Zo rond kwart voor acht begon Charon (wat je uitspreekt als Karon, blijkbaar). Dit keer kende ik al wat nummers, waardoor het me iets vertrouwder in de oren klonk. De uptempo nummers vond ik wel een stuk beter dan de tragere, die begonnen me snel te vervelen. Ze speelden weer dezelfde mix van oudere en nieuwere nummers als voorheen, waaronder Erase Me, Little Angel en Sister Misery.
Na een korte pauze stond After Forever op de planken van 013. Volgens Floor was het fijn om weer in Nederland te zijn, maar zolang zijn ze toch niet weggeweest? Opener was weer Monolith Of Doubt, van hun Decipher album. Van dat album werden ook nog onder andere The Key en My Pledge Of Allegiance part 1. Natuurlijk sloot Forlorn Hope hun set af. Maar er werd ook ouder materiaal gespeeld, zoals Semblance Of Confusion, Yield To Temptation en een die ik nog niet live gehoord had: Inimical Chimera. Dit keer speelden ze ook weer de Iron Maiden cover The Evil That Men Do. De een vindt er niks aan, de ander vindt 'm geweldig. Ikzelf behoor tot die laatste categorie. Ondanks dat Floor de zanglijnen iets aanpast en natuurlijk totaal anders klinkt dan Bruce Dickinson weet de band toch een geweldige uitvoering ervan neer te zetten.
Maar ondanks dat het geluid zoals meestal in 013 wel dik in orde was, is er toch nog wat commentaar. Op een of andere manier vond ik Floor toch iets minder goed klinken dan de voorgaande keren. Komt het doordat de tour inmiddels al een tijdje loopt, en ze vermoeid raakt? Ik weet het niet. Maar desondanks viel het optreden toch echt niet tegen.
Zo tegen 10 uur werd het tijd voor Nightwish. Opener Bless The Child hakte er gelijk goed in, het publiek werd wild van enthousiasme. Nightwish heeft een reputatie van dat ze goed live spelen, en dat hebben ze in 013 weer bewezen. De band speelde weer erg strak, en Tarja klonk geweldig, ondanks dat ze me 's middags verteld had wat ziekjes te zijn. Blijkbaar had de rust die ze 's middags nam nog geholpen, want er was niets van ziekte te merken aan haar stem. Na onder andere Come Cover Me en The Kinslayer van het Wishmaster album gespeeld te hebben kon ook Marco Hietala zijn stem goed laten horen in Dead To The World. Ondanks dat de meningen onder de fans over zijn stem wat verschillen kreeg hij toch erg goeie reacties van het publiek. Even later kon hij weer meedoen, met het enige nummer wat de band speelde van hun debuutalbum Angels Fall First: Beauty And The Beast.
Toen was het tijd voor Tarja om even tot rust te komen, want de Ozzy Osbourne cover Crazy Train werd door iemand anders gezongen. Speciaal voor het Nederlandse publiek kwamen After Forever gitarist Bas Maas en drummer Andre Borgman het podium op om mee te spelen. Nou, het publiek werd gek zo leek het. Normaal gesproken deed Marco de zang in dit nummer, maar nu was het Bas die de microfoon ter hand nam, en als een echte showman op het podium stond te zingen. Tot ieders verbazing speelde Andre mee op gitaar. Niet alleen het publiek gewoon, want ook op het podium hadden ze erg veel plezier. Het gastoptreden bleef echter maar bij 1 nummer. Voor iedereen die nieuw materiaal wilde horen speelde de band daarna nog Slaying The Dreamer en het lange Beauty Of The Beast. Met de Gary Moore cover Over The Hills And Far Away sloot de band de normale set af. Als toegift kwamen dan nog het rustige Sleeping Sun en de perfecte afsluiter Wishmaster, en toen zat het er toch alweer op. Aan de reacties achteraf te zien had iedereen een geweldige avond gehad.
Nightwish setlist:
1. Bless The Child
2. End Of All Hope
3. Come Cover Me
4. The Kinslayer
5. Dead to the World
6. Deep Silent Complete
7. Beauty And The Beast
8. Crazy Train
9. Sacrament Of Wilderness
10. Slaying The Dreamer
11. Beauty Of The Beast
12. Over The Hills And Far Away
Toegift:
13. Sleeping Sun
14. Wishmaster
.jpeg){kind=small}
