Dag 2:

Na een goede nachtrust in het hostel, dat slechts op een kwartier loopafstand van Underground is, besloten we de workshops maar te laten voor wat ze waren. Onze voorkeur ging duidelijk uit naar een goed ontbijt om uitgerust aan de dag te beginnen van wat het hoogtepunt van het weekend, en misschien wel van het jaar beloofde te worden. (Wouter)

Onze landgenoten van Illucinoma mochten natuurlijk niet geskipt worden. Helaas kom ik al snel tot de conclusie dat ze net als op de dit jaar verschenen demo het welbekende 'schrijven-is-schrappen'-stramien erg goed zouden kunnen gebruiken. Gelukkig komen de rustigere djent-achtige stukken op het podium w�l enorm goed uit de verf en is het juist het technische deathgebeuren dat wat minder goed de gehoorgang weet te bekoren. Maar die overmaat aan death hoort op Euroblast ook eigenlijk niet echt thuis. Al met al geen slecht begin van de dag.(Wouter)

In de grote zaal was het inmiddels tijd voor Devestating Enemy. Deze heren uit Oostenrijk produceren melodische death/thrash, en de vette breakdown die af en toe opduikt rechtvaardigt het verblijf tussen al het gedjent. Deze mannen hebben overduidelijk goed afgekeken bij de succesvolle bands in het moderne metalgenre. Dit mag de pret echter niet drukken. Het gepresenteerde wordt dusdanig krachtig neergezet dat er al snel niemand meer in de zaal is die dit stil kan aanschouwen. Sterk optreden. (Constantijn)

Ook Proghma-C kende ik al via hun release Bar-do Travel uit 2009. Ik was daar behoorlijk enthousiast over en dus had ik best wat verwachtingen. Die worden zonder al te veel moeite ingelost. Want waar de podiumpresentatie wellicht niet bijzonder gaaf is, is de muziek dat zeker wel. Wat zit dit toch lekker in elkaar. De band heeft duidelijk alle energie van het hele jaar in dit optreden gestoken want, zo vertelt de kale zanger: "We waren eigenlijk niet van plan op te treden dit jaar, maar voor Euroblast, met een dergelijke line-up, maakten we graag een uitzondering."

En gelijk hebben ze. De enigszins schuchtere Polen weten het publiek goed op gang te krijgen en de interactie is bijzonder. De heren op het podium zijn nogal overdonderd door het laaiend enthousiaste publiek en het publiek weet van gekkigheid niet hoe het zijn waardering voor deze pot gecontroleerde mathematische chaos moet uitten. Jongens, jongens, spaar die nekspieren toch, er staat nog zoveel headbangmateriaal op de bill! Of anders geformuleerd: Proghma-C is een enorm goede opwarmer voor wat ons nog te wachten staat vanavond. (Wouter)

Want de rest van de bill is gevuld met een drietal bands om je djent-vingertjes bij af te likken. Om mijn plekje vooraan te behouden voor de foto's heb ik datgene wat er zich in de kleine zaal afspeelde helaas aan me voorbij moeten laten gaan. De avond in de grote zaal trok dusdanig veel bekijks dat er geen doorkomen meer aan was vooraan.

Opvallende overeenkomst tussen de drie headliners, want zo mogen ze wel omschreven worden, is dat alle drie de optredens vocaal nieuws voor ons hebben. Dat was bij Tesseract en Textures al wel bekend (zie hieronder) maar dat Monuments ook creatief is geweest in hun bezetting, was nieuw. Afgelopen week zijn, zo vertelde Amos Williams (Tesseract), beide zangers van de loonlijst gehaald. Monuments speelt vanavond dus instrumentaal, hoe zou dat uitpakken?

Met een puur instrumentale set bliezen ze iedereen omver. De muziek bleek perfect op eigen benen te kunnen staan, de zangers werden slechts enkel momentje gemist, als de muziek overduidelijk voor een zangrefreintje gecomponeerd was.

Dat de heren er zin in hadden was alleen al te zien aan de drummer, deze beste jongen had ook houthakker kunnen worden. Maar waar vergelijkbare 'stoere' acties normaal gesproken een desastreuze impact op het muzikale aspect hebben, was het drumgeluid bij Monuments om van te smullen. Zoals zovelen dit weekend beheersn ook deze mannen hun instrumenten. Tel hierbij een goed geluid en een inmiddels aangeschoten publiek dat hier al twee dagen naar uitkijkt bij op en alle puzzelstukjes voor een magisch avondje vallen op hun plek. Het publiek wilde Monuments en Monuments wilde het publiek, geweldig optreden punt. (Constantijn & Wouter)

Zoals gezegd had ook Tesseract op vocaal vlak een nieuwtje. Nadat persoonlijk favoriet Abisola Obasanya het in 2009 al voor gezien hield, gooide Dan Tompkins augustus dit jaar ook de handdoek in de ring. Zijn opvolger Elliot Coleman deed in de 'djent-community' nogal wat stof opwaaien. Zijn wat minder rauwe stem werd nou eenmaal niet door iedereen op prijs gesteld. Toch staat de zaal ramvol.

Nou, van die scepsis blijft niets over. Al tijdens het intro wordt het publiek gek en Tesseract moet nog beginnen. Lieve mensen, wat een enthousiasme, wat een chaos! Alsof hun leven ervan afhangt wordt er gemosht, geheadbangd en regelmatig moet Elliot zijn monitor weer terug in positie schuiven omdat het publiek er weer eens overheen gevallen is. Het geluid is daverend. Precies wat Tesseract nodig heeft. En ondanks dat de band er intussen een gigantische bak ervaring bij heeft door al hun tours in o.a. Amerika, is het nog steeds zo intens als twee jaar terug. Alleen nu met een publiek dat alle teksten ook kent. En dat willen ze laten weten ook. Potverdomme wat is dit een bak gaafheid. Wie er niet was, heeft wat gemist. Wie het gemist heeft, zal het niet begrijpen. Elliot, je mag dan nog wat podiumervaring op moeten doen, en je moet misschien eens proberen wat rauwer te zingen, je wat meer uit te leven, maar welcome to the band, dude! (Wouter)

Textures doet dan als laatste band nog even een duit in het zakje van de zangervacatures. Zij hebben de vrijgekomen plek na Eric Kalsbeeks vertrek namelijk opgevuld met Dani�l de Jongh. Het Nederlandse publiek had live al kennis met hem gemaakt op Fortarock 2010. en hij heeft ook de dit jaar verschenen plaat Dualism ingezongen. Voor mij wordt het de eerste keer en als regelmatig bezoeker van hun shows en liefhebber van Kalsbeeks strot, is mijn sceptische houding, ondanks mijn lovende woorden over zijn prestaties op Dualism, niet van de lucht. Kom d'r maar in Dani�l!

Dat Textures intussen uitgegroeid is tot een van de grotere internationale metalbands blijkt uit het laaiende enthousiasme van de uit zijn voegen barstende grote zaal. Na een fuckup van de solo tijdens de intro Surreal State Of Enlightenment is het raak. Van begin tot eind wordt er geheadbangd. Textures heeft ook begrepen dat er niet al te veel materiaal van het nieuwe album gespeeld moet worden. Hoewel ook Sanguinine Draws The Oath en Consonant Hemispheres getrakteerd worden op een groot onthaal, is dat voor velen toch iets te veel onbekend luisterwerk. Vanavond moet er gerost worden. En de al dan niet aangeschoten menigte weet die songkeuze op waarde te schatten.

Nummers als Storm Warning, Swandive en Regenesis vliegen de zaal in en het kwik stijgt tot een alarmerend hoogtepunt. Werkelijk niemand staat stil en Dani�l heeft het stokje perfect overgenomen van Erik. De heren hebben intussen genoeg ervaring om te weten dat er niet het hele concert lang gerost kan worden, dus ook rustpunten in de vorm van nummers als Messengers en Awake worden het publiek gegund. Dit is echter olie op het vuur als de tracks erna weer retestrak en kneiterhard de zaal ingevuurd worden. Met afsluitende track Laments Of An Icarus is het feest compleet. Iedereen kan huiswaarts. Euroblast 2011 is geslaagd! (Wouter)

Setlist Textures:
1. Surreal State Of Enlightenment
2. Regenesis
3. Storm Warning
4. Stream Of Consciousness
5. Sanguinine Draws The Oath
6. Consonant Hemispheres
7. Awake
8. Swandive
9. Messengers
10. Singularity
11. Laments Of An Icarus

Klik op de foto's voor grotere versies
Meer foto's op Wouter's eigen site www.basementonline.nl

Pluspunten:
- De algehele sfeer
- De Biergarten
- Het geluid
- De locatie
- Het internationale karakter (dronken Schotten ol� ol�)
- Geen wachtrijen bij de drie bars

Minpunten:
- Het voedsel (een amper functionerende magnetron en een goedkoop Blokkerfrituurpannetje voldoen totaal niet op een festival van dit formaat en van een turkse pizza verwacht ik meer dan een halfkoude hap deeg met drie slablaadjes.)
- Toegangsruimte bij de ingang grote zaal
- Onlogisch statiegeldsysteem dat het personeel maar niet uitgelegd kreeg (zelfs niet in het Duits)

Pagina 1: Euroblast dag 1
Pagina 2: Euroblast dag 2
Pagina 3: Meer foto's