Het concert vond plaats in een Delftse club, “De Koornbeurs.” Een echt kleine plek . After Forever was zeker de grootste band die daar ooit had gespeeld. Je kon de kaartjes niet van tevoren kopen. Er was een mogelijkheid om ze op het internet te reserveren, en degene die dat niet hebben gedaan hadden problemen met binnenkomen. Het publiek werd later dan verwacht binnengelaten (vanwege de soundchecks, denk ik). Het voorprogramma was Annatar, een band uit Delft. Voor het concert kende ik maar één nummer van deze band, en ik vond het niets speciaals. Daarom was Annatar’s voorstelling beter dan ik verwacht had. De muziek was een combinatie van oude Within Temptation en andere gothic metalbands. Sommige nummers leken op “Enter” (vocale melodieën, sfeervolle keyboards). Beide vocalisten (Elisabeth en Mischa) deden hun best. De muziek klonk ook best goed, hoewel soms niet zo origineel. Het laatste nummer (nog zonder titel) was sterk, maar een beetje chaotisch. Het publiek reageerde heel enthousiast (veel vrienden van de band kwamen voor het concert).
Na Annatar’s voorstelling moesten we ongeveer 45 minuten op After Forever wachten. Eindelijk verscheen de band op het podium, begeleid door de intro van “Decipher” – “Ex Cathedra.” Net als op de CD, werd het gevolgd door “Monolith Of Doubt” – het eerste echte nummer van hun concert. Het geluid was in het begin niet zo fantastisch. Hard en chaotisch. Sommige instrumenten waren niet zo duidelijk. En de zang van Floor was ook een beetje op de achtergrond. De band leek zelf niet tevreden over het geluid. Dat viel makkelijk op hun gezichten af te lezen – sommige bandleden probeerden contact met de geluidsman te bereiken. Ik denk dat dit gelukt was omdat later alles een stuk beter klonk. In een interview voor “Aardschok” heeft de gitarist Sander Gommans gezegd dat de band tijdens sommige nummers clicktrack zou gebruiken. Het was duidelijk te horen in “Estranged,” “Intrinsic” en “Forlorn Hope” maar ook, geloof ik, in “My Pledge Of Allegiance I” (Arabische klanken in het begin). De zang van Floor was soms een beetje minder dan op het studio album (misschien vooral vanwege het geluid), maar zij klonk toch sterk en kon alle lage en hoge noten makkelijk halen. Er was geen ruimte genoeg voor energieke beweging op het podium, maar de band zorgde toch voor een sterke voorstelling, in het bijzonder Floor, de gitarist Mark Jansen en de drummer André Borgman.
De hoogtepunten van het concert waren volgens mij:
- “Beyond Me” - een grote verassing. Ik had niet verwacht dat ze dit liedje zou spelen. De stem van Sharon den Adel (de gastzangeres op dit nummer op de eerste After Forever CD) was natuurlijk niet aanwezig. Floor zong haar alle partijen. In het begin klonk haar stem een beetje vals, maar dat was de enige dieptepunt was dit nummer. De rest was erg leuk om te live horen.
-“Inimical Chimera” – sterk, snel, energiek.
-“Forlorn Hope” – met name het einde. Heel bombastisch.
-“Follow In The Cry” – misschien het hoogtepunt van het concert. Live klonk dit nummer uitstekend en erg pakkend. Heel indrukwekkend einde van het concert.
Er werden 6 nummers van het eerste album gespeeld en 8 nummers (inclusief de intro) van het laatste album.
De Setlist: 1. Intro – Ex Cathedra 2. Monolith Of Doubt 3. Semblance Of Confusion 4. My Pledge Of Allegiance I 5. Emphasis 6. Estranged 7. Intrinsic 8. Leaden Legacy 9. Beyond Me 10. Silence From Afar 11. Inimical Chimera 12. The Key 13. Forlorn Hope
encore: |
|
Homepages:
After Forever
Annatar
Meer fotos van After Forever en Annatar in de Koornbeurs in Delft vind je op http://www.blackwitchdesign.nl/.