Voordat het zover is, mag Beyond The Black, nadat het intro Paint It Black van The Rolling Stones door de boxen heeft geklonken, als voorprogramma aantreden. Bij voorbaat al een geslaagde keuze als support-act, want de Duitse popmetalformatie laat zich onder meer inspireren door de hoofdact, zo bleek al bij de eerste kennismaking begin 2015 met de videoclip bij In The Shadows. In korte tijd heeft de groep veel opgetreden en reeds drie albums op zijn naam staan. Van elk van die albums komen vanavond nummers aan bod. Het maakt eigenlijk niet heel veel uit welke songs Jennifer Haben zingt, want ze zijn allemaal even catchy. Als je ze een keer gehoord hebt, kun je ze zo meezingen. De jonge zangeres is vanavond in vorm, betrekt het publiek goed bij de show en is net als de heren om haar heen constant in beweging.

Gitarist Christian Hermsdörfer is van die heren de meest opvallende verschijning. Hij verzorgt de meeste achtergrondzangpartijen en geeft een aantal songs een rauw randje met zijn extreme vocalen. Het vijftal presteert prima, maar krijgt voorafgaand aan Shine And Shade op de vraag “Are you ready to jump with us?” weinig gehoor. Daarvoor zijn de meeste bezoekers nog niet helemaal overtuigd, óf te onbekend met het materiaal. De oosterburen zien echter tot hun tevredenheid de bijval na elk nummer toenemen. Beyond The Black sluit een prima show met het hoogtepunt Hallelujah (“The last song we wanna play…. eh…. can play”) af. Alle remmen gaan los, de bandleden maken onderling grappen, tonen veel speelplezier en Jennifer, die dankbaarheid toont dat de band in het voorprogramma van WT mag staan, verschijnt in een schattige kersttrui. Beyond The Black wint fans.

Na het fijne voorprogramma is het tijd voor de hoofdact. Within Temptation komt begin volgend jaar, op 1 februari om precies te zijn, met Resist, de opvolger van Hydra (2014). Van het aankomende album komen er in het begin van de set maar liefst drie nummers aan bod. Raise Your Banner, The Reckoning en Endless War. Zonder gastzangers Anders Fridén (In Flames) en Jacoby Shaddix (Papa Roach), maar dat stoort niet. Er valt namelijk meer dan voldoende te beleven tijdens deze tracks. Zo doen de rookkanonnen al vroeg hun werk, is er een mooie lichtshow en zijn er clips en futuristische (denk aan Star Wars), abstracte beelden te zien op vijf projectieschermen. Sharon den Adel staat centraal op een rots en heeft bij de openingstrack een badjas aan en een vlag in haar hand waarmee ze zwaait. Van de drie tracks komt The Reckoning het beste uit de verf (tijdens Raise Your Banner is het nog even zoeken naar de juiste geluidsafstelling), maar ook het atmosferische Endless War, waarin vooral de keyboardpartijen voor veel sfeer zorgen, laat de fans met vertrouwen uitkijken naar Resist.

Ondanks dat de frontvrouw, die zich na het tweede nummer ontdoet van haar badjas, verklaart gisteren een enkelblessure in het hotel te hebben opgelopen (“Ik loop een beetje als Sharon Osbourne rond”), geeft ze alles wat ze heeft. Ze is goed bij stem. Slechts als ze veel kracht moet zetten om boven het geweld van de heren uit te komen tijdens The Reckoning en The Heart Of Everything klinkt het even wat minder, maar daar staan veel momenten tegenover waarop ze imponeert met haar hoge zang, bijvoorbeeld aan het einde van Raise Your Banner.

De nieuwe nummers krijgen veel bijval, maar de publieksparticipatie neemt pas echt toe vanaf In The Middle Of The Night. Alle handen gaan omhoog en een groot deel van de bezoekers staat mee te klappen en mee te zingen. Bij Stand My Ground (dit jaar op nummer 1020 in de Top 2000) zijn er nog meer fans die meezingen, tot grote vreugde van Sharon, die een kushandje naar de fans geeft. Ze is ondanks haar blessure beweeglijk. De vijf mannen op het podium bewegen flink mee op de muziek en tonen zich zeer actief. Zo zit Mike Coolen gedreven te rammen op zijn drumstel en zingt Stefan Helleblad meerdere teksten mee. Hij zorgt trouwens ook voor de prima screams ("Blood for freedom") in Raise Your Banner.

Hoogtepunten zijn er vele, zoals de rustige en mooi gezongen versie van All I Need en de lange, sfeervolle epic The Promise uit 2000, waarin Ruud Jolie en Stefan Helleblad samenkomen op de rots voor de harmonieuze gitaarpartijen en toetsenist Martijn Spierenburg soleert zonder naar zijn instrument te kijken. Ondertussen zijn er mooie abstracte beelden op de achtergrond te zien en zorgt de lichtshow voor een donker en episch karakter. Ook het nieuwe Mercy Mirror komt goed uit de verf. Toch gaat er voor een groot aantal bezoekers niets boven de klassiekers Paradise (What About Us?), What Have You Done (met clips op de achtergrond) en Mother Earth. Met name tijdens de twee laatstgenoemden zingt iedereen mee. Ice Queen staat ook op de setlist, maar de bandleden zijn flauw van het vaak spelen van de originele versie en daarvoor in de plaats is er een ingetogen versie met alleen Sharon, Stefan en Martijn. Mooi, op een heel andere manier.

Naarmate het optreden vordert, stijgt de temperatuur in 013. Dit in combinatie met de volle zaal zorgt ervoor dat er enkele mensen flauwvallen. Tijdens What Have You Done gebeurt dit midden in de zaal. Het ontgaat de bandleden niet en al snel volgen gebaren van Ruud en Sharon om te stoppen met spelen. Ze maken zich zorgen om de toestand van de bezoeker en de band verlaat het podium om de hulpdiensten ongestoord hun werk te laten doen. Dat levert uiteraard veel sympathie op. Na een applaus zet de band de hit opnieuw in. Forgiven is een prachtig rustpunt met een sterrenhemel als achtergrond en favoriet Mother Earth sluit de reguliere set af.

Er komt nog een toegift in de vorm van Stairway To The Skies, met een bijzonder showelement. Sharon stijgt letterlijk tot grote hoogten. Als een engel in een lichtgroene jurk zweeft ze boven het podium op ongeveer vijf meter hoogte. Een mooi einde van een mooi concert, dat een gemotiveerd Within Temptation laat zien. De nieuwe songs geven veel vertrouwen in het nieuwe album en de hits blijven hun kracht houden. De duim van Sharon gaat meerdere malen omhoog tijdens het optreden en die thumbs up krijgt ze terug van het publiek. Ze krijgt een roos van een fan die al om 5.53 uur (in de ochtend) voor 013 zat te wachten (tijdens The Reckoning gooide iemand al een knuffelbeest het podium op). Ze bedankt de 33-koppige crew en Ruud Jolie, net als Mike Coolen een Tilburger van origine, spreekt zijn ongeloof uit over de grote opkomst bij de drie shows. Een gemêleerd gezelschap heeft genoten van een gaaf optreden van Within Temptation.

Setlist Within Temptation:
1. Raise Your Banner
2. The Reckoning
3. Endless War
4. In The Middle Of The Night
5. Stand My Ground
6. All I Need
7. Supernova
8. The Promise
9. The Cross
10. Ice Queen
11. Faster
12. Mercy Mirror
13. Paradise (What About Us?)
14. The Heart Of Everything
15. What Have You Done
16, Forgiven
17. Mother Earth

Toegift:
18. Stairway To The Skies

Setlist Beyond The Black:
1. Heart Of The Hurricane
2. Lost In Forever
3. In The Shadows
4. When Angels Fall
5. Million Lightyears
6. Shine And Shade
7. Hallelujah

Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina.