Een bandnaam kan aanleiding zijn om het internet af te speuren naar de betekenis. Yugal is Hindi voor paar of koppel. Een yugal is ook een handfasting-koord (wedding cord), een ketting die symbolisch gebruikt wordt bij het sluiten van een huwelijk. Het wordt ook ruimer opgevat, als een tegengesteld tweetal dat bij elkaar hoort. Dag en nacht bijvoorbeeld, maar ook chaos en harmonie. Chaos is n van de fundamenten van harmonie, hoe tegenstrijdig dat ook mag klinken. Zonder chaos is er geen ruimte voor vernieuwing, zal de evolutie stoppen en is er geen leven meer mogelijk.
Chaos And Harmony is het debuutalbum van de Franse groove/thrashmetalband Yugal. De band uit Vannes (Bretagne) werd opgericht in 2009. In 2013 zag de ep Illusion Of Time het levenslicht, gevolgd door de ep Enter The Madness in 2014. Laatstgenoemde leverde een vergelijking met Soulfy en het vroege Machinehead op. Voldoende om de aandacht te trekken, maar wordt die vergelijking ook werkelijk waargemaakt? Daarvoor zijn meerdere luisterbeurten nodig en dan blijkt Yugal dezelfde positie in te nemen als Ektomorf. Die band kreeg immers vanaf het prille begin het stempel opgedrukt een spin-off te zijn van Sepultura.
Tijdens de eerste luisterbeurt komt Chaos And Harmony over als een interessante mix van groove, fraaie leads en orintaalse invloeden. De instrumentale opener Khamsin trekt de aandacht en wakkert de nieuwsgierigheid aan. Naarmate het album vordert begint die aandacht echter te verslappen. Na meerdere luisterbeurten is van het prille enthousiasme niet veel meer over. Het blijft goed beluisterbaar en die orintaalse invloeden blijven de muziek dragen. Naarmate je de plaat beter leert kennen, valt op dat de basis niet zo spannend is. From This Day I Will Rise bevat meer afwisseling en blijft overeind staan. Illusion Of Time heeft een thrashy vibe in het begin, maar klinkt daarna als meer van hetzelfde. De klap-sample in het korte instrumentale Interlude gaat tegenstaan, maar daartegenover staat Lost Mind met voldoende afwisseling om te blijven boeien. Het sterkste nummer is de afsluitende titeltrack, waarin een punkachtige thrashvibe samensmelt met de orintaalse invloeden.
Chaos And Harmony is een prima plaat met een goede sound, alleen zakt Yugal wat mij betreft na een paar luisterbeurten door het ijs. Om te blijven boeien is meer afwisseling in de groovende basis nodig. Datzelfde geldt voor de grunts van Guillaume. Het zou kunnen dat dit te maken heeft met het genre, want groove doet het bij mij live echt een heel stuk beter dan op de plaat. Oordeel daarom vooral zelf.
Tracklist:
1. Khamsin
2. Once Upon A Lie
3. Heavy Mental
4. From This Day I Will Rise
5. Dogma
6. Illusion Of Time
7. Silence Is Golden
8. Lost Mind
9. Chaos And Harmony
