Van die laatste verschijnt aan het eind van deze winter het tweede album. In zekere zin is For Doom The Bell Tolls een logische voortzetting van All Hells Martyrs. Het is nog steeds satanische doom wat deze klok slaat. Het typerende artwork is wederom van de hand van de visuele geweldenaar Costin Chioreanu. Het enige wat me toch wel verbaast, is de bijzonder korte speelduur van ruim een half uur. Drie songs, twee instrumentaaltjes en een cover van Venom. Dat laatste mag ook vrij bijzonder genoemd worden natuurlijk.
Nogmaals, Dread Sovereign biedt geen verrassingen. A.A. Nemtheanga is groot fan van bands als Cirith Ungol en dat hoor je duidelijk terug in deze muziek. Ook invloeden van bands als Saint Vitus mogen niet onvermeld blijven. De muziek is groots, episch. Deze laat zich niet makkelijk pakken. Dat komt ten dele omdat het een bijzonder afwisselend album is. Twelve Bells Toll In Salem is erg neerslachtig en somber. De gitaarpartijen klinken als een krakende ijsmassa. This World Is Doomed verrast daarom met een snelle, bijna punkachtige opening. Dit nummer is verrassend stoer. Pure epic metalverering en het gaat Nemtheanga met gemak af. Het onderstreept maar weer dat hij een van de beste frontmannen van dit moment is.
Het psychedelische en spacende The Spines Of Saturn laat dan weer een heel ander spectrum van het doomgenre horen. Zo divers is het album dus. For Doom The Bell Tolls begint wat aarzelend, maar wordt al snel steeds beter. The Spines Of Saturn is echt een van de beste songs die de band tot nu toe schreef. De cover had van mij niet gehoeven, maar daarover zullen de meningen ongetwijfeld verdeeld zijn. Zoek je een bijzondere doomband? Dan ben je aan het juiste adres bij Dread Sovereign.
Tracklist:
1. For Doom The Bell Tolls
2. Twelve Bells Toll In Salem
3. This World Is Doomed
4. Draped In Sepulchral Fog
5. The Spines Of Saturn
6. Live Like An Angel, Die Like A Devil (Venom-cover)
.jpeg){kind=small}
