…en dacht netjes op tijd te zijn voor voorprogramma Bliksem, maar toen ik op de aangegeven starttijd het pand binnenwandelde, stierven de laatste tonen van hun set net weg. Jammer dat er kennelijk eerder begonnen werd, want de vorige keer dat ik de Belgische mannen en vrouw zag, kon hun thrash metal mij best bekoren!
Gelijk door naar de hoofdact van de avond dus. Voor deze reeks optredens heeft Anthrax gebruikelijke opener Caught In A Mosh vervangen door Among The Living. Een zet die met luid gejuich begroet wordt en direct voor beweging in het publiek zorgt. Indians is goed voor een eerste hoogtepunt van de avond. Het prijsnummer van de klassieke lp Among The Living (1987) blijft een meeslepende compositie en ook vocaal stelt Joey Belladonna niet teleur. Sowieso komen alle bandleden erg fris en enthousiast over, op het herhaaldelijke gebel om een zakje wiet van Belladonna na dan.
Het concert kent echter ook zijn mindere momenten. Het gewichtige In The End is voor de muzikanten op en de moshers voor het podium wellicht een welkome adempauze, maar haalt de vaart uit het optreden en doet het energieniveau in de zaal inzakken als een plumpudding. Ook de AC/DC-cover T.N.T. had van mij niet gehoeven. Zoiets is vooral leuk voor de bandleden zelf. Met zoveel klassiekers in het repertoire hoeft er niet gecoverd te worden!
Daarna gaat het tempo gelukkig weer omhoog met wat nummers die op Graspop niet langskwamen: Medusa, Be All End All en N.F.L. worden met vuur en overtuiging gebracht, alsook een verplicht nummertje (Fight ‘Em ‘Til You Can’t) van meest recente worp Worship Music (2011) en vaste meezingers Madhouse en I Am The Law. Antisocial bewerkstelligt een zweterige en schorre afloop.
Naast de nog immer charismatische Scott Ian, laat Jonathan Donais als vervanger van gitarist Rob Caggiano (die zich recentelijk bij Volbeat vervoegde) geen enkele indruk achter. Invalkracht Jon Dette – want drummer Charlie Benante mag wegens een rechtszaak de VS niet verlaten - doet het echter wel meer dan behoorlijk: strak en met ogenschijnlijk gemak biedt hij een solide basis en ramt zich met twee vingers in zijn neus door het Anthrax-materiaal heen. Goede drummer die zijn plaats in deze band van formaat verdient! Zanger Joey Beladonna tot slot, zal louter muzikaal altijd zijn meerdere moeten erkennen in John Bush (die van 1992 tot 2005 bij de band zong). Maar de meest energieke shows heb ik Anthrax zien geven met de zanger van standaardwerken Spreading The Disease (1985) en Among The Living op zang. In deze bezetting kan Anthrax nog wel een tijdje voort en ik ben benieuwd naar de aangekondigde studioplaat!
Setlist Anthrax:1. Among The Living
2. Caught In A Mosh
3. Got The Time (Joe Jackson cover)
4. Indians
5. In The End
6. Madhouse
7. Fight ‘Em ‘Til You Can’t
8. T.N.T. (AC/DC cover)
9. Medusa
10. I Am The Law
Toegift:
11. I’m The Man
12. Be All End All
13. N.F.L.
14. Antisocial (Trust cover)
.jpeg){kind=small}
