�Nothing to lose, something to give�� Het zijn de woorden van Madame Mayhem in Nothing To Lose, afkomstig van Now You Know. Natalie Ann Cohen, zoals ze eigenlijk heet, probeert met haar muziek voet aan Europese wal te krijgen. Haar solo-album kwam in thuisland Verenigde Staten al uit in 2015. Pas een jaar later ligt de plaat aan de andere kant van de plas in de winkels. Voorop prijkt trots de sticker �feat. musicians of Korn, Guns N� Roses, Steel Panther, Winery Dogs, Stuck Mojo.� Dat belooft wat.

Het album bevat maar liefst veertien rock- en metaltracks. Sommige daarvan zijn geworteld in de grunge, andere in alternatieve metal. Can�t Stand wijkt daarvan af en heeft vooral raakvlakken met Paramore. Muzikaal is het veelal solide. Monster is meteen een prima visitekaartje met fijne riffs. Ook Madame laat hierin een positieve indruk achter.

Daarna komen echter al snel de kritiekpunten op deze release aan het licht. Het is juist de zang die tegenvalt, zoals in Perfect Nightmare en Something Better (Now You Know). Natalie moet erg hard werken en komt vaak kracht tekort, met name in de hogere regionen. Bovendien beklijft het songmateriaal minder snel. Zo kabbelt de release op veel momenten maar wat voort. Zolang �May� de zang niet uit haar tenen hoeft te halen, klinkt het best aardig, maar de muziek vraagt om een krachtigere benadering die ze niet in huis heeft.

Er zijn evenwel lichtpuntjes. Met name aan het einde. De klassiek geschoolde zangeres uit Manhattan komt het beste tot haar recht in het rustigere Left For Dead. Haar melodieuze stem sluit hier mooi aan bij de muziek en ze forceert niet. Ook het country-achtige Better Days en Pain zijn voorbeelden van tracks waarin Natalie veel beter tot haar recht komt. Sacrifice geldt als ��n van de sterkere songs en Witchcraft biedt een aardige solo en een midden-oosters loopje.

De lichtpuntjes zijn overigens een uitzondering op de regel. In Anyone Who Had A Heart, een liedje dat Burt Bacharach en Hal David in 1963 schreven voor Dionne Warwick, begint ze aardig, maar ze kan het niet volhouden. Verderop gaat het eveneens mis. Zo kun je bijvoorbeeld met de juiste zang veel meer uit More Than Misery halen. Muzikaal is het ondanks de inspanningen van onder andere producer/co-writer Billy Sheehan onopvallend. More Than Misery en Under The Microscope zijn zelfs slap te noemen.

Het moge duidelijk zijn dat je Now You Know gerust in de platenbak mag laten staan. De mix van grungy rock en groovende metal is ondanks de bijdrage van de grote namen niet bovengemiddeld. De zang van Madame Mayhem is wisselvallig en past beter bij een minder heavy vorm van rock en pop. Deze release mag je snel vergeten.

Tracklist:
1. Monster
2. Perfect Nightmare
3. Something Better (Now You Know)
4. Left For Dead
5. Witchcraft
6. More Than Misery
7. Better Days
8. � After 2 AM
9. Nothing To Lose
10. Under The Microscope
11. Sacrifice
12. Pain
13. Can�t Stand
14. Anyone Who Had A Heart