Apocalyptica neemt eigenlijk altijd wel een band mee op tour en dit keer is de keuze gevallen op het Australische Tracer. Het in 2004 opgerichte trio uit Adelaide bestaat uit Michael Brown (gitaar, zang), Jett Heysen Hicks (bas) en Andre Wise (drums) en heeft er duidelijk zin in. De ruige stadionrock is bij het publiek nog niet echt zo bekend en Michael moet dan ook alle zeilen bijzetten om de boel op gang te trekken.
Het is voor hem ook even schrikken als de opmerking 'Show us your boobies!' een doodstille zaal oplevert met louter glazige en meewarige blikken. Hij probeert zich nog te redden met 'men and women', maar dat levert hem niet veel meer op dan een halve glimlach. Hij maakt het echter goed door na het volgende nummer te vertellen dat dit normaal gesproken het moment in de set is om te bespreken hoe gaaf bier wel niet is. "Maar", vertelt hij terwijl hij naar achter loopt, "ik heb hier iets ontdekt...". Als hij vervolgens een pak stroopwafels tevoorschijn haalt, is het ijs gebroken.
De mooiboy Michael begint er vervolgens ook zienderogen meer plezier in te krijgen. De met solo's en uitstapjes naar verwante genres aangevulde, stevige maar cheesy poprock staat als een huis en de band weet in een kleine drie kwartier tijd de intussen volgestroomde The Max (de grote zaal van Melkweg) uiteindelijk wel vlot te trekken.
Na een extreem korte ombouw verschijnen de Finnen waar we vanavond voor komen ten tonele. Ze beginnen een beetje met een valse start. Zonder aankondiging blijkt het bij Apocalyptica ineens niet toegestaan te zijn om vanuit de fotopit te fotograferen. Dat levert wat botsingen en boze gezichten op van zich teleurgesteld terugwurmende fotografen. Met opener Reign Of Fear, dat alleen op de limited edition van Shadowmaker staat, blijft de partyvibe sowieso nog een beetje achterwege.
De twee volgende tracks van het uit 2007 stammende World's Collide brengen intussen wat meer voetjes van de vloer en ook de single van het laatste album House Of Chains kan rekenen op een hartelijk applaus. Het is echter pas bij de cover-combi Enter Sandman - Inquisition Symphonie van de eerste twee albums dat de vlam echt in de pan schiet.
Een prachtige, gelukkig zangerloze, vertolking van Bittersweet brengt het publiek nog wel even tot bedaren, maar met het eerste zelf geschreven nummer Harmageddon is het gelijk weer raak. Opvallend genoeg gaat het niet echt totaal los. Op een enkele fervente headbanger na, is het vaak niet heel veel meer dan wat hoofdknikken en hier en daar een vuist in de lucht. Ook een enkele poging om een moshpit te ontketenen, leidt tot niets. Het applaus en gejoel tussen de nummers door compenseert dit echter met gemak.
Na ruim anderhalf uur is het dan tijd voor een van de publiekslievelingen en standaardafsluiter In The Hall Of The Mountain King. Enthousiaste kreten verwelkomen de eerste klanken van deze klassieker van Edvard Grieg en die worden nog eens verdubbeld als er na de eerste passages een stilte valt waarin Perttu Kivilaakso het Nederlandse volkslied inzet. Op aansporing valt de hele zaal hem bij, op de projectie achter drummer Mikko Sirén wappert de Nederlandse vlag en Apocalyptica verovert onze harten.
Vervolgens werken de de heren opvallend snel toe naar de hoge snelheden en het is dan (als vanzelfsprekend) ook veel te snel voorbij. Maar de heren komen onder luid gejoel terug voor een toegift in de vorm van I Don't Care en Dead Man's Eyes. Een minutenlang aanhoudend, enorm applaus doet de band beloven om snel weer naar Nederland terug te komen. Het was weer een erg mooi avondje cellometal. Tot de volgende keer, Apocalyptica.
Meer foto's op www.basementonline.nl
Setlist Apocalyptica:
1. Reign Of Fear
2. Grace
3. I'm Not Jesus
4. House Of Chains
5. Not Strong Enough
6. Enter Sandman (Metallica cover)
7. Inquisition Symphony (Sepultura cover)
8. Bittersweet
9. Harmageddon
10. Hope
11. Riot Lights
12. Shadowmaker
13. Hole In My Soul
14. Ludwig - Requiem
15. Refuse/Resist (Sepultura cover)
16. Seek & Destroy (Metallica cover)
17. In The Hall Of The Mountain King (Edvard Grieg cover) met Wilhelmus-interlude
Toegift:
18. I Don't Care
19. Dead Man's Eyes