In Flames heeft een carri�re achter de rug waar menig band u tegen zegt. De groep maakte samen met Dark Tranquillity en At The Gates in de jaren negentig furore als aanvoerders van het melodische deathgenre, om daarna rond het millennium het roer drastisch om te gooien en om een van de vaandeldragers te worden van de alternatieve metalscene. Dit heeft ervoor gezorgd dat er altijd een duidelijke scheiding zit in de fanbase. Waar de een de nieuwe richting van de formatie prefereert, zullen fans uit de begindagen altijd blijven zweren bij het oude materiaal. Dit is echter niet iets waar de bandleden wakker van liggen, want met Battles zijn deze alweer toe aan een nieuwe uitdaging en ook die zal voor verdeeldheid zorgen.

De verandering in sound werd al ingezet bij voorganger Siren Charms. Het tempo en het aantal screams gingen omlaag en de band zocht meer diepte op om uiteindelijk uit te komen bij een te langdradig geheel dat niet wist te overtuigen. Het nieuwe album Battles borduurt muzikaal deels voort op die ingezette richting, maar laat ook een eigen geluid horen. Wat vooral opvalt, is dat het materiaal weer wat meer uptempo klinkt. Iets wat weer een positieve ontwikkeling is en ��n die ervoor zorgt dat de plaat wat meer vaart krijgt.

Daarnaast valt op dat Battles minder pretentieus klinkt dan zijn voorganger. De nummers zijn simpeler qua opzet en klinken gezapiger. Zowel muzikaal als tekstueel klinkt In Flames dan ook een stuk minder ge�nspireerd dan voorheen. The End, The Truth en Underneath My Skin zijn daar een prima weergave van. Het metalgehalte lijkt zich dan ook steeds meer vervangen te worden door een algemeen rockgeluid. De groep lijkt hierbij wel rijkelijk aan zijn eigen verleden te refereren, maar nergens wil dit echt overtuigen. Het gevoel bekruipt je dan ook dat de bandleden zelf ook niet heel erg gemotiveerd waren om het beste uit hunzelf te halen. Sterker nog, soms lijkt het alsof In Flames de weg kwijt is en richtingloos in het rond trapt (Trough My Eyes) om fans maar tevreden te houden.

Voor de tweede keer in zijn historie lijkt In Flames zich dan ook te vervreemden van zijn sound. Zo rigoureus als de eerste keer is het ditmaal niet het geval, maar het blijft opmerkelijk. Helaas weet het nieuwe materiaal hierdoor ook niet voldoende te overtuigen. Slechte nummers zul je niet vinden en het merendeel is zeker het beluisteren waard, maar de overtuiging mist. Het mag dus allemaal wel weer wat meer vlammen. Hoog tijd dat In Flames weer eens op zoek gaat naar het heilige vuur en een beetje pit. Voor de fans van het oude materiaal is er dan ook weinig te vinden op Battles. De liefhebbers van het latere werk zouden hier nog best plezier aan kunnen hebben.

Tracklist:
1. Drained
2. The End
3. Like Sand
4. The Truth
5. In My Room
6. Before I Fall
7. Trough My Eyes
8. Battles
9. Here Until Forever
10. Underneath My Skin
11. Wallflower
12. Save Me