Maar niet voor Jan Snot, de bands die nog moeten spelen rossen de benen onder de rompen vandaan en de beenloze rompen aan gort.
Volle bak in de Bibelot, dat is het eerste dat opvalt. Het is maandagavond en oké.. vakantie, dus er zijn mensen onder ons die de volgende dag legaal kunnen uitslapen. Maar toch. Als je de laatste tijd half lege zalen tot beschamend lege zalen moet trotseren om de avond door te komen, dan is zo'n bovenmatige opkomst ineens enormous. Goede zaak dus, en als Dying Fetus begint te blazen en te mokeren, worden de korte nachtrust en de parkeerboete die gaan volgen al helemaal de moeite waard. De laatste keer dat ik Dying Fetus in 2007 gezien heb, was het maar een middelmatige bedoeling. Aardig, maar onwennig. Niet zo vreemd, daar de band toen net weer een beetje grip op het leven kreeg, maar toch wel jammer. Vanavond laat de band echter een subliem staaltje death metal zien, met een ontzettend virulent voorkomen, zwaar geoliede strotten en is men, dankzij het feit dat dit de één na laatste show van de tour is, ontzettend op elkaar ingespeeld.
Your Treachery Will Die With You, Shepherd's Commandment, Pissing in the Mainstream, One Shot,One Kill, Justifiable Homicide en Homicidal Retribution brengen de hoofden van de aanwezigen op hol en koken het bloed tot deze de aderen laat knappen en Bibelot in een slachthuis verandert. De pit is in volle gang, de voorste rijen maaien met de vuisten door de lucht en na iedere nieuwe aankondiging schreeuwt men alleen maar harder, terwijl het al zware geluid alsmaar vetter wordt. Geen toegiften vanavond echter, na Kill Your Mother / Rape Your Dog en Praise the Lord (Opium of the Masses) bedankt de band en wordt het podium in een rap tempo klaargemaakt voor de volgende telg van de death metalelite.
Met Evisceration Plague heeft Cannibal Corpse mijns inziens één va de saaiste albums uit de kannibalen reeks uitgebracht en jammer genoeg moet het titelnummer ook de openingsnummer van de show worden. Logische keuze, daar niet van, toch hadden ze beter een woester nummer kunnen uitkiezen, want na het fenomenale optreden van Dying Fetus en dito geluid kun je er maar beter voor zorgen dat je zo snel mogelijk diepere indruk maakt. Cannibal Corpse heeft echter de mazzel dat de band zich nauwelijks meer hoeft te bewijzen en het publiek doorgaans op de wenken bedient, dus uiteindelijk wordt het toch nog een hele vette show.
Met wederom uitzinnig publiek, de nodige nieuwe nummers (Priests of Sodom, Evidence in the Furnace) en enkele verrassende aankondigingen van de frontman. Doorgaans moeten we het doen met de mededelingen die we inmiddels uit ons hoofd kennen, voor deze tour heeft de Corpsegrinder blijkbaar besloten deze ietwat uit te breiden en dat heeft hij ook meteen weids aangepakt. Gedurende de avond oreert hij over vrouwen en sletten en het feit dat niemand hem met headbangen kan bijhouden, maar het gerust mag proberen. Hij ouwehoert met de voorste rijen, eist meermaals een huge-ass pit, grijpt zich tijdens I Cum Blood veelvuldig in zijn kruis en draagt het nummer Make Them Suffer aan Stefan van Obscura op. Hij oogt ontspannen en geamuseerd, de rest van de band valt echter een beetje weg tegen het dominante voorkomen van de frontman.
Verscholen achter hun non-stop wapperende haardossen en drumkit (in tegenstelling tot het slagbeest van Dying Fetus is Paul Mazurkiewicz totaal uit beeld voor het publiek) doen de overige muzikanten met verve hun ding. Time to Kill is Now, Death Walking Terror , Fucked with a Knife, the Wretched Spawn, Pit of Zombies, a Skull Full of Maggots, Unleashing the Bloodthirsty en Covered with Sores stampen voorbij en opvallend is dan ook de keus voor een overwegend mid-tempo set, de aanwezigheid van Vomit The Soul en Disfigured, die doorgaans geen vaste klanten van de CC-setlist zijn en de afwezigheid van Devoured By Vermin (en de gebruikelijke voorafganger: "This is the first song from the Vile album"). De afsluiters Hammer Smashed Face en Stripped, Raped and Strangled laten de zaal uitgeput, verdoofd en tevreden achter, maar niet voordat de hele band nog handen komt schudden en attributen naar de hoofden slingeren. Jammer dat een aantal oelewappers zich weer eens moest misdragen, voor de rest rest een ieder een voldane aftocht zum hause.
Dying Fetus:
Klik op de foto's voor grotere versies