De naam van Textures is reeds gevallen. Daarnaast zijn Monuments, Meshuggah, Gojira, Periphery en TesseracT de voornaamste inspiratiebronnen. De mannen uit Lyon maken technisch een zeer vaardige indruk. Luister alleen al eens naar de solo in The Nonsense. Die track laat samen met Virtual Addiction de stevige kant van de muzikanten uit Lyon horen. Naast screams zijn er ook cleane vocalen die het beste tot hun recht komen in de kalme passages.
Die rustige secties zitten vooral in de andere twee tracks. Inertia is aanvankelijk atmosferisch en gestroomlijnd en het door Textures genspireerde On Earth is progressief en bevat nadrukkelijk polyritmiek. De invloeden van de Nederlanders zijn veelvuldig en op een toekomstige full-length doen de mannen uit Lyon er verstandig aan om die vergelijking minder vaak op te laten duiken. Bovendien is er nog winst te halen op compositorisch vlak. Soms zijn er iets te veel ideen in de composities verwerkt.
On Earth is ondanks de puntjes van kritiek een overtuigend visitekaartje van een half uur. Technisch zit het goed in elkaar en de nummers bevatten wat hooks en interessante twists. Het is een aangename kennismaking met de Franse formatie die hopelijk zijn eigen sound verder gaat uitwerken op een langspeler. Voor liefhebbers van genoemde namen is het zeker de moeite waard de muziek van Nonsense te checken.
Tracklist:
1. Virtual Addiction
2. Inertia
3. On Earth
4. The Nonsense
5. Hidden Track