Nihilsm staat vol met songs over de ongelijke verdeling van geld, macht en middelen en de schrijnende gevolgen daarvan. Het levert voldoende teksten op voor een plaat die barst van de woede en frustratie. De gedrevenheid spat eraf. Het knappe daarvan is dat die gedrevenheid zich niet alleen uit in geraas met blastbeats, maar dat de mix van stijlen die de muziek van Teethgrinder kenmerkt, ruimte biedt voor conceptversterkende filmfragmenten en verschillende tempos en emoties.
De vier muzikanten mixen grindcore, slugde, hardcore, crust, black, death en doom metal tot iets eigens. Grindcore vormt weliswaar de hoofdmoot, maar er zit bijzonder veel afwisseling in de tracks. Niet alleen qua stijl, maar ook qua sfeer. Constant is er dreiging of ontlading. Er zit veel diepte in de sound en daardoor ontstaat iets filmisch of zelfs apocalyptisch. Over filmisch gesproken: er zijn passages uit Mr. Robot, The Devils Advocate en Anesthesia verwerkt in de songs, alsmede een speech van dierenrechtenactivist Gary Yourofski.
Bovendien zitten er memorabele ideen in de riffs. Luister maar eens naar Sicarius of het meer dan vijf minuten durende Carnist. Laatstgenoemde is een stuk trager dan de rest van de nummers. Het is een mengeling van verschillende stijlen waaronder sludgy post-metal en Deathspell Omega-achtige dissonante black.
Nihilism laat een positieve indruk achter. Dat heeft vooral te maken met de gedrevenheid waarmee de plaat is ingespeeld en ingezongen, maar ook met hoe de boodschap versterkt wordt middels passende gesproken fragmenten en de veelzijdigheid van stijlen die je niet vaak in deze mate tegenkomt in de grindscene. Deze tweede full-length is nog gevarieerder dan het debuut. Teethgrinder is uniek en ontwikkelt grindcore op een vooruitstrevende manier.
Tracklist:
1. Somnanbulant
2. The Soil Has A Thirst For Blood
3. Isolation
4. The Pain Exceeds The Fear
5. Force Fed Ideologies
6. Carnist
7. Sicarius
8. Pale Flowers
9. Bite The Hand That Feeds
