Dinos Chapman is de helft van het schijnbaar bekende duo The Chapman Brothers en opent om 20.00 uur de avond. De Engelsman maakt naar eigen zeggen experimental ambient electronic noise. Deze benaming doet de wenkbrauwen al fronzen en het blijkt ook niet meer te zijn dan elektronische piepjes en geluidjes waar geen (shock)rocker een draad aan vast kan knopen. Het Marilyn Manson-publiek is best wel wat elektronica en experimentele tonen gewend, maar dit is te veel van het saaie. Het was beter geweest als dit optreden nooit had plaatsgevonden.
Na de nare smaak van het voorprogramma weggespoeld te hebben met een biertje en weer op adem te zijn gekomen met lekkere pauzemuziek, is de eer aan Marilyn Manson om er voor de ruim drieduizend aanwezigen een geslaagde avond van te maken. Als The End van The Doors uit de speakers knalt, is dat het begin voor een Marilyn Manson-show. De band bestaat naast Manson zelf uit de gitaristen Tyler Bates en Paul Wiley, drummer Gil Sharone en bassist Juan Alderete. Alderete vervangt sinds eind oktober de langdienende bühnepersoonlijkheid Twiggy, die kon vertrekken nadat hij werd beschuldigd van verkrachting van zijn vroegere levenspartner Jessicka Addams in de negentiger jaren. Hierdoor bestaat de gehele begeleidingsband uit geschminkte puppets waarvan alleen Tyler Bates nog iets aan de show bijdraagt.
De openingstrack is het sterke Revelation #12, dat ook de opener is van het laatste album Heaven Upside Down. De gelijknamige tour om het album te promoten, eindigt op 9 december in Londen en wordt in de zomer van 2018 vervolgd op de festivals (Graspop staat daar op dit moment nog niet bij). Manson brak begin oktober zijn been bij een optreden in New York doordat er een decorstuk op hem viel. Hierdoor zit en staat hij in een combirolstoel om dit nog eens extra duidelijk te maken. Gelukkig ziet hij er nog even 'goed' uit als daarvoor. Het tweede nummer is ouwe shit in de vorm van This Is The New Shit. Manson doet deze nog vanuit zijn budget-troon, als je het vergelijkt met die van Dave Grohl. De rest van de band speelt anoniem en machinaal de partijtjes buiten de schijnwerpers.
Met Disposable Teens en mOBSCENE krijgen we nog twee oudjes voorgeschoteld. Marilyn is niet geweldig bij stem en heeft moeite om boven de muziek uit te komen. Alleen zijn schreeuwen zijn goed hoorbaar. Nu kan dat ook komen omdat het Klokgebouw niet bekendstaat om het goede geluid en vanavond is daar geen uitzondering op. Na Kill 4 Me van het laatste album krijgen we weer een paar oude bekende in de vorm van Deep Six en The Dope Show. Als iedereen bij het volgende intro verwacht dat I Don't Like The Drugs (But The Drugs Like Me) gespeeld gaat worden, zegt Manson dat hij liegt en wordt Sweet Dreams van Eurytmics ingezet, waarmee de eentonigheid van het concert wordt doorbroken.
Na Tourniquet wordt de set afgesloten met We Know Where You Fucking Live en Say10 van het laatste album. Live klinken de oude en nieuwe nummers even sterk, waarbij het oudere materiaal alleen beter wordt herkend. Een lekkere livesfeer tussen band en publiek komt echter niet op gang. Marilyn doet ondanks zijn beperkte mobiliteit zijn uiterste best de zaal op gang te krijgen met verkleedpartijen en theater, maar het is vergeefse moeite.
De band komt nog wel terug voor een toegift. Hierin zit uiteraard de hit The Beautiful People van Antichrist Superstar, maar zelfs daarmee lukt het niet. Als na in totaal dertien nummers gespeeld te hebben God's Gonna Cut You Down van Johnny Cash klinkt, is de show al weer over.
Marilyn Manson zet een keurige geproduceerde rockshow neer. Manson zelf is en blijft een geweldig performer, maar net zoals op de meeste van zijn laatste albums is de felheid ervanaf. Shockeerde hij vroeger echt, nu lijkt het bedacht. Ook doet hij mee aan het leegzuigen van fans door extreem dure meet & greet-tickets te verkopen waarbij je een klef handje krijgt en op de foto mag met de rockster. Echter iedereen heeft een leuke avond gehad, al knaagt het dat er zoveel meer inzit wat er op de één of andere manier niet uitkwam. Degelijkheid troef dus en dat wil je niet als je naar een Marilyn Manson-concert gaat.
Setlist:
1. Revelation #12
2. This Is The New Shit
3. Disposable Teens
4. mOBSCENE
5. Kill 4 Me
6. Deep Six
7. The Dope Show
8. Sweet Dreams (Eurythmics-cover)
9. Tourniquet
10. We Know Where You Fucking Live
11. Say 10
Toegift:
12. Cricifiction In Space
13. The Beautiful People