Fu Manchu. Dat was het eerste wat mij te binnen schoot bij het zien van de albumhoes van Spacetruckers debuutplaat Launch Sequence. Als dan ook nog eens dezelfde bandnaam opduikt bij de klinkt als-band in de infosheet, meen ik even met een veredelde Fu Manchu-wannabe-act te maken te hebben. Niet terecht, want eigenlijk is het groovende karakter van het songmateriaal de enige directe gelijkenis met de Zuid-Californische stonergroep. Spacetrucker zet op Launch Sequence een ruw stoner-meets-grunge-geluid neer en probeert hierbij extra ingredinten aan het basisrecept toe te voegen.
Hierbij is probeert wel een essentieel woord, want lang niet alle songs op dit album pakken even gelukkig uit. Opener New Pubes mag er in ieder geval zijn. Het bas- en drumwerk lopen prominent door deze track, die door het ongepolijste karakter herinneringen oproept aan The Melvins. Ook de heftige, groovende instrumental Giza luistert erg lekker weg. In Old Flower gaat het wat meer de alternatieve rock-/grunge-kant op en is het gebruik van de cowbell en het piano-outro een opvallende, maar geslaagde zet. Hierna daalt het niveau aanzienlijk. Sleeper en Trenchfoot zijn absoluut niet memorabel. In laatstgenoemde gaat het tempo drastisch omlaag en doet Spacetrucker een poging tot doom, maar ontbreekt het de track aan een spanningsboog.
Met het lekker lopende Science Of Us herpakt de groep zich even, maar de energieke afsluiter Aint Gonna Be Me weet vervolgens nauwelijks te overtuigen. Launch Sequence is geen slecht album, maar biedt over de hele rit te weinig om echt memorabel te zijn. De insteek van de groep is zeker niet verkeerd. Spacetrucker is nog maar een jaar actief. Er is dus nog genoeg gelegenheid voor verbetering.
Tracklist:1. New Pubes
2. Giza
3. Old Flower
4. Sleeper
5. Science Of Us
6. Trenchfoot
7. Aint Gonna Be Me
