Zet The Lucifer Principle op het podium en het is feest. Dat ik min of meer gedwongen voorop liep in de polonaise, zal voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staan. Ik bevond mij in goed gezelschap. Achter mij liep mijn dochter te hossen en daarachter Marloes van Izegrim, die er volgens mij mee begon. Voor geen goud had ik de comeback als headliner van Tattoofest Indoor 2016 willen missen.
Het is dit jaar tien jaar geleden dat het debuut Pitch Black Dawn uitkwam. Het was het begin van een gestage opmars die zeven jaar geleden abrupt overging in radiostilte. Waar andere deathmetalbands kozen voor meer agressie en snelheid, deed The Lucifer Principle bijna het tegenovergestelde. De old school death is doorspekt met een flinke dosis groove en rock-n-roll. Door de catchy melodien is het bijna swingend te noemen en toegankelijk voor een groot publiek. The Lucifer Principle heeft dit nog niet verleerd. Tijdens iedere luisterbeurt betrap ik mezelf erop dat ik beweeg. Deze muziek dwingt je ertoe, je hebt geen andere keuze. Frontman Earik Mortem gebruikt de term "STOMP" om de muziek te duiden. Het is de naam van een New Yorkse percussiegroep, die de kracht van ritme en tomeloze energie gebruikt om de wereld te laten dansen. Die vergelijking begrijp ik wel.
De titeltrack is een uitstekende, pakkende opener en geeft een goede indruk van wat je kunt verwachten. Een zwaardere sound, diepere grunts en meer afwisseling in vergelijking met de eerdere platen. Wie de band volgt, zal Eaten By The Wolves als demo wel kennen. In de albumversie is het nummer vrijwel ongewijzigd. De grunts van Earik zijn zwaarder en contrasteren mooi met zijn screams. Gelukkig is de lekkere, groovende eindfase behouden, want dat is precies waar het om draait. Waarom je moet bewegen. Dei Gratia (afkomstig van de demo Burn!) is in een nieuw jasje gestoken. Het was al een goed nummer, maar nu het vervormde stemgeluid in het gesprek tot God is vervangen door een gesproken passage, is deze track nog sterker. Dit nummer uit de oude doos is een hoogtepunt op de plaat. De andere nummers doen er nauwelijks voor onder met aanstekelijke melodielijnen, lekkere solos en groovende passages.
Met Play Dead maakt The Lucifer Principle een sterke comeback. De fans zullen zeker niet teleurgesteld worden. Het is echter bovenal een band met een goede live-reputatie. Ik ben er zeker van dat het aantal fans snel zal toenemen, de band opnieuw een flinke boost krijgt en dat we dan ook snel meer kunnen verwachten.
Tracklist:
1. Play Dead
2. Darker
3. Monster
4. Razor
5. Eaten By The Wolves
6. The Loss
7. Dei Gratia
8. Of Many Tongues
9. Nail The Coffin Shut
