Eind vorig jaar zagen we Kingfisher Sky in Luxor te Arnhem, maar toen eindigde de set abrupt vanwege een onwel geworden bezoeker. Tot dan maakte de Haagse formatie een prima indruk, zoals altijd eigenlijk. Toch is de progressieve rockband voor velen onder de radar gebleven, zo blijkt ook vanavond. In eerste instantie maakt onbekend onbemind en kijken de toeschouwers de kat nog even uit de spreekwoordelijke boom, maar dankzij het uitstekend afgestelde geluid – ook het prachtige basspel van invalbassist Luuk van Gerven komt goed uit de verf - genieten de kenners en raken nieuwkomers steeds meer onder de indruk. Uw recensent hoort opmerkingen als “Goed zeg” en “Leuk zeg” om zich heen na afloop van de nummers en dat is een passende omschrijving bij het optreden dat in toenemende mate bijval krijgt. Goed omdat er vaardige muzikanten op het podium staan, leuk vanwege de woorden van drummer Ivar de Graaf en zangeres Judith Rijnveld.
En om nog even op goed door te gaan: Kingfisher Sky weet een eigenzinnige mix van stijlen, waaronder progrock, pop en folk, te verpakken in rijke composities die voldoende hooks bevatten om vanavond in positieve zin aan de naamsbekendheid te werken. Mede dankzij het warme geluid vol definitie is het genieten van onder meer zes nummers van het meest recente album Feeding The Wolves (2024) en van het meeklap- en meezwaainummer Rise From The Flames.
En dat is meteen een mooi bruggetje naar Delain, want meezwaaien en meeklappen hoort natuurlijk bij de catchy nummers die een stuk toegankelijker zijn dan die van Kingfisher Sky. Nadat het grote doek dat tijdens de ombouw voor het podium hangt is gevallen, is het feest. De bandleden moedigen veelvuldig aan om mee te klappen en de fans geven direct gretig gehoor. De sfeer zit er al snel goed in dankzij het nostalgische duo Invidia en April Rain, nummers uit 2009. Diana Leah is in topvorm – al staan haar bijdragen halverwege de set niet altijd goed in de mix – en is wederom gegroeid als frontvrouw. De Roemeense voelt zich duidelijk comfortabeler dan ooit op de planken en haar toespraken zijn gevarieerder en overtuigender.
Ze belooft er een feest van te maken en dat wordt het ook. Niet alleen dankzij de oude krakers, maar ook recentere tracks, zoals Burning Bridges (dat met overdonderende kracht wordt gebracht), de twee nieuwe tracks van de Dance With The Devil-ep en The Tragedy Of The Commons, dat sinds 2017 weer eens op de setlist staat. Laatstgenoemde is een van de verrassingen vanavond, niet in de laatste plaats vanwege de gastbijdrage van Ivar de Graaf (Kingfisher Sky) op semi-akoestische gitaar. De onaangekondigde gast moet overigens rennen om op tijd te zijn om zijn partijen te spelen, maar kwijt zich uitstekend van zijn taak. Andere verrassingen zijn de Lucidity-medley, die helaas instrumentaal en wat aan de korte kant is, en op veler verzoek komt Invictus langs.
Verder is het vooral een feest van herkenning. Tijdens Get The Devil Out Of Me springen velen mee en om de feestvreugde nog verder te vergroten, worden er grote ballonnen het publiek in gegooid tijdens Don’t Let Go. Dat levert leuke taferelen op, want enkele bereiken zelfs het balkon en de bandleden tonen zich al spelend en zingend goede voet- en volleyballers. Moth To A Flame is een klassieker in wording en over klassiekers gesproken: tijdens Not Enough - een van de favorieten van Diana – komt een jonge fan op het podium zitten. Wie ook het podium opkomt, is Paolo Ribaldini. Hij is klein van stuk, maar zijn prestaties zijn groots. Het is niet eenvoudig om de zangpartijen van Marko Hietala te moeten vertolken, maar het gaat de Italiaanse zanger prima af. Niet allleen zijn uithalen zijn overtuigend, ook de samenzang met Diana is prima in orde. Hij is bovendien iemand met een positieve uitstraling en hij maakt veelvuldig contact met de andere bandleden. Zo staat hij synchroon te headbangen met bassist Ludovico Cioffi (volgens Ronald Landa “the most handsome Italian bassist in the band”) en de interactie met Diana in Invictus is mooi om te zien.
Met lijflied We Are The Others neemt Delain na een lange set afscheid van de fans. De uitspraak “Delain hoort bij Zwolle en Zwolle hoort bij Delain (de plek waar het 574 jaar geleden begon)” klopt als een bus. Het is ongelooflijk hoeveel deze band betekent voor zovelen. Zo zijn er speciaal fans uit Frankrijk aanwezig die hun geluk niet op kunnen als Diana vlak na de show hun vlag nog even laat zien. Net als de jonge meid zijn ze getuige geweest van een onvergetelijke avond waarop Kingfisher Sky goed en gezellig was en Delain er een feest van maakte.
Setlist Delain:
1. Invidia
2. April Rain
3. Burning Bridges
4. The Reaping
5. Suckerpunch
6. Lucidity Medley
7. Sleepwalkers Dream
8. The Tragedy Of The Commons
9. Underland
10. Creatures
11. Get The Devil Out Of Me
12. Queen Of Shadow
13. Your Body Is A Battleground
14. Don't Let Go
15. Moth To A Flame
16. Dance With The Devil
17. Not Enough
18. Invictus
19. We Are The Others
Setlist Kingfisher Sky:
1. Nobody Else Is Watching
2. Craving
3. Vertigo
4. Feeding The Wolves
5. Distant Memories
6. Fade Away
7. Embrace The Moment
8. Strength Of The Endless
9. Rise From The Flames
Met dank aan Anrico van der Linden (AHGG van der Linden Concert Photography) voor de foto's.
