Zo geschiedde en het resultaat is dusdanig naar tevredenheid van David dat hij de jongens aanbiedt om de verschillende opnamen als album uit te brengen. Welcome To Hell is een feit. Het is na Rock Until You Drop van Raven de tweede full-length van Neat Records. De plaat ligt in december van 1981 in de winkels, maar verkoopt in eerste instantie matig. Critici hekelen de slechte productie en het ondermaatse muzikale vakmanschap. Tegelijkertijd is het een cultklassieker in wording en zijn er lovende woorden in de underground. De mix van punk (Sex Pistols), rock (Motrhead) en metal (NWOBHM) blijkt al snel een inspiratiebron voor bijvoorbeeld Metallica (dat begin jaren tachtig nog support-act was van Venom), Sodom, Slayer, Celtic Frost, Bathory en Mayhem (dat vernoemd is naar het instrumentale Mayhem With Mercy).
Cronos is van oorsprong een gitarist, maar na het vertrek van bassist Alan Winston neemt hij de bas ter hand, een week voor een optreden van Guillotine. Exemplarisch voor het ruige geluid van Venom is de "bulldozer bass"-sound, welke wordt gecreerd door de viersnaar op een gitaarversterker aan te sluiten. Daarnaast zijn de vocalen van Cronos (Clive Archer is nog op de demo te horen en lijkt enigszins op Paul Di'Anno) extremer dan men tot dan toe had gehoord.
De chaotische productie brengt een ruw en ruig geluid voort, zoals direct al blijkt in de door Motrhead genspireerde opener Sons Of Satan. Daarna biedt de eerste klassieker zich aan. Het titelnummer, dat meer gebaseerd is op NWOBHM, blijkt een inspiratie voor Slayers Show No Mercy. De riffs zijn primitief, maar doeltreffend. Bovendien is de track, met een door een dame gesproken tekst uit Psalm 23, kwaadaardig. Het veelvuldige gebruik van woorden als satan, devil, hell is overigens geen aanduiding dat de bandleden satanisten zijn. Integendeel, het is meer het neerzetten van een imago. Dat geldt ook voor de door Cronos zelf ontworpen hoes. Het toegankelijke Poison, dat aantoont dat Venom wel degelijk muzikaliteit in zich heeft - die in de jaren erna zich in ruimere mate zou openbaren - bevat net als Red Light Fever juist veel sexistische humor.
Ondanks de afkeer van de ontwikkeling van de metal laat Live Like An Angel (Die Like A Devil) horen dat er nog veel Britse invloeden zijn op Welcome To Hell. Daarnaast zijn punk (Schizo) en Motrhead een inspiratiebron in het snelle Witching Hour, n van de highlights op deze release, net als One Thousand Days In Sodom (met een bassolo) en het veelvuldig gecoverde In League With Satan (Voivod, Carpathian Forest, Six Feet Under, Melvins, Krisiun etcetera). Angel Dust is overigens veel sneller dan op de demo.
Welcome To Hell mag dan productioneel en muzikaaltechnisch ondermaats zijn en de teksten soms lachwekkend, het is ontegenzeggelijk een cultklassieker, een plaat die van invloed is geweest op de ontwikkeling van thrash, speed en black metal. Begin jaren tachtig veelal onbegrepen, maar in de jaren erna is de rommelige muziek met extreme vocalen toch wel invloedrijk gebleken vanwege het ontginnen van nieuw terrein doordat Cronos, Mantas en Abaddon zich afzetten tegen de traditionele normen en waarden binnen de metal en punk met een baanbrekende bak 'herrie' als gevolg.
Tracklist:
1. Sons Of Satan
2. Welcome To Hell
3. Schizo
4. Mayhem With Mercy
5. Poison
6. Live Like An Angel (Die Like A Devil)
7. Witching Hour
8. One Thousand Days In Sodom
9. Angel Dust
10. In League With Satan
11. Red Light Fever
