sound hebben gevonden. Hoe kijk jij daar tegenaan?

Nee, we hebben onze sound niet gevonden. Als dat zo zou zijn, is dat het einde van de band. Ik denk dat het niet uitmaakt dat je een paar platen maakt die vrijwel hetzelfde klinken, maar het is wel belangrijk om te blijven bewegen. Ik hoop dat we onszelf nog steeds kunnen blijven ontwikkelen.

Het nieuwe album bevat een andere sfeer dan het vorige album. De overheersende kleur is rood, waar The Formulas Of Death groen is. Dat is een groot verschil tussen een bos en de stad. Ik heb ergens gelezen dat je het beschouwt als een spookhuis tussen de stad en het bos in.

We hebben onszelf voor het eerst een doel gesteld waar we naartoe wilden en dat is wat je net noemt. We hebben het doel niet helemaal bereikt, maar dat was niet erg, want het doel moet het doel niet zijn. We konden veel kanten op met het doel. We lieten dingen ontstaan. We dachten eerst aan een houten herenhuis, maar het album is niet van hout. Het is eerder van steen. Ik weet niet waarom. Het zou in eerste instantie blauw zijn. Zo hadden we het een beetje gepland, maar het werd dus rood met wit/geel. Het werd dus wat anders dan we in eerste instantie in gedachten hadden, maar we hebben het laten gebeuren en ik hoop dat het daardoor beter is geworden.

Jonathan schrijft veel muziek, maar ik begrijp dat er deze keer meer sprake is van een teamprestatie en dat Oscar ook heeft bijgedragen.

Het is altijd zo geweest dat Jonathan en ik beiden ongeveer een gelijk aantal songs schreven. Dit keer heeft hij er vijf geschreven en ik vier. Jonathan stuurde ons zijn demo�s en de anderen stuurden hem feedback. Ik heb hulp gekregen van Johannes en Oscar. Vooral op technologisch vlak, want daar weet ik weinig vanaf. Oscar heeft daar juist veel verstand van en we hebben Johannes erbij betrokken. Ze hadden tevens direct hun input.

Jullie werkten dus op twee plekken tegelijk.

Ja, dat klopt. Het was dit keer wel een intens proces, met name van april tot en met augustus, toen we met de opnamen begonnen. Het was erg veel werk. We hebben een groot deel van de zomer in de kelder van Oscar doorgebracht, ook Jonathan. Het Tribulation-kantoor bevond zich dus tijdelijk in de kelder van Oscar. Het was een zomer die we ons voor altijd zullen herinneren. Het was een nuttige tijd en we hadden iedere keer een goede lunch (lacht).

Was de deadline het probleem?

Ja, dat was precies het probleem. We moesten eigenlijk sneller, maar hebben de deadline nog wat op kunnen rekken. Ik neem altijd de tijd als ik muziek schrijf. Ik verzamel altijd verschillende idee�n. Zo heb ik zelfs voor toekomstige songs al idee�n op mijn telefoon. Op een gegeven moment ga je kijken wat bij elkaar past. Soms is een idee heel goed, maar past het niet bij een ander idee. Dus dan is het verstandig om het te behouden en wie weet komt het idee over tien jaar nog eens van pas. Er zitten veel idee�n in mijn hoofd en van andere fluit ik de melodie in mijn telefoon.

Wie komt er met de idee�n voor de intro�s, de woodwinds en het pianospel?

Jonathan. Hij speelt op het nieuwe album ook de meeste pianostukken.

En wie vormen het koor in Lacrimosa?

Oscar en ik.

Een prima vondst. Vooral het tweede deel van het nummer is heel sterk.

Het is mijn favoriete nummer van het album. Eigenlijk is favoriet niet het juiste woord. Het is het nummer waarin alles vanuit mijn perspectief bij elkaar komt. Het is een nummer dat veel voor me betekent. Mijn favoriet is waarschijnlijk Nightbound, maar Lacrimosa ligt het dichtst bij mij hart.

Op elk album heb je een soort intermezzo. Dit keer is het Purgatorio. Wat is de functie van deze track in het geheel?

We willen er niet alleen maar reguliere nummers op hebben. Het komt mogelijk van Morbid Angel, die ook dergelijke interludes toevoegde. Ik weet niet of het daar precies van komt, maar het is wel waarschijnlijk.

Nightbound is van de nieuwe nummers degene die live het sterkst uit de verf komt. Wat me trouwens opvalt, is dat jullie nog overwegend groen licht gebruiken tijdens jullie show en niet rood. Vanwaar die keuze?

Het had gekund. We hebben het erover gehad en hebben besloten om bij groen te blijven. Het is bovendien niet alleen maar Down Below wat de klok slaat. Wellicht dat we tijdens headlineshows andere keuzes gaan maken. Wie weet? Alle fotografen zullen ons haten als we rood licht gaan gebruiken (lacht).

Je ziet door de jaren heen kleine veranderingen qua show. Jullie komen meer bij elkaar. Jullie gebruiken risers. Hoe zien jullie die ontwikkeling zelf?

Het is wel grappig om te zien hoe het zich ontwikkelt. We plannen natuurlijk bepaalde dingen, maar heel veel blijft vrij en het is dus een kwestie van onze weg vinden. We hebben momenteel beperkt de ruimte, maar we maken het beste ervan. We mogen niet klagen.

Het visuele is zeer belangrijk voor jullie, dat zie je terug in bijvoorbeeld de clip van The Lament. Gaan jullie daar nog meer gebruik van maken tijdens shows? Van beelden vanuit clips of films?

Wie weet? Projecties zouden goed kunnen werken. We denken over veel verschillende dingen na en dat is een van die dingen.