Garbage en Pip Blom in Utrecht | Metalfan.nl Concertreview

De Amsterdamse indierockgroep Pip Blom opent de concertavond voor een zeer matig gevulde zaal. Het jonge viertal laat zich er niet door afleiden en staat enthousiast te spelen. Het is niet de zangeres waarnaar de band is vernoemd, die de meeste aandacht trekt, maar drumster Gini Cameron, die hyper is. De band bestaat naast Pip en Gini uit gitarist/zanger Tender Blom en bassist Casper van der Lans. Dit soort muziek (indierock/post-punk die soms aan The Breeders doet denken) komt het beste tot zijn recht in een klein zaaltje. Ronda is dus te groot en daardoor verzuipen de tracks als het ware. Toch zitten er een paar momenten van opleving in, een nummer met een goede baslijn en één waarin wordt afgeweken van de standaardopzet. Op die momenten is er achteraf wat meer bijval, maar Pip Blom sluit voor het gros niet goed aan op de muziek van de headliner.

Garbage maakt namelijk een kruising tussen pop, trip-hop, metal, rock en elektronica. In de jaren negentig was de combinatie van technologie en rock fris en kwam de Amerikaanse formatie met twee prima albums die een aantal hitsingles en MTV Awards opleverden. In 2015 stonden zangeres Shirley Manson en haar mannen in 013 te Tilburg en een dag later in Vorst Nationaal te Brussel om het twintigjarig jubileum van het gelijknamige debuut te vieren. Vandaag is opvolger Version 2.0 aan de beurt. Niet in chronologische volgorde overigens. Nee, de groep die er in 2005 mee ophield en 2012 weer terugkwam, shufflet en gooit er veel andere nummers tussendoor. Een paar covers en wat songs van andere albums, behalve het debuut, want die waren immers drie jaar geleden al aan bod gekomen.

De nummers zijn live een stuk steviger en rauwer en komen vandaag prima uit de boxen en dat geldt niet alleen voor de singles I Think I'm Paranoid, Push It, Special, When I Grow Up, The Trick Is To Keep Breathing en You Look So Fine, maar ook voor de sfeervolle opener Afterglow (“You’ve got to learn to love yourself”), de b-kant van I Think I’m Paranoid, waarin de spotlight gericht is op Shirley, die tijdens onder andere het erop volgende Deadwood rondjes loopt op het podium, waar veel ruimte voor haar gereserveerd is. De ritmesectie staat achteraan, de gitaristen, die af en toe naar voren stappen, aan de zijkant, met beide een keyboard tot hun beschikking. Steve houdt echter niet zo van aandacht, dus als hij naar voren stapt, scanderen de fans zijn naam en is Shirley sprakeloos.

Vanaf Temptation Waits komt er meer tempo in de set en komt er meer beweging bij de fans. Was het bij Pip Blom nog rustig, bij Garbage is de zaal zo goed als vol. Men zingt mee terwijl ook de lichtshow tot leven komt. Zoals vermeld komen de nummers goed uit de boxen. Zo heeft Special live veel meer power dan op het studiomateriaal. De sterke fase houdt aan met The World Is Enough, waarin Shirley’s zang een compliment verdient en deze soundtrack van de gelijknamige James Bond-film uit 1999 veel emotionele diepte ademt.

De nummers volgen elkaar in hoog tempo op. Ertussenin zijn fragmenten uit films te horen. Een paar keer neemt de charismatische frontvrouw het woord, met een prachtig Schots accent. Ze bedankt de crew die tijdens de tour goed werk heeft geleverd en de fans, specifiek Greg, die al zestig keer naar een optreden van Garbage is geweest (“That’s insane, you’ve been to more Garbage shows than I’ve ever participated in.”). Ook zingt men mee met Shirley als ze Happy Birthday To You zingt voor de front of house David, die veertig is geworden.

Meerdere tracks komen live beter tot hun recht dan op het album. Zo heeft Medication veel impact. Het is een van de momenten waarop Shirley imponeert met haar emotionele voordracht. Ook de b-kant Soldier Through This, waarover de in het oranje gestylde, charismatische zangeres verklaart dat het een "feminist anthem" is ("Shine your light, not only into yourself, but into the world") is een treffend voorbeeld. Na het eveneens rustige Thirteen, afkomstig van Beautiful Garbage en nog een cover in de vorm van Can't Seem To Mke You Mine, klinkt een golf van gejuich en is er veel beweging tijdens I Think I'm Paranoid, waarin Shirley op de knieën gaat en haar lenigheid toont, en dat op 52-jarige leeftijd. Veel fans zingen mee, net zoals in het fantastisch uitgevoerde Push It, waarin Shirley aan de schouder hangt van sessiebassist Eric Avery, die het hele optreden achterop het podium blijft staan. Het feestelijke When I Grow Up (met springende fans) en een uitgebreide versie van het mooie, sensuele You Look So Fine (met Shirley op gitaar) vormen het einde van de reguliere set.

De toegift is een bijzondere. Na de single The Trick To Keep Breathing is weliswaar een logische keuze, maar er volgen geen nummers van het debuut. Shirley geeft een uitgebreide verklaring dat ondanks het vele verzoek Garbage ervan afziet. "Right wing hate and falling into an endless looking back is a waste of time. Looking forward is the healthiest way of life" en daarom volgt het nieuwe No Horses. Last but not least is er nog een prima uitvoering van Cherry Lips, die echter het dubbele gevoel van het gemis van nummers van het debuutalbum niet kunnen wegnemen.

Garbage toonde vandaag echter aan dat het springlevend en gemotiveerd is en dat veel nummers live nog meer impact hebben dan op de albums. De bandleden zijn zichtbaar blij met de grote belangstelling. Shirley kan het bijna niet geloven dat er nog altijd zo veel "wonderful nutters" zijn die de band steunen en geeft aan dat de fans de reden zijn dat de band na een periode van inactiviteit weer bij elkaar is gekomen om dat te doen waar deze het beste in is. Eigenzinnige muziek maken. Vanavond was het, o met de woorden van Shirley af te sluiten: "Weird, wonderful and lovely."

Setlist Garbage:
1. Afterglow
2. Deadwood
3. Temptation Waits
4. Wicked Ways (With Personal Jesus snippet)
5. Happy Birthday To You (Mildred J. Hill & Patty Hill-cover)
6. Special
7. The World Is Not Enough
8. 13x Forever
9. Get Busy With The Fizzy
10. Hammering In My Head
11. Medication
12. Thirteen (Big Star-cover)
13. Can't Seem To Make You Mine (The Seeds-cover) (With Tired Of Waiting For You snippet )
14. I Think I'm Paranoid
15. Sleep Together
16. Dumb
17. Soldier Through This
18. Lick The Pavement
19. Push It
20. When I Grow Up
21. You Look So Fine (with Dreams snippet)