Katatonia mag dit jaar het tweede kruisje noteren in het vakje 'leeftijd'. Deze mijlpaal in de bandgeschiedenis hebben de heren aangegrepen om de fans te trakteren op een heuse '20th anniversary'-tour. Het kon natuurlijk niet gewoon een promotietour voor een nieuw album worden, nee, het moest iets speciaals worden. Zo'n gevoel van 'a night out with Katatonia'. En voor de échte fans (of misschien wel de vermogende fans) een speciale VIP-treatment. En de rest dan? De rest moet het doen met twee uur live: Last Fair Deal Gone Down wordt integraal gespeeld, gevolgd door een selectie van nummers door de jaren heen. Vol verwachting wandelen wij door Zaandam richting de zaal.
Terwijl wij aan komen lopen bij De Kade komen die VIPs stralend van geluk en vol trots, gewapend met hun Katatonia-goodiebag, net naar buiten toe. Ze mochten bij de soundcheck zijn en eventjes onderdeel uitmaken van de Katatonia-familie. Het kost wat (€ 105,-) maar dan heb je ook wat. Je moet het (er) maar net (voor over) hebben.
Bij binnenkomst zien we bij de garderobe de uitgebreide merch-stand. Er is van alles te koop. Zowel de rerelease van Last Fair Deal Gone Down (2001) in digipak met bonusdisc, als Night Is The New Day (2009) met nieuw artwork, zijn voorzien van handtekeningen van de band, en dat loopt natuurlijk wel. Ook de shirts worden bewonderd alsmede de biografie die de band naar aanleiding van het jubileum heeft samengesteld. Maar het meest opvallende is toch wel de hitte.
Het is namelijk niet te harden in de zaal en het barpersoneel krijgt het dan dus ook flink voor de kiezen. De heren van Katatonia lijken zelf ook enigszins last van de tropische omstandigheden te hebben gezien de show een flink stuk later begint dan aangekondigd. Maar dat mag de pret niet drukken, want met de eerste tonen van Disposession is het raak. Toegegeven dat het publiek ook even op gang moet komen, evenals de geluidsman. Maar dit is eerder regelmaat dan uitzondering bij Katatonia. Als dan We Must Bury You als derde en Teargas direct daarna de zaal ingeslingerd worden, is het 'aan'.
Via toppers als Tonight's Music en Sweet Nurse komen we aan bij nummertje elf: Don't Tell A Soul. Gelukkig, het is tijd voor de pauze. Naarstig zoekt het grootste deel van het publiek een heenkomen naar buiten op zoek naar frisse lucht, want het is niet om uit te houden in de zaal. Katatonia zelf neemt het er ook eventjes van dus dat komt goed uit. Maar uiteindelijk is het dan tijd om de fans van het eerste uur (in beide betekenissen) te verenigen met die van de andere albums.
Eerst is het tijd voor een oldie in de vorm van Brave. Hoewel dat een juweel van een nummer is, moet zanger Renkse zelf, lijkt mij, ook wel inzien dat hij deze tijd ontgroeid is of in ieder geval de grunts niet meer beheerst. Het is een slap aftreksel van wat ooit was. Maar deze teleurstelling wordt gelukkig volledig teniet gedaan door de opvolger Nephilim. Hoewel dit nummer bekend staat als een van de traagste uit hun discografie schakelt het vijftal nog een tandje extra terug. Wat een intensiteit!
De diversiteit in de bloemlezing lijkt toch het bindmiddel te zijn voor de fans. Onder de enthousiaste aanmoedigingen van met name de gitaristen en opgezweept door nummers als I Break en The Promise Of Deceit komt het publiek in hogere sferen. Even worden we nog in verwarring gebracht door een nummer dat het niet haalde om op plaat te verschijnen: Wait Outside. Grappend valt de vraag of dat misschien een hint was voor ons. Ietwat ongemakkelijk wordt er hier en daar omgekeken naar wat de rest doet. Maar gelukkig herpakt Katatonia zich.
Met de (relatief) nieuwe nummers The Longest Year, July en New Night als afsluiter, verlaat de band het podium, maar er moet natuurlijk nog een toegift komen. Uiteraard! En zo geschiedde, de band keert terug met Dissolving Bonds en sluit definitief af met wat toch wel een van hun beste livenummers genoemd mag worden: Forsaker.
Het is inderdaad een 'night out with Katatonia' geworden. De band kan terugkijken op twintig jaar prachtige muziek en op een geslaagde avond. Dat nummers als Omerta en Ghost Of The Sun hierbij in de kast kunnen worden gelaten, onderstreept de diversiteit en kracht die Katatonia in huis heeft. Twintig jaren muzikale schoonheid, samengevat in twee uren. Chapeau!
Meer foto's op http://www.basementonline.nl
Set 1:
1.Dispossession
2.Chrome
3.We Must Bury You
4.Teargas
5.I Transpire
6.Tonight's Music
7.Clean Today
8.The Future Of Speech
9.Passing Bird
10.Sweet Nurse
11.Don't Tell a Soul
Set 2:
12.Brave
13.Nephilim
14.My Twin
15.I Break
16.Right Into the Bliss
17.The Promise of Deceit
18.Wait Outside
19.The Longest Year
20.July
21.New Night
Toegift:
22.Dissolving Bonds
23.Forsaker