De hoes van Asteroids nieuwe album III is behoorlijk exemplarisch voor de muziek. Na een bewuste pauze van vijf jaar maken de Zweden hun comeback met zeven songs die minimalistisch van insteek zijn. De hoes waarop de gear van de muzikanten staat is daarom veelzeggend. Wat je ziet, krijg je. Het trio uit rebro houdt het simpel en laat stonerrock horen met hier en daar wat classicrock- en prog-invloeden. Verder weinig I poespas. Een formule die werkt, want het slechts vijfendertig minuten durende III is erg makkelijk verteerbaar en smaakt duidelijk naar meer.
De Zweden zijn van mening dat songs na opname nog verder moeten gaan evolueren. De band heeft er bewust voor gekozen om de structuren van de liedjes op plaat simpel te houden. Live zijn er dan nog mogelijkheden om de songs uit te bouwen. De rustig opbouwende, psychedelische opener Pale Moon heeft als enige een wat jam-achtig karakter. Uitgezonderd het rauwere en bij vlagen versnellende Wolf & Snake ligt het tempo relatief laag en zijn de songs erg toegankelijk.
Er is veel aandacht besteed aan de vocale harmonien. Gitarist/zanger Robin Hirse en bassist/zanger Johannes Nilsson hebben beiden mooie stemmen. In het prachtige Last Days wisselen ze de zang af, maar ook als Hirse en Nilsson hun vocalen door elkaar heen laten lopen (onder andere in Silver & Gold) levert dat kippenvelmomenten op. Naast al die melodieuze passages bijt Asteroid ook nog wel van zich af. In het al genoemde Wolf & Snake en Them Calling komen de riffliefhebbers aan hun trekken. Uiteraard met het voor de hand liggende fuzzgeluid. Ook hierin slaat Asteroid niet door en geeft de liedjes zelf voorrang boven het geluid. Met de focus op vocale harmonien en het psychedelische karakter van de songs is een vergelijking met The Beatles natuurlijk snel gemaakt. Die invloeden zijn er eenvoudig uit te halen, maar ook de geest van Pink Floyd en het recentere Graveyard is terug te horen in de muziek van Asteroid.
De insteek van de Zweden is echter stukken simpeler en dat is juist de charme van deze plaat. Hoewel III een erg korte speelduur kent, valt er veel te genieten. De creativiteit en het plezier spat ervan af. Ik kan mij niet voorstellen dat een volgend album weer zo lang op zich laat wachten. Daar komt III te gefocust voor over. Laat nummer vier maar komen!
Tracklist:1. Pale Moon
2. Last Days
3. Til Dawn
4. Wolf & Snake
5. Silver & Gold
6. Them Calling
7. Mr. Strange
