Men heeft een aantal collegamuzikanten opgetrommeld om een eenentwintigtal Motörheadnummers te vertolken, al dan niet in een aangepaste versie. Ryanne van Dorst (Elle Bandita, Dool), Janneke Nijhuijs (The Deaf), Charlotte Wessels (Delain), Marco Roelofs (Heideroosjes, Stavast), Peter van Elderen (Peter Pan Speedrock) en Dave Vermeulen (Voltage) geven acte de présence als gastzanger(es). Dikke Dennis praat de avond aan elkaar, tevens zie je hem meerdere malen opduiken als stagemanager. Ook schroomt hij niet bij het laatste nummer (Schoppenaas) nog even als zanger het podium onveilig te maken.
Als support fungeert Metal Factory Eindhoven. Deze groep brengt een akoestische set ten gehore van een aantal Motörheadnummers. Door omstandigheden is ondergetekende te laat en kan ik slechts afgaan op reacties van andere aanwezigen. Men is verdeeld. De een vindt het namelijk geweldig en de ander trotseert de moeizame gang richting de bar, in afwachting van de hoofdact.
Afgetrapt wordt er door Death Alley met, hoe kan het ook anders; Motörhead. Lekker energiek zijn de vertolkingen van Iron Fist en Ramones met een springende en beweeglijke Marco Roelofs. Ryanne van Dorst neemt (weliswaar zonder gitaar) drie nummers voor haar rekening. Zeker Bomber knalt en haar duet met Douwe (Please Don't Touch) wordt strak en swingend met bijbehorende danspasjes neergezet. Dave Vermeulen samen met Peter van Elderen brengen Whorehouse Blues op een waardige manier.
Charlotte Wessels en Janneke Nijhuis zetten, ieder op geheel eigen wijze, een gedreven optreden neer. Zeker Charlotte laat hiermee een andere kant van zichzelf zien. De afwisseling met verschillende bezettingen en steeds wisselende vocalen werkt zeer goed en ook de mix van hits en minder bekende songs pakt goed uit. Verrassend is de akoestische bluesy versie door Peter van Elderen van Ace Of Spades.
Na dit rustpuntje komen er nog knallende vertolkingen langs van een aantal van de grootste hits: Killed By Death, (We Are) The Road Crew en Overkill. Ook wordt Hawkwind niet overgeslagen en men zet een ronkende versie van Silver Machine neer. Zoals al eerder vermeld, is het laatste nummer voorbehouden aan Dikke Dennis. Alle muzikanten tezamen brengen een allesvernietigende Schoppenaas ten gehore en met dit nummer maakt men een einde aan deze memorabele avond.
Er staan nog vier shows gepland. Twee zijn inmiddels geweest, op 6 januari in Metropool te Hengelo en 7 januari in Volt te Sittard. Maar Lemmy Lives is op 20 januari in Fluor te Amersfoort en 21 januari in Victorie te Alkmaar nog te zien. De eerste vier shows waren uitverkocht en achteraf volkomen terecht, want dit is niet zo maar een coverbandje, maar een gedreven groep mensen die hun inzet en vakmanschap moeiteloos overbrengt op alle aanwezigen. Petje af voor de zieke Oeds Beydals, die zich niet liet weerhouden door de griep. Gaat dat zien, allen! Niet vergeten: #volhouwe.