De website van Demigod ziet er helaas uitgestorven uit. Het laatste bericht dateert uit 2015, maar ook in de paar jaren eraan voorafgaand is er slechts mondjesmaat nieuws geplaatst. Het betreft vooral merchandising en (re�nie)optredens. Die smaken naar meer bij de heren, verklaart onder andere oprichter Esa Lind�n. Maar ondanks het feit dat er een paar jaar geleden al plannen zijn voor een nieuw album dat teruggrijpt op de gloriedagen in het begin van de jaren negentig, blijft het daarna stil. Navraag levert op dat er momenteel geen bandactiviteiten zijn en dat de prioriteiten van de heren (inclusief de oprichter) ergens anders liggen. Wellicht dat er dus nooit meer nieuw material uitkomt. Jammer, maar gelukkig hebben we Slumber Of Sullen Eyes nog, dat dit jaar het vijfentwintigjarige jubileum viert.

Ondergetekende schreef nog brieven met de oprichter in het tijdperk van de Unholy Domain-demo. Aan die wetenschap heb je als lezer natuurlijk weinig, alhoewel het aangeeft hoe het er destijds aan toe ging. We belden elkaar nog en stuurden brieven met cassettes erin. Promotie vond plaats met flyers die met de brieven mee werden gestuurd en middels compilatietapes. Zo belandde een paar tracks van de demo op de Total Death Sickness-tape.

Dat had zo zijn charme, net als de krakkemikkige geluidskwaliteit van de opnamen. We waren desondanks snel tevreden. De sound droeg namelijk een kenmerkende duistere sfeer. Perpetual Ascent haalde net als de drie tracks van de promotape uit 1992 (Transmigration Beyond Eternities, Darkened en Dead Souls) en acht nieuwe songs het debuutalbum, dat eind 1992 uitkwam. De sound op die plaat is al een stuk gepolijster dan op de tapes, maar nog altijd underground.

De Finnen combineren Incantation-grooves, Britse elementen (Paradise Lost, Carcass en vooral Bolt Thrower) en grimmige melodie�n uit eigen school (Avulsed, Demilich, Convulse). Slumber Of Sullen Eyes begint heel sterk met As I Behold I Despise. Ook het groovy Dead Soul houdt de aandacht er goed bij. Demigod varieert goed in tempo. Zo is Embrace The Darkness / Blood Of The Perished snel en Tears Of God doomy. Kenmerkend is de wisseling tussen tremeloriffs in midtempopassages enerzijds en anderzijds de Paradise Lost-leads en tegen black metal aanschurkende dissonante akkoorden in tragere secties. Die dissonantie zorgt voor een kenmerkende sfeer, zoals in het titelnummer, dat spijtig genoeg aan het einde wordt weggedraaid.

De productie had nog wel wat sfeervoller gemogen. Zo is het geluid van de drums wat aan de overheersende kant terwijl dat element juist niet het meest interessante onderdeel van de muziek vormt. Unholy Domain had op dat vlak meer sfeer, maar er blijft genoeg te genieten over. Er komen veel memorabele idee�n langs, zoals die in het snelle Towards The Shrouded Infinity en het groovy Transmigration Beyond Eternities, waarin de bassist Tero Laitinen (net als in het gave Fear Obscures From Within) en drummer Seppo Taatila even van zich doen spreken. Elders beperken ze zich vooral tot het zorgen voor een stabiele basis. De keuze voor Perpetual Asent als op een na laatste track is een bijzondere, want deze instrumentale track zou niet misstaan als intro. Die plek neemt die memorabele track dan ook in op de demo.

Slumber Of Sullen Eyes is een deathmetalplaat van liefhebbers voor liefhebbers, met name die van Gorefests Mindloss. De release is wat gedateerd en niet overal even sterk, maar wel gepassioneerd uitgevoerd, zoals het hoort. Met enkele foutjes die bijdragen aan het eerlijke karakter. Er is veel vraag naar deze release en in 2006 bracht Xtreem Music dan ook een geremasterde versie uit inclusief de vier demotracks. Beslist een aanrader.

Tracklist:
1. Apocryphal
2. As I Behold I Despise
3. Dead Soul
4. The Forlorn
5. Tears Of God
6. Slumber Of Sullen Eyes
7. Embrace The Darkness / Blood Of The Perished
8. Fear Obscures From Within
9. Transmigration Beyond Eternities
10. Towards The Shrouded Infinity
11. Perpetual Ascent
12. Darkened