Volgens de website zou het vanavond om half negen beginnen. Stipt op tijd halen wij onze kaarten op aan de kassa, alleen blijkt Lord Vostok dan al afgelopen te zijn. Een communicatiefoutje. Zodoende blijft een verslag van deze Zweedse prog metallers helaas uit.

Dat iedereen alleen maar komt voor hoofdact Therion blijkt wel als Leprous op het podium staat. Slechts een klein groepje mensen waagt zich vooraan, waarschijnlijk om al een plekje voor later veilig te stellen. De meesten maken het zich gemakkelijk in de hal of op de banken; de Oosterpoort is in de eerste plaats een theater. Zouden de heren van Leprous daarom nette bloesjes en giletjes hebben aangetrokken?

De matige publieksrespons lijkt dit Noorse vijftal, overigens de livemuzikanten van Ihsahn, echter niet te deren en op energieke wijze brengen ze hun groovende, prog metal aan de man. Het merendeel van de nummers is afkomstig van het recente Tall Poppy Syndrome. Rustige stukken wisselen elkaar af met grunts en clean vocals van zanger Einar. De bas neemt een prominente plaats in. Al met al een best aardig geheel dat, op enkele enthousiastelingen vooraan na, maar matig ontvangen wordt.

Hoewel de openingsact te vroeg begint weet Therion het toch te presteren om een half uur later dan gepland te beginnen. Maar als dan rond een uur of tien de eerste klanken van Sitra Ahra de zaal in rollen en het licht uit gaat, klinkt er volop gegil uit de zaal. Dit is waar iedereen op heeft zitten wachten. En dat wachten was niet voor niets. De show is er eentje om van te smullen. De vier zangers zijn goed bij stem. Vooral Snowy Show maakt indruk met Typhon. Om en om nemen de heren en dames plaats achter drie ronde afzettingen op het podium. Een redelijke misser, want het geheel doet denken aan een slechte quiz-show. Nee, dan waren die hekken van de Adulruna Rediviva-tour een stuk sfeervoller. Bovendien lijken de bewegingen van de zangers soms wel erg ingestudeerd.

Gelukkig weten de heren en dames de sfeer er zelf wel in te brengen. Katarina Lilja trekt de gekste gezichten, Snowy Shaw zweept het publiek op en ook de nieuwe gitarist Christian Vidal vermaakt zich opperbest. Het plezier spat van het podium af. Alleen bassist Waldemar Sorychta maakt een wat norse en eenzame indruk op de planken.

Het kan het publiek niet deren. Er wordt uit volle borst meegezongen en meegeklapt. De setlist bestaat uit vier nummers van Sitra Ahra en bij Hellequin worden er zelfs nog maskers opgezet. Opvallend is dat van Gothic Kabbalah, het vorige album, alleen Perennial Sophia aan bod komt. Dat Voyage Of Gurdjieff en Call Of Dagon live gespeeld worden is voor mij een verrassing. Lori Lewis en Thomas Vikström laten zien dat ze over meer beschikken dan een fantastische stem en begeleiden een aantal nummers op respectievelijk de piano en fluit.

De diversiteit van het publiek in de Groningse zaal is Christofer Johnsson ook al opgevallen. “Spelen in Nederland is altijd speciaal. De mensen zijn zo open-minded. We zien hier mensen van allerlei leeftijden.” Toch hebben al die verschillende mensen een ding gemeen: ze hebben allemaal kunnen genieten van een prima show van Therion.

Setlist Therion:
1. Sitra Ahra
2. The Wine Of Aluqah
3. Typhon
4. The Perennial Sophia
5. Hellequin
6. Nifelheim
7. Clavicula Nox
8. Voyage Of Gurdjieff
9. Ljusalfheim
10. Mozart Requiem Dies Irae
11. Ginnugagap
12. Kali Yuga - Part 3
13. Call Of Dagon
14. The Siren Of The Woods
15. Enter Vril-Ya
16. The Blood Of Kingu
17. Lemuria
18. Abraxas
19. Unguentum Sabbati

Toegift:
20. Rise Of Sodom And Gomorrah
21. To Mega Therion