Ik heb Anathema tussen 1998 en 2003 een zestal keer gezien. Zes geweldige concerten die telkens heel veel sfeer bevatten. Mijmerend denk ik terug aan vorige optredens waar ze veel oud materiaal en ook af en toe geweldige covers speelden (Metallica’s Orion, Iron Maiden’s Phantom of the Opera en verschillende Pink Floyd nummers). Ik wist op voorhand dat dit Anathema concert een heel stuk rustiger zou worden maar bij deze band maakt dat niet zoveel uit want alles klinkt gewoon erg mooi.
Anathema kwam rustig het podium op en begon erg relaxed aan hun set. Er werd bijna alleen maar materiaal gespeeld van de laatste drie albums. Zo kregen we onder andere ‘Balance’, het harde ‘Pulled under at 2000 metres a second’ en het emotionele ‘Flying’ voorgeschoteld van het nieuwe album ‘A natural disaster’. Van het vorige album ‘A fine day to exit’ kregen we onder andere ‘Pressure’, ‘Release’ en het titelnummer te horen. Tot mijn verrassing werden er ook een vijftal nummers gespeeld van het mooie ‘Judgement’ album. Daarnaast kregen we nog een stukje Pink Floyd en twee nummers van mijn favoriete Anathema album ‘Alternative 4’ namelijk ‘Fragile dreams’ (hoogtepunt van de set en het enigste moment van het concert dat je ouderwets kon headbangen) en ‘Innersilence’. Lee douglas (gastzangeres op het laatste Anathema album) was ook meegekomen en zij zong onder andere ‘A natural disaster’. Erg leuk dat deze dame meegekomen was.
Al bij al weer een uitstekend concert van Anathema maar eigenlijk ook het minste concert dat ik van hen zag. Dat was vooral te wijten aan de setlist. Oude krakers zoals het sublieme ‘A dying wish’ van ‘The silent enigma’ en ‘Sleepless’ van doomklassieker ‘Serenades’ ontbraken. Sterker nog, er werd geen één nummer van deze twee klassiekers gespeeld en dat was voor het eerst ooit. Erg jammer. Dus het was een heel mooi concert maar ik heb de heren al stukken sterker en vooral veel emotioneler zien spelen.
.jpeg){kind=small}
