King Diamond is na een periode van worstelen met zijn gezondheid weer helemaal terug in het land van de levenden en viert dat met een grote Europese festivaltour. De band weet tijdens deze drukke trektocht van festival naar festival nog een gaatje te vinden voor een exclusieve show in de immer gezellige Tilburgse 013.

Voor het optreden van King Diamond is er sprake van enige verwarring op diverse websites, want 013 meldt dat er geen voorprogramma zal zijn, maar wel dat King Diamond een extra lange show zal doen van maar liefst drie uur. Later blijkt dit niet het geval te zijn, en zal het gaan om een show van anderhalf uur, maar nog altijd zonder voorprogramma in verband met het opbouwen van het decor van King Diamond. Er valt iets te zeggen voor het decor, maar toch is er sprake van enige teleurstelling onder de fans die reeds een kaartje gekocht hebben over zowel de duur van het concert alsook het ontbreken van een openingsact. Dat mag de pret voor de vele Tilburggangers echter niet drukken, want de 013 zit behoorlijk vol op deze zomerse dinsdagavond. King Diamond kan dan ook rekenen op een luid applaus en enthousiaste kreten vanuit het publiek wanneer hij en zijn band het podium betreden.

Dat podium is op indrukwekkende wijze versierd met het gebruikelijke hek, waarachter dit keer een soort van spookhuis is opgetrokken met als grote blikvanger een lichtgevend pentagram. Het past perfect bij de duistere heavy metal en horrorteksten van King Diamond. Als een hogepriester torent King Diamond boven band en publiek uit, en als bonus is er ook nog een niet onaardige danseres in diverse outfits die de vertellingen van King Diamond verlevendigt. De setlist is een keuze uit het rijke oude oeuvre van de band en natuurlijk ook enkele verplichte Mercyful Fate klassiekers. Aan de relatief nieuwe albums wordt amper aandacht geschonken.

King Diamond is buitengewoon goed bij stem en het geluid is over het algemeen dik in orde. ‘Grandma’ komt al vroeg voorbij in Welcome Home en tijdens de intro van At The Graves playbackt King Diamond overduidelijk, wellicht om aan te geven wat precies live is en wat niet. Gedurende de nummers komen de nodige attributen voorbij en heb je als toeschouwer het idee in een soort van muzikale horrorshow te zitten. Het is precies waarvoor je een concert van King Diamond bezoekt; het theatrale bij de ijzersterke muziek die nog altijd op uitstekende wijze wordt vertolkt door de charismatische King Diamond.

Over het algemeen kunnen de heren op het podium op een enthousiast publiek rekenen, maar ook gedurende de show is er sprake van enige verwarring. Tussen de nummers vallen vaak pauzes en stiltes. De gitaar- en drumsolo zijn aardig, maar niet meer dan dat, als bezoeker en fan wil je toch iets meer horen van de rijke geschiedenis van de band. Na iets meer dan een uur en fantastische versies van Come To The Sabbath en Eye Of The Witch volgt er een langere pauze om daarna verder te gaan met de eerste toegift in de vorm van The Family Ghost en een geweldig mooie uitvoering van Evil. Daarna weer een pauze om vervolgens nog terug te komen met Black Horsemen waarna er een mysterieuze geluidstape start en de band op bescheiden wijze afscheid neemt. King Diamond zet heel sympathiek nog een handtekening en heel even heeft het er de schijn van dat er nog meer komt, maar het is toch echt afgelopen na een kleine anderhalf uur muziek. Die ambiguïteit omtrent de pauzes en het diffuse einde vormen toch een lichte smet op de anderszins zo fantastische show en avond.

Setlist:
1. The Candle
2. Welcome Home
3. At the Graves
4. Up From The Grave
5. Voodoo
6. Dreams
7. Sleepless Nights
8. Guitar & Drum Solo
9. Shapes Of Black
10. Come To The Sabbath
11. Eye Of The Witch
12. The Family Ghost
13. Evil
14. Black Horsemen

Klik op de foto's voor grotere versies