Zo aan het einde van het jaar kijk ik graag altijd even terug naar wat er afgelopen jaar niet gerecenseerd is, maar toch zijn plaats naar mijn cd-kast heeft gevonden. Dit keer kwam ik op supergroep Almanac terecht, waarvan het debuutalbum Tsar internationaal gezien hoge ogen gooide. Op zich niet gek als we kijken naar de bezetting, die met onder anderen Victor Smolski (Rage), Andy B. Franck (Brainstorm) en David Readman (Pink Cream 69), een aantal grote namen uit het melodieuze metalgenre bevat. Tel hier nog even een filharmonisch orkest bij op en we hebben alle ingredinten om een fantastisch bombastisch metalalbum te maken.
Aan de oppervlakte lukt dit dan ook prima. Door de volle productie klinken de nummers groots en magistraal. Smolski's kenmerkende riffwerk en solo's claimen meerdere malen op positieve wijze mijn aandacht. Luister maar eens naar de thrashende openingsriff van Hands Are Tied en vertel me dat het je gelukt is om niet met je hoofd mee te schudden. Ook de zang van Franck en Readman is zoals verwacht en gehoopt prima, terwijl de aanwezigheid van het orkest er op juiste wijze voor zorgt dat de nummers van dit conceptalbum groots en bombastisch klinken.
Ik schreef al "aan de oppervlakte lukt dit dan ook prima", want onder de oppervlakte hoor ik in Tsar niet heel veel extra's. Ondanks de orkestrale pracht en het feit dat het allemaal prachtig klinkt, blijven de songs allemaal uitzonderlijk volgens het boekje met de standaard couplet/refrein-opbouw en erg simpel mee te zingen teksten. Slechts op een furieuze track als Evermore heb ik het idee dat men een echt goede song heeft neergepend, nadat ik me net met moeite door acht minuten van No More Shadows heen heb moeten worstelen. Dit lied klinkt namelijk meer alsof Savatage in het lyrische departement een complete meltdown heeft en Jon Oliva geen idee meer heeft hoe hij een memorabele tekst moet schrijven.
Zangeres Jeannette Marchewka (Lingua Mortis Orchestra) staat prominent op de foto's en in de videoclips, maar haar rol is niet veel groter dan die van een achtergrondzangeres die de koren en zangpartijen van iets meer diversiteit voorziet. Eeuwig zonde, want haar stemgeluid is erg mooi en zou een fijne tegenhanger kunnen zijn voor beide heren, wier zangstemmen en -stijlen niet heel erg veel van elkaar verschillen. Franck en Readman zingen namelijk vooral met elkaar in plaats van tegen elkaar, waardoor ik me meerdere malen de noodzaak van het hebben van twee zangers afvraag.
Tsar is absoluut een goed geproduceerd en kundig in elkaar gezet album, maar het ontbeert de band aan een eigen sound en echt imposante nummers om wat mij betreft alle lofzang te rechtvaardigen. Tracks als Self-Blinded Eyes, Hands Are Tied, Nevermore en Reign Of Madness (waarin Jeannette eindelijk wat meer mag zingen) liggen goed in het gehoor en bieden absoluut kwaliteit, maar verder moet ik toch echt toegeven dat ik Tsar een goed geproduceerd, maar vrij zielloos powermetalalbum vindt.
Tracklist:
1. Tsar
2. Self-Blinded Eyes
3. Darkness
4. Hands Are Tied
5. Children Of The Future
6. No More Shadows
7. Nevermore
8. Reign Of Madness
9. Flames Of Hate
