De laatste keer dat Nightwish in Nederland was - zo’n drie maanden geleden - stond Sonata Arctica nog in het voorprogramma. Vanavond mogen we genieten van twee supportacts. Allereerst is het de beurt aan Imperia. Deze Nederlandse band met aan het roer voormalig Trail of Tears-zangeres Helena Iren Michaelsen, bracht in 2004 hun debuut ‘The Ancient Dance of Qetesh’ uit. Sindsdien treedt het vijftal regelmatig op in binnen- en buitenland. Vanaf het begin is het duidelijk dat de akoestiek in de HMH werkelijk om van te smullen is. Het geluid is uitstekend, Imperia speelt goed en toch gaat het publiek niet los. Hoofdoorzaak is waarschijnlijk dat de band nog te weinig naam heeft gemaakt en de meeste mensen in de zaal niet bekend zijn met de nummers van deze Groningse band. Duidelijk is wel dat Imperia veel potentie heeft en wellicht na een tweede album en meer concerten een grote naam kan worden binnen de metalscene.

De volgende band heeft die status inmiddels al wel bereikt. After Forever speelde niet alleen in ongeveer elke zaal in Nederland die je je maar kan bedenken, ook buiten de landsgrenzen zijn de Limburgers zeer succesvol. Toch had After Forever bijna moeten afzeggen voor vanavond. Drummer André Borgman werd namelijk afgelopen week opgenomen in het ziekenhuis en daar werd kanker bij hem geconstateerd. Vervolgens is hij gelijk geopereerd. Zijn vervanger voor vanavond is niemand minder dan voormalig Gorefest-drummer Ed Warby, die binnen twee dagen het repertoire van After Forever leerde. Er wordt geopend met het schitterende ‘Beautiful Emptiness’ afkomstig van hun laatste cd ‘Invisble Circles’. Vervolgens is het achtereenvolgens de beurt aan ‘My Pledge of Allegiance I’, ‘Monolith of Doubt’, het rustige ‘Eccentric’, ‘Digital Deceit’, ‘Glorifying Means’, de Iron Maiden cover ‘The Evil That Men Do’ en er wordt als gebruikelijk afgesloten met ‘Follow in the Cry’. De band kwam uitermate gedreven over en wilde koste wat het kost een prima show neerzetten. Dat is gelukt. Er werd strak gespeeld, Floor zong als altijd de sterren van de hemel en ja, dat geluid in de HMH, subliem!

Dan de band waar eigenlijk iedereen, of in ieder geval de meeste mensen voor zijn gekomen: Nightwish. Dit Finse vijftal mag worden gezien als de vaandeldragers van wat menigeen gothic-metal noemt; een mix van synthesizers, vrouwelijke zang en niet te vergeten metal. De band is over de hele wereld immens populair en hun cd’s gaan als warme broodjes over de toonbank. Vanavond komen veel nummers langs die afkomstig zijn van het meest recente album ‘Once’, waaronder ‘Dark Chest of Wonders’, ‘Planet Hell’, en ‘The Siren’. Uiteraard wordt er ook teruggegrepen naar de wat oudere nummers en valt ons de Pink Floyd cover ‘High Hopes’ ten deel.

Was de sfeer op Dynamo maar matig vanwege het vroege uur en het daarbij behorende vele zonlicht, vanavond krijgen we een concert voorgeschoteld dat van een andere orde is. Regelmatig wordt het publiek verrast door knallend vuurwerk en metershoge vlammen. Ook heeft de Nightwish-crew een idee van Slayer afgekeken, te weten ‘the wall of blood’ waarbij ‘bloed’ van boven het podium als een gordijn naar beneden komt stromen. Wel is het bloed vervangen door water, voor de jongere fans in de zaal, die er overigens in grote aantallen zijn. Na de toegift waarin ondermeer ‘Nemo’, ‘I Wish I Had An Angel’ en ‘Ghost Love Score’ voorbij komen, verlaten Tarja en consorten het podium en aan het applaus te horen zullen veel fans het helemaal niet erg vinden als Nightwish binnen enkele maanden nóg een keer Nederland aan doet. Kortom, een avond om niet snel te vergeten.