Het zouden mooie tijden moeten zijn voor Death Alley. De Amsterdammers brachten twee jaar geleden een puik debuutalbum uit, tourden door Europa en de Verenigde Staten en zetten vervolgens met een subliem optreden op Roadburn 2016 een kroon op hun werk. Sindsdien verliet Ming Boyer de band en onlangs werd onder enigszins raadselachtige omstandigheden bassist Dennis Duinhouwer ontslagen.

Ik begin natuurlijk wel een beetje te vrezen voor de toekomst van Death Alley, want in die paar jaar tijd wist dit kwartet uit te groeien tot een van beste acts op hardrockgebied in Nederland. Het optreden op Roadburn was ijzersterk. Lees het verslag van Roadburn maar terug. Ik zou er geen woord aan veranderen. Nu ik het album terugluister, hoef ik mijn ogen maar dicht te doen en ik waan me weer in de Green Room. Nog altijd zijn de gastbijdragen van Ron van Herpen (Astrosoniq, Zoon, ex-The Devil's Blood) en Jevin de Groot (M�hr) een gouden zet en denk ik dat Death Alley er misschien helemaal niet slecht aan zou doen om een tweede gitarist aan te trekken.

Het hoogtepunt van de set is uiteraard Supernatural Predator dat ruim twee keer langer is dan op plaat. Een groots, psychedelisch meesterwerk! Ook de cover van It's On van The Devil's Blood is verrassend sterk. Als ik het me goed herinner, speelde Death Alley wel meer nummers van het debuutalbum, maar juist de interessantste tracks hebben deze liveplaat gehaald. Dit is verre van een heropname van het studioalbum met het geluid van publiek op de achtergrond. Ik promoot zelden live-albums, maar hier maak ik echt een uitzondering. Dit was een optreden om in te lijsten!

Tracklist:
1. It�s On
2. 666666
3. Feeding The Lions
4. Supernatural Predator