Luciferian Light Orchestra, dat is vernoemd naar Electric Light Orchestra, klinkt wat toegankelijker dan Therion en is meer genspireerd door Black Sabbath, Black Widow, The Beatles, Uriah Heep en Deep Purple. Waar Johansson normaal gesproken op een Gibson speelt, doet hij dat nu op een Fender Stratocaster om het Hendrix-geluid te krijgen.
De occulte muziek ligt lekker in het gehoor. Hoogtepunten zijn er in de vorm van het sfeervolle en tevens catchy Church Of Carmel en afsluiter Dante And Diabaulus. De afsluitende track bevat een fantastische lick en zanglijnen die al snel blijven hangen. In deze twee songs zijn de melodielijnen wat betreft keys, gitaar en zang het meest memorabel. In andere nummers volgen de partijen elkaar soms iets te veel, zoals in het Sabbathiaanse, bezwerende Taste The Blood Of The Altar Wine. Beslist geen slecht nummer, maar voor sommige luisteraars iets te makkelijk.
Waar tijdens de eerste helft van de plaat de zoete, soms lieflijke en verleidelijke vrouwelijke vocalen overheersen, zijn er tijdens de tweede helft meer mannelijke vocalen en experimenteert Johansson meer. De sfeer is bovendien iets duisterder. Voorbeelden zijn Eater Of Souls (met fluistergrunts), het gelaagde en het dichtst bij Therion in de buurt komende Venus In Flames, het 'love it or hate it' Sex With Demons en Moloch, dat oorspronkelijk geschreven is voor Ofermod.
Luciferian Light Orchestra is een soort toegankelijke retro-versie van Therion met een heldere, moderne productie (Christofer deed de opnamen en de mix samen met producer Lennart stlund, die al samenwerkte met Led Zeppelin en Abba) waarbinnen tevens ruimte is voor een vintage sound. De op Walpurgisnacht uitgebrachte plaat bevat voldoende aangename momenten om deze in het geheel te beluisteren.
Tracklist:
1. Dr. Faust On Capri
2. Church Of Carmel
3. Taste The Blood Of The Altar Wine
4. A Black Mass In Paris
5. Eater Of Souls
6. Venus In Flames
7. Sex With Demons
8. Moloch
9. Dante And Diabaulus
